De persimmon, gam in het Koreaans, is een kakisoort* die in Korea veel wordt gegeten. De vrucht wordt in zowel hartige als zoete gerechten verwerkt. In Nederland worden persimmons (en andere kakisoorten) tegenwoordig uit alle winstreken geïmporteerd en aangeboden in menig groentezaak en supermarkt. Helaas worden deze oranje-rode vruchten nog maar al te vaak genegeerd door de Hollandse consument. Dit komt enerzijds omdat mensen de persimmon simpelweg niet kennen en ze daardoor geheel onbedoeld straal voorbij lopen, of omdat potentiële kopers de persimmon ten onrechte aanzien voor een gekke tomaat. Want ja, daar lijken persimmons vaak op, gekke tomaten. Maar vergis je niet, de persimmon smaakt niet naar een Roma of cherry-tomaatje. Belangrijk om te weten is dat onrijpe persimmons ronduit smerig zijn. Ze zijn hard en smaken bitter en wrang door de grote hoeveelheid tannine die ze bevatten. Sommige persimmons, zoals de fuyu persimmon, kun je als een appel met schil en al eten wanneer ze nog niet volledig rijp zijn, maar als je niet weet welke soort je te pakken hebt is het wellicht handig om je persimmon een paar dagen in de fruitmand te laten liggen. Een beetje geduld loont namelijk bij de persimmon. Hoe langer je met de slachting van deze vrucht wacht, hoe zachter en zoeter ie wordt. De tannine zal namelijk verdwijnen. Het moesachtige en diep oranje-rode vruchtvlees van een rijpe persimmon kun je zo uit de schil scheppen en er jam, sauzen of sorbets van maken, of er ‘s ochtends je yoghurt met ontbijtgranen mee opvrolijken. De rijpe persimmon wordt ook wel de ‘Koreaanse mango’ genoemd, maar de vrucht heeft eigenlijk meer iets weg van een abrikoos en een vleugje pompoen.
In Korea zijn de persimmons in het najaar het beste, maar om er het hele jaar plezier van de hebben worden de vruchten ook gedroogd verkocht. De persimmons worden dan na de oogst als kebabs aan lange spiesen geregen, opgehangen en gedroogd. Gedroogde persimmons (kkotgam of got gam) zijn een ware delicatesse en een belangrijk ingrediënt voor sujeanggwa: de razend populaire dessert punch met gember, kaneel en honing (geen alcohol). Omdat gedroogde persimmons buiten Korea bijzonder slecht te verkrijgen zijn is het me nog niet gelukt om sujeanggwa te maken. Zodra ik ze te pakken heb zal ik deze punch maken- beloofd!
Verse persimmons zijn gelukkig wel goed te krijgen en ze vormen, net als de gedroogde variant in de punch, het ideale ingrediënt om een goed Korean fusion drankje mee te brouwen. Daarom vind je hieronder een recept voor een bijzondere maar makkelijk te maken cocktail om 2014 af te sluiten en het nieuwe jaar te verwelkomen: de feestelijke persimmon bellini. Oorspronkelijk is de bellini een Italiaanse cocktail gemaakt van prosecco en perzikpuree. Mijn versie combineert het beste van twee werelden in één glas: de zachte structuur en de zoete smaak van de Oosterse persimmon en de levendige witte mousserende wijn uit Italië. Lekker!
Wanneer je met dit drankje 2015 inluidt ben je bovendien verzekerd van een mooi en voorspoedig nieuwjaar: omdat de wrange persimmon na verloop van tijd zo wonderlijk transformeert tot zoete delicatesse is de vrucht in Azië het symbool voor verandering. Drink deze persimmon bellini dus vooral als je een rotjaar achter de rug hebt: bittere tijden zullen gegarandeerd zoete tijden worden!
Wanneer je persimmons goed rijp zijn hoef je geen suikersiroop aan de bellini toe te voegen (maar het mag natuurlijk wel). Enkel wat puree in een mooi glas en die je aanvult met prosecco of een andere mousserende wijn vormen de enige noodzakelijke ingrediënten voor de persimmon bellini.
Fijne jaarwisseling!
Ingrediënten voor 6 glazen
2 zeer rijpe persimmons
1 fles prosecco
Nodig: blender, evt. een fijne zeef, gekoelde champagneglazen
To do:
Snijd de persimmons doormidden en schep het zachte vruchtvlees eruit. Verwijder de hardere kern. Pureer het vruchtvlees met een blender en haal indien gewenst door een zeef. Je houdt ongeveer 300 gram puree over. Meng een scheut prosecco door de puree en roer goed. Vul 1/3 van de champagneglazen met de puree en vul aan met de prosecco. Roer door elkaar en serveer meteen.
* De oplettende lezer zal zich afvragen waarom ik het over de “persimmon” heb in plaats van de “kaki” of de “persimoen”. Dat zal ik hier toelichten. Ten eerste, in Engelstalige kookboeken- en artikelen over Koreaans eten wordt er over de (Korean) persimmon gesproken, niet over Koreaanse kaki’s, waardoor het voor mij vanzelfsprekend is om over de persimmon te spreken. Hoewel ik kritisch tegenover de verengelsing van de Nederlandse taal sta (en de verloedering ervan als je je bedenkt welke concessies je moet doen om je vindbaarheid in google te vergroten, maar dat terzijde) noem ik de “persimoen bellini” een “persimmon bellini” omdat ik “persimoen” simpelweg een suffe vertaling vind: het klinkt dan als een ranzige cocktail die bereid is met het zweet van een uitgewrongen sok van je oma. Daarnaast vind ik de naam “persimmon bellini” prima door de beugel kunnen als je je bedenkt dat de “wodka lime” ook overal op de kaart staat, in tegenstelling tot de “wodka limoen.” De naam “kaki bellini” viel overigens niet alleen af omdat er in andere bronnen over Koreaans eten over de persimmon wordt gesproken, maar ook –of misschien wel meer- door het opmerkelijke feit dat ik bij “kaki” aan de kaki broek moet denken. Je weet wel, die treurige padvinderijbroeken van grauwgroene geweven stoffen. Over die dingen, vooral de afritsbare variant, was mijn moeder vroeger razend enthousiast en ze probeerde me als kind elke zomer in zo’n ding te hijsen wanneer we voor een wandelvakantie naar de Zwitserse bergen vertrokken. ‘Kijk,’ zei ze dan vrolijk in de winkel, ‘een modieuze kaki broek!’ Jak. En hét voorbeeld van een contradictio in terminis lijkt me. Die grauwe kleur laat je nou niet bepaald het water in de mond lopen. Met andere woorden: “kaki bellini” was ook geen optie. Ik ben overigens wel dol op mijn moeder.
