Blini's met gerookte zalm en zure room

Baby-update & blini’s met gerookte zalm en zure room

Voordat je het recept voor een ultieme klassieker- blini’s met gerookte zalm en zure room- van me krijgt zal ik je kort een persoonlijke update geven over de lancering van het kleine babymeisje dat tot een paar weken geleden in mijn buik rondzwom. Dit omdat uit de statistieken is gebleken dat vreetzakjes die op mijn blog rondhangen non-foodnieuws óók leuk vinden, maar bovenal omdat ik toch zo’n doos begin te worden die graag over haar baby praat. Maar ik zal het kort houden. Beloofd. Voor de baby-hater: scroll gewoon even twee alinea’s naar beneden voor die goddelijke blini’s met gerookte zalm, want die wil je niet missen!

De mini Sesu-update

Een maand geleden is mijn dochter geboren. Deze happening vond een week na mijn uitgerekende datum plaats en ik was er daarom meer dan klaar voor (lees: ik was die pens spuugzat). Ik had braaf een zwangerschapscursus (hypnobirthing) gevolgd om me tot in de puntjes voor te bereiden, maar helaas bleek die iets te zweverig voor mijn smaak. Toch heb ik er één wijze les uit getrokken en die luidt dat je je niet bij de eerste kramp al op bed moet werpen, maar gewoon door moet gaan met je dagelijkse taken, zoals boodschappen doen. Want, en ik hoor nog steeds die hoge piepstem van de hypnobirthingdocent in mijn hoofd: “die latente fase van de bevalling kan nog daaaagen duren”. Dus begaf ik me al krampend richting de Albert Heijn om wat voer in te slaan voor een geplande barbecue die avond. Achteraf begreep ik dat ik daar al flinke weeën had, maar die pufte ik braaf weg voor het schap met bier (want: “die latente fase kan nog daaaaagen duren!”).

Toen de meneer en ik op gegeven moment zo snugger waren om te bedenken dat die latente fase misschien niet zo latent was belden we de verloskundige maar op. Zij wilde gelukkig wel even voor de eerste check langs mijn huis wippen. Daar trof ze iemand aan die al helemaal klaar was om een baby op de wereld te zetten. Zowel zij als ik zweetten allebei even peentjes omdat alles zo rap ging, (de meneer bevond zich even in de andere kamer). Maar ik voelde ook opluchting omdat de ‘latente fase’ gewoon het eindstadium bleek te zijn- ik begon me namelijk vóórdat de verloskundige op bezoek kwam toch wel zorgen te maken over hoe pijnlijk de laatste stadia van een bevalling dan wel niet zouden zijn (dit, ondanks een andere gouden zin van mijn hypnobirthingdocent: “bevallen kan gewoon geheel pijnloos zijn, he-le-maal zon-der pijn!)*. Hoe dan ook, na een quick peek van de verloskundige wilde de mini Sesu al naar buiten. Dat mocht nog niet, want door omstandigheden moesten we toch naar het ziekenhuis scheuren. En daar zag het babymeisje het levenslicht. En we vonden elkaar meteen leuk. En de meneer en de kleine konden het ook zeer goed vinden. Bovendien begon ze meteen te drinken als een malle, echt een kind van d’r veelvraat-moeder (en vader!). Kind naar ons hart dus. Tot zover de baby-update!

Blini’s met gerookte zalm en zure room

De geboorte van het babymeisje vieren we op mijn blog niet met beschuit met roze muisjes. Nee, we zijn voor een absolute klassieker gegaan: blini’s met zalm en zure room gebaseerd op het recept van Auguste Escoffier. Denk niet dat blini’s gewoon poffertjes zijn. Wat mij betreft zijn de van oorsprong Russische pannenkoekjes veel lekkerder. Het beslag bevat geklopt eiwit en gist. Hierdoor zijn de blini’s luchtig, maar ook lekker stevig en tjokvol smaak. Eigenlijk moeten de blini’s gemaakt worden van boekweitmeel, maar omdat ik slechte herinneringen heb aan grijs boekweitbrood gebruik ik in dit recept gewone bloem- kan prima! Blini’s met gerookte zalm en zure room zijn natuurlijk een feest om te eten. Maar voor wie echt wil uitpakken is de blini met kaviaar ook een aanrader. Voor nu: aan de slag en hiep hiep hoera voor de blini en de baby! Tot gauw!

Ingrediënten voor 20 blini’s met gerookte zalm en zure room

7,5 gram gist (gedroogd)

175 gram tarwebloem (gezeefd)

140 ml melk (lauw)

70 ml melk (lauw)

1 ei-geel

1 ei-wit (opgeklopt)

100 gr gerookte zalm

125 ml zure room

1 citroen

1 bosje verse bieslook (gesneden)

Zout en peper

To do

Pak een grote kom. Maak een dun beslag van 110 gram bloem, de gist en 140 ml lauwe melk. Dek af en laat het beslag 2 uur op kamertemperatuur fermenteren.

Voeg de rest van het bloem (65 gram) toe, evenals het eigeel, het andere deel lauwwarme melk (70 ml) en een snufje zout. Mix de ingrediënten door elkaar. Klop het eiwit stijf en voeg voorzichtig toe door het door het beslag te vouwen (niet te lomp roeren, anders verlies je al de lucht in het beslag). Laat het beslag een half uur rusten.

Bak de blini’s net als pannenkoeken door een koekenpan op het vuur te zitten, roomboter te laten smelten en dan kleine hoopjes beslag (ongeveer een eetlepel) goudbruin te bakken.

Wanneer je alle blini’s hebt gebakken laat je ze iets afkoelen. Leg vervolgens een theelepel zure room op de blini’s en beleg daarna met de zalm en bieslook. Knijp tenslotte een beetje citroen over de zalm en breng op smaak met peper. Leg de blini’s op een grote schaal en serveer direct.

Blini's met gerookte zalm en zure room
Blini’s met gerookte zalm en zure room

Tip: bak de blini’s van te voren en vries ze in. Zo kun je ook spontaan een portie blini’s serveren!

*trap er niet in als iemand dit tegen je zegt. Bevallen doet pijn. Punt. Maar je overleeft het!

Mango frozen yoghurt

Frisse mango frozen yoghurt (in 1 minuut bereid)

Nu Amsterdam opeens tropische trekjes vertoont en ik met een rode boei en klotsende oksels op mijn stalen ros langs de broeierige grachten ploeter is er maar één ding wat ik wil: ijs. En dan het liefst mijn eigen lichte versie, namelijk mango frozen yoghurt, oftewel yoghurtijs met mango.

Dat ik het recept voor deze ultrasnelle mango frozen yoghurt niet eerder heb gedeeld verbaast me, want het is zo’n gaaf recept door zijn eenvoud en doet het ook prima tijdens minder warme dagen. Want wist je dat je binnen een minuut de meest vrolijke en lekkere frozen yoghurt (of met een pietsie extra vriestijd zelfs ijsjes) op tafel hebt kunnen staan? En dat je die prima aan gasten kunt voeren en de show mee kunt stelen tijdens feesten en partijen, maar ook als ontbijt naar binnen kunt lepelen? Ontbijt? Ja. In deze frozen yoghurt zit enkel mango, een zelfde hoeveelheid Griekse yoghurt, wat honing en dan twee geheime ingrediënten die “lekker ijs” naar het niveau “heel lekker ijs” tillen: simpelweg munt en rode chilipeper. Dus wat je op de foto ziet is eigenlijk hetzelfde als het bakje yoghurt met fruit dat je doordeweeks ‘s ochtends naar binnen slurpt, maar dan leuker- en kouder. Als dessert is deze mango frozen yoghurt een goede vervanger voor roomijs, dus ook nog eens een goede om te onthouden voor als je onverwachts een fitgirl over de vloer krijgt. Want die wil geen pruimenijs met room of een flink stuk clafoutis– ik zeg het je.

Maar de smaak van deze mango frozen yoghurt is de belangrijkste reden om dit recept met je te delen: fris, lichtzoet en een beetje spicy. Heerlijk op zomerochtenden, – middagen én -avonden. En dat binnen 1 minuut- mits je een blender hebt. Dat dan weer wel, ja.

Ingrediënten:

250 gram bevroren stukjes mango (uit het vriesvak van de supermarkt of zelf ingevroren)

250 milliliter Griekse yoghurt

1 eetlepel honing (als je echt van zoet houdt, doe dan wat meer)

1/2-1 rode chilipeper (afhankelijk van jouw smaak en pittigheid van de peper)

2 flinke eetlepels gehakte muntblaadjes (zo’n 8 gram) + evt. wat extra voor garnering

To do:

Doe alle ingrediënten in de blender en meng tot een zo glad mogelijke massa. Doe de mango frozen yoghurt in glaasjes of kommetjes en garneer met wat extra chili en muntblaadjes. Je kunt er ook voor kiezen om je frozen yoghurt tot ijs te laten opstijven. Zet het dan nog ongeveer 2 uur in de vriezer en roer af en toe door.

Mango frozen yoghurt
Mango frozen yoghurt met chili en munt
Tarte au citron

Een klassieker: tarte au citron

In mijn vorige blog post over het bakincident waar twee dozijn hartige muffins het resultaat van waren heb ik je al verteld hoe blij ik was met die baksels. Nou, ik kan je bij dezen dan weer inlichten over bakincident nummer twee, dat ook tegen verwachting in een ongekend succes was. Na de muffins heb ik namelijk een gevaarlijk lekkere tarte au citron gebakken- citroentaart dus en een echte klassieker. Mijn moeder was jarig en kwam dit bij mij thuis vieren. Hier kreeg ik licht de zenuwen van, want bij jarige joppies hoort natuurlijk taart. Hoewel ik al wat taarten heb gebakken en gedeeld op Sesu Chops (zie hierhier en hier) is dit niet mijn favoriete bezigheid in de keuken. Bij taarten weet je nooit of je iets lekkers aan het maken bent totdat je het gevaarte uit de oven haalt. En ja, dan kan het dus te laat zijn, en blijken dat je een oneetbare klomp hebt gebakken.

Met licht trillende handen begon ik aan de tarte au citron, maar de zenuwen waren voor niks. Kennelijk hebben die te gekke muffins van eerder mij meer bak-zekerheid gegeven. De bodem van de tarte au citron was precies de juiste dikte, goed gebakken en lekker licht en kruimelig. Hoera. De citroenvulling was lekker fris en zuur, maar niet zo zuur dat je het glazuur van je tanden afdroop. Hoera. En de toegevoegde hoeveelheid suiker was ook fijn in balans zodat de tart au citron vooral naar citroen smaakte en maar licht zoet was. Derde hoeraatje!

Deze tarte au citron is niet moeilijk om te maken, maar kost wel wat tijd in de keuken. Reserveer dus een dagdeel in de keuken hiervoor.

Tarte au citron
Tarte au citron

Ingrediënten voor 1 tarte au citron

Bodem:

300 gram bloem

175 gram koude roomboter + extra om taartvorm mee in te smeren

2 eierdooiers

evt. 1-2 theelepels ijskoud water

Vulling:

200 milliliter citroensap

rasp van twee citroenen

6 eieren

150 gram suiker

150 milliliter slagroom

Extra:

plasticfolie

bakpapier

taartvorm met losse bodem en een doorsnee van 26 cm

Kan met schenktuit

Blindbakvulling (droge bonen of rijst bijvoorbeeld)

To do:

Doe de bloem in een kom. Snijd roomboter in kleine blokjes en voeg aan de bloem toe. Meng de bloem en boter met je vingers zodat er een kruimelig deeg ontstaat. Voeg de eierdooiers toe en kneed kort door totdat je een samenhangend deeg hebt. Indien het deeg te droog is voeg je 1 of 2 theelepels ijskoud water toe. Maak er een platte ronde schijf van, wikkel in plasticfolie en laat een half uur in de koelkast rusten.

Rol het deeg na een half uur uit tot een plak met de dikte van een halve centimeter. Beboter de taartvorm en bekleed hem met het deeg. Druk de randen iets aan, prik wat gaatjes in de bodem met een vork en dek af met plasticfolie. Zet weer een half uur in de koelkast.

Verwarm de oven voor op 180 graden.

Maak de vulling. Mix alle ingrediënten kort in een grote kom door elkaar, behalve de citroenrasp. Zeef het citroenmengsel in een kan met een schenktuit en voeg de rasp toe. Zet apart.

Haal de taartbodem uit de koelkast. Leg er bakpapier op en vul met blindbakvulling. Schuif in de oven en bak tien minuten. Verwijder het bakpapier en de blindbakvulling en bak dan nog 15-20 minuten totdat de bodem mooi goudbruin is.

Wanneer de taartbodem klaar is zet je de oven op 160 graden. Roer de citroenvulling nog eens goed door. Schuif de taartbodem iets uit de oven, maar laat ‘m er bij voorkeur wel in staan. Schenk de vulling in de taartvorm en schuif voorzichtig terug in de boven. Bak de tarte au citron in 30-35 minuten gaar. De vulling van de taart moet stevig zijn, maar mag nog wel een beetje ‘wiebelen’ wanneer hij uit de oven komt. Laat afkoelen voordat je ‘m serveert.

Tarte au citron
Tarte au citron: fris en licht, dus neem gewoon twee (of drie) stukken!
Bloedsinaasappel salade

Bloedsinaasappel salade met geklopte feta en earl grey dressing

Hoewel ik hieronder een recept voor een spetterende bloedsinaasappel salade deel, wil ik je eerst vertellen over mijn vreemde verhouding met de sinaasappel. In partjes vind ik dit fruit niet te versmaden, maar voor verse jus d’ orange hoef, nee mág, je me nooit wakker maken.

Je denkt vast dat ik een aansteller, een aandachtstrekker of een zwaar overdrijvende muts ben als ik je vertel dat ik een hekel heb aan sinaasappelsap met vruchtvlees. Het gaat hierbij niet om de smaak van sinasappel, maar om het onprettige mondgevoel waar al dat zwevend vruchtvlees voor zorgt: alsof je duizend kikkervisjes naar binnen moet klokken. Bah. Ik injecteer mezelf nog liever met heroïne dan dat ik een glas sap met gele stukjes ranzigheid moet opdrinken. Jus d’orange aangelengd met karnemelk of gemengd met gepureerde banaan trek ik nog net- dan merkt je wat minder van het vruchtvlees- maar zo’n karnejus is wel nét op het randje.

Dat ik niet overdrijf wat betreft mijn sinaasappelsap-met-vruchtvlees-aversie kan mijn vader beamen. Al van kinds af aan staat het sap met vruchtvlees op de zwarte lijst. Ik trok het gewoon echt niet om op te drinken- voor de rest was ik een bijzonder makkelijke eter, dus dit was een serieuze zaak. Aangezien mijn vader elke ochtend vers sap perste- ja, voor velen klinkt dit als hemel op aarde- en ik verplicht was deze vitamine c-bom achterover te slaan was dit natuurlijk vrij problematisch. In plaats van het afschaffen van het verplichte sapje, of me te dwingen het op te dringen (maar ja, dat laatste zou echt kindermishandeling zijn geweest), schafte mijn vader, de beste man die hij is, een klein zeefje aan. Dat zeefje paste precies op mijn glas, waar hij het sap van de verse sinaasappels dag in dag uit doorheen gooide om me van vruchtvleesloze jus d’orange te voorzien. De held. Ik heb hem hier geloof ik nog nooit voor bedankt, maar hij leest dit vast: bedankt papa. Wat gaaf dat je dit totdat ik het huis uitging hebt gedaan en me bespaard hebt van een jeugdtrauma. Ook bewonder ik je behendigheid om met een theelepel het laatste beetje sap uit het vruchtvlees door het zeefje te drukken. Chapeau.

Bloedsinaasappel salade
Bloedsinaasappel salade

Nu ik met een andere meneer woon die er niet over piekert om zijn bed uit te komen om sinaasappels uit te persen, laat staan de boel daarna boven een glas te zeven, is het afgelopen met de verse sapjes ’s ochtends. Om een vitamine c-tekort te voorkomen eet ik sinaasappels en mandarijnen zo nu en dan los, maar ik maak er ook salades mee. Denk aan sinaasappel met taugé of samen met venkel en biet.

Toen ik laatst een stel bloedsinaasappels tegen het lijf liep vond ik het hoog tijd worden een spannende bloedsinaasappel salade op Sesu Chops te delen. Het gerecht hieronder is feestelijk door alle mooie kleuren van het fruit, maar vooral ook omdat je smaakpapillen in één hap allerlei informatie te verwerken krijgen. Deze bloedsinaasappel salade is zoet-zuur door de bloedsinaasappels, navelsinaasappels en grapefruit, maar heeft ook een fijn ziltig en element door de toefjes geklopte feta die in je mond smelten. De crunch krijg je door de geroosterde hazelnoten, de frisheid door de munt en een scherp zweempje door de rode ui. De dressing van deze bloedsinaasappel salade verdient al helemaal een vermelding: deze earl grey dressing is licht, maar de thee geeft de dressing zowel een ietwat aardse, licht rokerige smaak als een kruidig citrusaroma: ideaal dus voor deze bloedsinaasappel salade, maar ook goed om te onthouden om over gegrilde groene asperges te gieten of bij vis te serveren.

Ingrediënten voor 1 bloedsinaasappel salade voor 4 personen

3 bloedsinaasappels

2 (navel)sinaasappels

1 grapefruit

een handje muntblaadjes

75 gram hazelnoten

1 kleine rode ui, in zeer dunne ringen gesneden

geklopte feta:

125 gram feta

50 gram roomkaas

1 eetlepel olijfolie

1 eetlepel citroensap

Zout en peper

Earl grey dressing

50 milliliter sterke earl grey thee

2 eetlepels witte wijnazijn

1 theelepel Franse mosterd

1 theelepel honing

2 eetlepels milde olijfolie

Zout en peper

Evt: spuitzak om de geklopte feta op de borden te kunnen spuiten

To do:

Maak eerst de dressing zodat alle smaken goed in kunnen trekken. Meng hiervoor alle ingrediënten door elkaar en zet apart tot gebruik.

Maak de geklopte feta door alle ingredienten in een keukenmachine te stoppen en tot een gladde spread te draaien. Breng op smaak met zout en peper. Schep in een spuitzak en leg weg tot gebruik.

Zet een kleine koekenpan op het vuur. Rooster de hazelnoten, laat iets afkoelen en hak grof door.

Snijd de boven- en onderkant van de sinaasappels en grapefruit. Schil met een scherp mes en snijd de sinaasappels dan horizontaal door in dunne plakken (zie foto). Verdeel de plakjes sinaasappel en uienringen over een grote schaal of vier borden. Spuit of schep hoopjes feta tussen en op de sinaasappelschijven. Schenk de dressing over het fruit en bestrooi met de geroosterde hazelnoten. Scheur de muntblaadjes en strooi over de salade. Meteen opeten!

Bloedsinaasappel salade
Bloedsinaasappel salade met geklopte feta, hazelnoten en earl grey dressing

 

 

 

vertruffelijk

3 top recepten van Dagmar van Vertruffelijk.nl

Toen ik werd toegelaten tot het bloggersnetwerk Blog Society stuitte ik op de blog Vertruffelijk.nl. Deze blog wordt gehost door eet- en kookfanaat Dagmar, die dol op truffel is en net als ik meestal zonder pakjes en zakjes kookt en altijd nieuwsgierig is naar nieuwe producten en gerechten. Ook wijt ze- heel wijs vind ik- haar leven niet aan enkel clean eating of menus zonder koolhydraten of vetten. Nee, Dagmar houdt gewoon van lekker eten, soms gezond, maar soms ook wat minder gezond. En daar hou ik van! Na haar een tijdje in stilte te hebben gevolgd en haar blog met allemaal lekkere recepten te hebben doorgespit heb ik Dagmar gevraagd of ik een paar van haar topgerechten op Sesu Chops mocht delen. En dat mocht! Ik heb een top 3 samengesteld, bestaande uit een voorgerecht met coquilles, een hoofdgerecht met varkenswangetjes en truffelaardappel en als zoete afsluiter een heerlijke chocolade fudge. Als je van deze opsomming honger krijgt, scroll dan naar beneden voor de recepten. Wees gewaarschuwd, de foto’s zien er gevaarlijk lekker uit!

Voorgerecht: coquilles in witte wijnsaus

coquilles in witte wijnsaus
coquilles in witte wijnsaus

Goudbruin gebakken coquilles in een fluwelen witte wijnsaus. Klinkt zalig, toch? Coquilles (ook wel Sint-jakobsschelpen, coquilles Saint Jacques en mantelschelpen genoemd) zijn heerlijke ietwat zoete zeevruchten en ze zijn één van mijn absolute favorieten. Deze coquilles in witte wijnsaus zijn een makkelijk, mooi en bijzonder voorgerecht voor de feestdagen. De saus valt in de categorie ik-lik-mijn-bord-schoon en de eetbare bloemen en cress maken er ook nog eens een mooi plaatje van. Een voorgerecht om indruk mee te maken en een veelbelovend begin van een feestelijk diner!

Ingrediënten voor 4 personen

3 coquilles per persoon (12 stuks totaal)

2 eetlepels geklaarde boter

peper en zout

Wat decoratie naar wens: bijvoorbeeld eetbare bloemen, rucola cress en kiemgroenten

Voor de witte wijnsaus:

2 gesnipperde sjalotten

2 eetlepels witte wijnazijn

100 ml droge witte wijn

150 ml Noilly prat

300 ml visfond

300 ml slagroom

To do:

Begin met het maken van de witte wijnsaus. Omdat de ingrediënten moeten inkoken, ben je er namelijk wat tijd aan kwijt.  Doe de gesnipperde sjalot in een steelpannetje met 2 eetlepels witte wijnazijn, 100 ml droge witte wijn en 150 ml noilly prat. Kook dit voor 1/3 in. Schenk er dan 300 ml visfond bij en kook in tot de helft. Schenk er dan 300 ml slagroom bij en en kook deze ook weer voor de helft in. Haal het pannetje van het vuur en  zeef de saus. Verwarm de gezeefde saus in een schoon pannetje en houd de saus warm.

Ondertussen bak je de coquilles in de geklaarde boter. Het voordeel van het gebruiken van geklaarde boter is dat de boter niet verbrandt maar je wel een lekkere roomboter smaak hebt. Dat is dan weer een voordeel boven het gebruiken van een olie.Verhit de geklaarde boter in een koekenpan met anti-aanbaklaag. Bak de coquilles kloksgewijs voor een gelijkmatige garing ongeveer ruim 1 minuut per zijde goudbruin.

Verdeel de saus over de (liefst verwarmde) borden.Leg de coquilles in de saus en garneer met decoratie naar wens.

coquilles in witte wijnsaus
Coquilles in witte wijnsaus. Je maakt dit mooie plaatje compleet met wat garnering van eetbare bloemen, cress en kiemgroenten. Foto: Vertruffelijk

Tip: je kunt de saus prima voorbereiden en opnieuw opwarmen. Kook de saus niet meer door, dan heb je kans dat hij schift. 

Hoofdgerecht: varkenswangetjes met wortelpuree en chips van truffel aardappel

varkenswangetjes met wortelpuree en truffel aardappel
varkenswangetjes met wortelpuree en truffel aardappel

De varkenswangetjes worden 2 uurtjes gesmoord in leffe, kaneel, kruidnagel en anijs en worden daardoor heerlijk zacht. Heerlijk in combinatie met de wortelpuree met kerrie, koriander en gember. De chips van truffel aardappel maken dit bijzonder hoofdgerechtje af. Van de fantastische kleuren en lekkere smaakcombinatie word ik spontaan vrolijk, jij ook?

Ingrediënten voor 4 personen:

Voor de wortelpuree:
600 gram winterpeen of bospeen (gewicht na schrappen)
3 a 4 eetlepels olijfolie
1 grote ui, gepeld
1 grote eetlepel geraspte verse gember of gemberpuree uit een potje
2 afgestreken theelepels kerrie
1 theelepel gemalen koriander
500 ml groentebouillon
wat versgemalen peper en zeezout
9 eetlepels slagroom

Voor de varkenswangetjes
8 varkenswangen (vraag de slager om het vlies te verwijderen)
2 flesjes donkere leffe (of ander donker bruin bier)
2 grote uien,gepeld en grof gesnipperd
2 winterpenen, geschrapt en in schijfjes gesneden
1 teentje knoflook
4 takjes tijm + 4 stengels peterselie +4 laurierblaadjes: met keukentouw samengebonden (bouquet garni)
1 theelepel kaneelpoeder
1 theelepel gemalen anijs
2 kruidnagels
2 eetlepels fijne mosterd
2 eetlepels bloem
2 eetlepels roomboter
peper en zout

Voor de chips van truffel aardappel
2 truffelaardappeltjes, met schil, gewassen en afgedroogd
500 ml arachide olie
wat fleur de sel (mooi wat grover Frans zeezout)
Extra: een mandoline

To do:

De wortelpuree: Snipper de wortels met de ui in een grote keukenmachine.Bak het wortel-ui mengsel in olijfolie goudbruin op middelhoog vuur. Roer regelmatig. Voeg de gember, koriander en kerrie toe en roer goed om. Voeg de bouillon toe en laat zo’n 20 minuten zachtjes doorkoken met het deksel op de pan.Controleer halverwege de kooktijd of de bouillon niet is verdampt.

Pureer met een staafmixer of blender. Voeg wat peper en zout naar smaak toe. Roer de slagroom eronder. Proef of de smaken naar je wens zijn. Kruid desgewenst bij.

De varkenswangetjes: Verwarm de oven voor op 170 graden (uitgaande van een electrische oven).

Snijd elke wang in twee stukken en kruid ze met wat peper en zout. Bak ze aan beide kanten goudbruin in de roomboter. Je hoeft ze niet door te garen, alleen maar even goudbruin aanbakken.Haal het vlees uit de pan en bak de uien, wortelschijfjes en knoflook goudbruin in het braadvocht van het vlees.

Doe het vlees er weer bij en roer de mosterd, kruidnagels, kaneel en anijs erdoor. Bestrooi het vleesmengsel met de bloem en bak deze kort mee. Doe de het bouquet garni erbij. Schenk het bier erbij en laat de varkenswangetjes in 2 uurtjes botermals worden in de oven (met deksel op de pan).

Chips van truffel aardappel: Verwarm de arachide olie in een klein steelpannetje totdat een stukje brood in zo’n 15 seconden goudbruin kleurt. Snijd met behulp van een mandoline fijne dunne schijfjes van de truffel aardappel.

Bak de schijfjes totdat je een bruin randje om elk schijfje ziet verschijnen. Frituur de aardappeltjes in een paar keer. De chips moeten krokant zijn en nog grotendeels paars. Schep ze uit de olie met behulp van een schuimspaan en laat ze uitlekken op wat keukenpapier. Kruid af met wat fleur de sel.

Serveren: verwarm zo nodig het vlees en de wortelpuree opnieuw. Schep 2 flinke eetlepels wortelpuree op elk bord en verdeel dit met de bolle kant van een lepel of met behulp van een paletmes. Verdeel de varkenswangetjes over de borden. Lepel over elk stukje vlees en beetje saus. Leg de chips erbij en serveer.

Varkenswangetjes met wortelpuree en chips van truffle aardappel
Varkenswangetjes met wortelpuree en chips van truffle aardappel. Dit is een klein hoofdgerecht. Je kunt de varkenswangetjes en de wortelpuree prima voorbereiden. Je hoeft ze alleen even opnieuw op te warmen, de chips te bakken en dan kun je het gerecht serveren. Niet moeilijk om te maken, prima om voor te bereiden en oogstrelend mooi. Hier maak je indruk mee. De eetbare bloemen zijn van Bloombites.

Zoet: chocolade fudge

chocolade fudge
Chocolade fudge. Foto: Vertruffelijk

Ook zo gek op fudge?Deze onweerstaanbaar lekkere chocolade fudge maak je met slechts 4 ingrediënten heel makkelijk zelf.

Ingrediënten voor ongeveer 20 stukken fudge

200 gram pure chocolade, in stukjes
200 gram melkchocolade, in stukjes
1 blikje gecondenseerde melk (Friesche vlag, 397 gram)
30 gram roomboter

To do:

Smelt de chocolade met de boter au bain marie. Hiervoor zet je een hittebestendige kom in een pan met een bodempje water. De kom moet goed aansluiten, anders kun je je branden aan de stoom. De kom dient het water niet te raken. Breng het water tegen de kook aan. Niet laten koken, anders kan je chocolade te heet worden en bitter gaan smaken. Roer met een spatel of garde totdat de chocolade helemaal gesmolten is.

Als alle chocolade mooi gesmolten is, zet je het vuur uit en spatel je de gecondenseerde melk erdoor.

Spray een bakblik in met bakspray. Druk een op maat geknipt bakpapier in het bakblik. Verdeel hier de fudge gelijkmatig over. Zet de fudge een uurtje of 2-3 in de koelkast. Met behulp van het bakpapier kun je het stuk fudge er nu mooi uittillen en in stukken snijden. Je fudge is nu serveerklaar.

chocolade fudge
Chocolade fudge. Foto: Vertruffelijk

Ook zo onder de indruk van Dagmars kookprestaties, lekkere recepten en mooie foto’s? Naast dat je haar website kunt bezoeken kun je Dagmar’s culinaire avonturen ook volgen via Facebook, Instagram, Twitter en Pinterest

chocoladetaart met bier chocoladefrosting

Sesu Chops 1 jaar: chocoladetaart met bier chocoladefrosting

Ja! Sesu bestaat officieel 1 jaar! Het afgelopen jaar heb ik heel veel recepten op mijn blog kunnen delen, geoefend in het Korean Food Lab en een fototoestel leren vasthouden. Ik heb hier zelf bijzonder veel van geleerd en er- ondanks de vele extra uren achter de laptop en een aantal mislukte baksels- veel plezier aan beleefd. De publicaties op Blog Society, Culy, Elle en FeedFeed voelen als een mooie beloning voor al het blogwerk en daar ben ik stiekem best trots op. Maar het leukste aan het foodbloggen is om te merken dat steeds meer kookgekken de website weten te vinden, de vaste bezoekersaantallen gestaag toenemen en foto’s te krijgen van mensen die zo waar wat van je blog hebben gemaakt. Dat is bijzonder leuk, een beetje maf en motiveert me om door te gaan. Dus bedankt voor de support en leuke reacties!

Zo tegen het eind van het jaar begin ik stilletjes wat plannetjes te smeden voor 2016, het tweede jaar voor Sesu Chops, waarvan ik hoop dat het een knaljaar zal worden met nog meer recepten en andere leuke food gerelateerde zaken. Ik ben bijvoorbeeld van plan het onderdeel Reviews verder uit te bouwen en veel mooie boeken, restaurants en food evenementen te bespreken. Stay tuned dus!

Maar first things first: de eerste verjaardag! En dat moet gevierd worden met een dikke vette chocoladetaart. En niet zo maar een chocoladetaart, maar een romige bom met choco-frosting en dit alles met een gek ingrediënt: bier. Zowel in het beslag van de chocoladetaart zit een scheut donker Schwarz bier als in de frosting die ik tussen en over de taart heb gesmeerd. Wees niet bang voor een bittere biersmaak, daar proef je niks van. Voor deze chocoladetaart heb ik een bier gekozen dat zoet is en tonen van chocolade en koffie bevat: perfect voor gebak. Voor degene die nog niet overtuigd is: er wordt vaak genoeg drank in zoetigheden gestopt (rum en bourbon), dus waarom geen bier? Deze chocoladetaart moet je dus echt even proberen- ik beloof je dat het niet tegen zal vallen. Leuk om eens op een druilerige zondagmiddag uit de oven te toveren, maar deze taart is ook een spetterende afsluiter van een kerstdiner. Zorg er dan wel voor dat je een gaatje over hebt, want deze chocoladetaart is nou niet bepaald het lichtste dessert.

chocoladetaart met bier chocoladefrosting
Chocoladetaart met bier chocoladefrosting: zware kost

Ingrediënten voor een grote chocoladetaart voor tenminste 12 personen

200 gram pure chocolade (tenminste 70% cacao)

250 gram boter

100 milliliter zoet donker bier (Schwarz, Stout, Porter)

50 milliliter zonnebloemolie

250 gram suiker

4 eieren

1 eierdooier

125 milliliter zure room

250 gram bloem

1 eetlepel bakpoeder

3 eetlepels ongezoete cacaopoeder

1 theelepel zout

Bier chocoladefrosting

250 gram boter

400 gram pure chocolade

125 milliliter zure room

250 gram poedersuiker

60 milliliter donker bier (uit hetzelfde flesje dat je voor de taart gebruikt)

125 milliliter slagroom

1 eetlepel ongezoete cacaopoeder

Decoratie:

Kleine zoute pretzels

Malthesers

Extra: springvorm, boter om in te vetten, bakpapier, keukenmachine/mixer

To do:

Verwarm de oven voor op 180 graden. Vet een springvorm of taartpan met een doorsnee van 24 cm in met boter en bekleed de bodem met bakpapier.

Maak de taart: smelt de chocolade en boter au bain marie. Wanneer beide gesmolten zijn roer je het bier er doorheen.

Klop met een mixer de eieren, eierdooier en suiker luchtig en schuimend. Voeg na 5 minuten de olie en zure room toe. Mix goed door elkaar. Daarna voeg je het chocolade-boter-bier mengsel toe. Mix nog een minuut door.

Meng in een andere kom de bloem, bakpoeder, cacao en zout door elkaar. Voeg daarna rustig toe aan de natte ingrediënten. Mix rustig totdat alles net aan door elkaar gemengd is. Zet dan de mixer direct uit en schenk het beslag in de springvorm. Zet in de oven en laat ongeveer 50 minuten bakken. Check met een satéprikker of de taart gaar is. Laat in de springvorm iets afkoelen en stort daarna op een rekje om verder af te koelen.

Maak de frosting: smelt de chocolade voor de frosting au bain marie. Klop de boter luchtig met behulp van een mixer. Voeg na 5 minuten de zure room toe. Klop totdat het mengsel romig en luchtig is. Voeg dan langzaam de gesmolten chocolade toe. Wanneer de chocolade goed met de boter is gemengd voeg je de poedersuiker toe. Zet de mixer op de laagste stand zodat niet alles onder de poedersuiker komt te zitten. Laat de mixer sneller draaien wanneer de suiker goed is opgenomen. Voeg ten slotte de slagroom en het bier toe. Mix alles nog een minuut goed door en laat afkoelen.

Zet de taart in elkaar: snijd de taart horizontaal door. Besmeer de onderste helft met een flinke laag frosting. Leg de bovenste helft erop. Verdeel de rest van de frosting over de boven- en zijkanten van de taart. Versier met malthesers en zoute pretzels. Je kunt er ook voor kiezen om grof zeezout over de chocoladetaart te strooien. Feest!

chocoladetaart met bier chocoladefrosting
Chocoladetaart met bier chocoladefrosting. Ik heb Zwart van de Gooische Brouwerij gebruikt
chocoladetaart met bier chocoladefrosting
Chocoladetaart met bier chocoladefrosting, pretzels en malthesers

 

Mandarijnen kwarktaart met speculaas

Mandarijnen kwarktaart met speculaas

Nu iedereen in de ban van de (on)gevulde schoen en pakjesavond is zou ik er voor kunnen kiezen om pepernoten te bakken en hierover te bloggen. Of ik zou homemade speculaasjes uit mijn oven kunnen toveren, of beter nog: een banketstaaf met amandelspijs. Dat doe ik dus niet. Pepernoten bakken doe ik wel als ik ooit mini me’s heb om samen mee te koken en het bakken van banketstaven vind ik toch nét even te kneuterig om daar een fotoshoot en een blogpost aan te besteden.

Nee, de komende Sinterklaasavond zullen de pepernoten en chocoladeletters gewoon uit de winkel op mijn tafel terecht komen. Net zoals de cadeau’s die ik nog moet kopen om in de grote juten zak te stoppen. De laatste uren voor 5 december zijn net als ieder jaar vrij hectisch: zwetend door vreselijke warenhuizen lopen op zoek naar hebbedingetjes en er dan achter komen dat je je pinpas bent vergeten, je gedicht willen printen terwijl er geen papier in de printer zit (en dit wist je, omdat elke dag de gedachte “oh ja, ik moet nog even papier kopen” door je hoofd schoot, maar je niet tot actie overging) en je suf peinzen over wat je je mannelijke familieleden cadeau kunt doen, maar naast het idee om sokken te geven verder geen bijzondere ingevingen hebt.

Geen tijd om uitgebreid te koken dus- laat staan bakken. Maar bij Sinterklaas hoort zoetigheid en iets eetbaars wat toch echt eigenhandig in elkaar is gedraaid- vind ik. Om Sesu Chops toch ook in de Sinterklaassfeer te brengen dacht ik dat het wel aardig was om een ouderwetse kwarktaart met een Sinterklaastwist te maken: een kwarktaart met een ware speculaasbodem en opgefleurd met mandarijnen. Voor deze taart hoef je bijna geen actie te ondernemen: geen gehannes met deeg of getuur voor het deurtje van de oven. De paar uur die deze kwarktaart nodig heeft om op te stijven in de koelkast kun je dan mooi gebruiken om printpapier te halen of met je pinpas terug naar de Bijenkorf te sjezen.

Fijne Sinterklaas!

Mandarijnen kwarktaart met speculaas
Mandarijnen kwarktaart met speculaas

Ingrediënten voor 1 mandarijnen kwarktaart met speculaasbodem

500 milliliter kwark

150 milliliter mandarijnensap (4/5 mandarijnen)

rasp van de schil van 1 mandarijn

125 gr witte basterdsuiker

200 ml slagroom

9 blaadjes gelatine

200 gr speculaasjes

85 gram boter

mandarijenpartjes voor decoratie

extra: springvorm met een doorsnee van 24 cm, bakpapier en boter om in te vetten

To do:

Pak een kom en vul die met koud kraanwater. Doe de gelatineblaadjes in de kom en laat zo’n 5 minuten weken.

Vet een springvorm met een doorsnee van 24 cm in met boter en bekleed met bakpapier. Smelt de boter op laag vuur of in de magnetron. Verkruimel dan de speculaasjes en meng de gesmolten boter er doorheen. Als het mengsel te droog is voeg je 1 of 2 eetlepels water toe. Stort op de bodem van de springvorm en druk aan.

Pers de mandarijnen uit en meet 150 mililiter sap af. Doe het sap in een steelpannetje en verwarm op laag vuur. Pak een grote kom waarin je de de suiker en rasp van de schil van 1 mandarijn door de kwark schept. Klop in een andere kom de slagroom stijf.

Knijp de geweekte gelatineblaadjes uit en roer door het verwarmde mandarijnensap. Schenk het sap door de kwark. Roer er daarna de geklopte slagroom doorheen. Giet het mengsel in de springvorm en laat 3 uur in de koelkast opstijven.

Wanneer de kwarktaart klaar is kun je ‘m versieren met wat partjes mandarijn. Voor een mooie glans op het fruit kun je een blaadje gelatine oplossen in een paar eetlepels verwarmd mandarijnensap en de partjes met een kwastje ermee bestrijken. Deze kwarktaart is prima om samen met een chocoladeletter op te eten trouwens- probeer het maar!

Mandarijnen kwarktaart met speculaas
Mandarijnen kwarktaart met speculaas

 

Mini pompoentaartjes met walnotenkruim

Mini pompoentaartjes met walnotenkruim

Je hebt eerder kunnen lezen over de enthousiast werpende walnotenboom in een Brabants dorp dat ik zo nu en dan bezoek. Van het bakje noten dat ik mee terug naar Amsterdam had getransporteerd en waarvan ik die simpele en (al zeg ik het zelf) te lekkere pasta met walnotenpesto maakte was een kleine hoeveelheid over. Te weinig om nog een recept voor te bedenken dacht ik, dus begon ik ze los op te eten. Eén handje noten per dag schijnt immers bijzonder gezond te zijn. Sommige onderzoekers beweren dat de notenconsumptie je een langer leven kan bezorgen- goed nieuws dus, als dat waar is.

Toen ik de helft van het restant noten op had bedacht ik me dat zo’n kleine hoeveelheid noten de mini pompoentaartjes (pumpkin pies) die al in de bakplanning stonden een goede extra crunch-dimensie zou kunnen geven. Het leek me in deze tijd van het jaar al leuk om pompoentaart te maken- en hoog tijd, want ik had nog nooit zo’n oranje-bruine taart uit mijn oven getoverd. Bovendien had ik meer dan zin in een gebakje met een krokante korst met een zachte en zoete vulling vol warme specerijen. Omdat ik taarten veelal zo log en groot vind ogen (en dan op de een of andere manier minder trek krijg) vond ik het wel een aardig idee om mini pompoentaartjes te maken: kleine eenpersoonstaartjes die je in twee happen op eet. Het aanzicht van een schaal vol taartjes laat me juist wél meteen het water in de mond lopen en bovendien zijn kleine pompoentaartjes makkelijk mee te nemen en uit te delen, of kun je na het eten van twee (of drie) taartjes de rest bewaren- als je dat lukt.

Mini pompoentaartjes met walnotenkruim
Mini pompoentaartjes met walnotenkruim

Het leuke en handige aan deze mini pompoentaartjes is dat je ze in een muffinvorm kunt bakken. Mocht je individuele taartjes geen goed idee vinden dan kun je met dit recept ook één grote taart maken. Gebruik dan een bakvorm met een doorsnee van zo’n 25 cm en houd er rekening mee dat zowel het blind- als het afbakken van de taart langer duurt dan hieronder staat aangegeven. Aan het walnotenkruim kun je ook nog wat boter en bloem toevoegen om er een echte crumble van de maken, maar persoonlijk vind ik de pompoentaartjes dan te machtig worden.

Aan de slag dan maar zou ik zeggen!

Ingrediënten voor 12 pompoentaartjes:

Deeg:

225 gram bloem

110 gram boter

50 gram suiker

1 ei

Vulling

1 flespompoen, geschild en in stukken gesneden

120 gram lichte basterdsuiker

een halve theelepel nootmuskaat

1 flinke theelepel kaneel

1 theelepel gember

125 milliliter slagroom

2 eieren

Rasp van een halve citroen

Walnotenkruim

85 gram walnoten

30 gram lichtebasterdsuiker

Extra: muffin vorm(en) en blindbakvulling (gedroogde bonen of rijst)

To do:

Meng boter en suiker. Klop het ei iets los en voeg toe. Roer goed door en voeg dan de bloem toe. Kneed tot een bal. Wikkel in plasticfolie en laat een half uur in de koelkast rusten.

Verwarm de oven voor op 180 graden. Zet een grote pan met de stukken pompoen en water op het vuur. Breng aan de kook en kook de stukken pompoen in ongeveer een kwartier gaar. Giet af en laat afkoelen.

Meng in een kom alvast de kaneel, gember, nootmustkaat en lichte basterdsuiker.

Haal heet deeg uit de koelkast en rol uit tot een plak van ongeveer een halve centimeter dik. Afhankelijk van de grootte van je muffinvorm(en) steek je met een stekertje er 12 rondjes met een doorsnee van zo’n 8 centimeter uit (in mijn geval is dat ongeveer 2,5 cm groter dan de doorsnee van mijn muffinvormpjes). Beboter de muffinvorm en bekleed met het deeg. Prik met een vork wat gaatjes in de bodems. Bedek elk muffinvormpje met bakpapier en vul met blindbakvulling. Schuif in de oven en bak zo’n 8 minuten blind. Verwijder dan de blindbakvulling en het bakpapier en bak nog eens 4-5 minuten totdat het deeg iets verkleurt.

Maak ondertussen de vulling. Pureer de pompoen en zeef indien gewenst (ik doe dat niet, want ik ben lui). Klop de eieren met het suiker-specerijenmengsel los en roer door de pompoenpuree. Roer er de slagroom en de citroenrasp door. Schenk de vulling in de deegbakjes in de muffinvormen. Bak de pompoentaartjes 10-15 minuten of totdat de vulling er net gestold uit ziet.

Maal de walnoten fijn met de suiker. Zet de oven lager op 170 graden. Haal de muffinvorm even uit de oven en bedek de bovenkant van de taartjes met het walnotenkruim. Indien gewenst verdeel je er wat klontjes boter over. Schuif terug in de oven en bak nog ongeveer 10 minuten. Om te testen of de taartjes gaar zijn kun je een mesje in een van de pompoentaartjes steken en indien ie er redelijk schoon uitkomt zijn de taartjes klaar (de taartjes stijven nog wat op als ze uit de oven komen).

Serveer de pompoentaartjes warm of koud met wat slagroom of ijs, maar gewoon ‘los’ uit het vuistje is ook erg lekker.

Mini pompoentaartjes met walnotenkruim
Mini pompoentaartjes met walnotenkruim

 

 

Hartige galette met pompoen

Hartige galette met pompoen en spinazie

Nadat ik afgelopen zomer mijn eerste galette met aardbeien en amandelen uit de oven had gehaald was het hek van de dam. Zoete aardbeien toegedekt in een heerlijk kruimelige én boterige korst, wie vindt dat nou niet briljant? Ik ben niet zo’n grote bakker die in een handomdraai een taart met 3 lagen en volledig gedecoreerd met marsepein en gesponnen suiker op tafel zet. Veel te gecompliceerd en ik word al iebel bij de gedachte om 50 roosjes van marsepein te boetseren of 100 identieke toefjes botercrème op een taart te spuiten. Nee, geef mij simpele hatsaflats taarten- tegenwoordig ook heel hip en bekend als ‘rustiek gebak’- ha.

Die galette met aardbeien was een vondst: de koek ziet er mooi uit, smaakt meer dan lekker en is zo gepiept. Ideaal voor de ongeduldige bakker. De weken na de eerste keer ‘galetten’ kwamen er varianten met allerlei soorten fruit uit de oven: appel, perzik, mango, noem maar op. Alles kan zo- hatsa!- het korstdeeg in. Maar toen werd ik toch overvallen door een zekere galette-overkill. Dus even werd mijn leven galetteloos. Tot vandaag, toen ik me weer bedacht dat alles in een galette kon, dus ook groente. Een hartige galette leek me een aardig idee en terwijl ik me bedacht wat ik er zoal in kon stoppen zag ik vanuit mijn ooghoek de vers van de markt opgepikte flespompoen mij smekend aanstaren. Hij moest hoe dan ook in de hartige galette leek hij me te zeggen, dus hij werd hier dan ook netjes voor geslacht.

In deze hartige galette combineer ik stukken flespompoen met verse spinazie en feta, maar je kunt zelf natuurlijk eindeloos variëren. Dit is daarom een goede manier om restjes uit je koelkast mee op te ruimen. Het korstdeeg voor een hartige galette is zonder suiker, maar mét wat Parmezaanse kaas- en ook heel eenvoudig bij elkaar te kneden. Het enige moeilijke aan de hartige galette is dat je ‘m niet te vaak moet maken. En dat zal een lastige zaak blijken, omdat ie zo lekker is. Die overkill ligt hoe dan ook op de loer als je twee keer per week enthousiast zo’n ding bakt, geloof me. Geniet, maar bak met mate zou ik zeggen.

Ingrediënten voor 1 hartige galette voor 4 personen

Het deeg:

220 gram bloem

30 gram Parmezaanse kaas

150 gram koude boter, in kleine stukjes gesneden

snufje zout

1 theelepel gedroogde tijm

2-4 eetlepels koud water

Vulling:

1 flespompoen

500 gram verse spinazie

150 gram zachte feta (geitenkaas/ricotta kan ook)

1 grote ui

2 tenen knoflook

halve theelepel chilipoeder

1 theelepel gedroogde tijm

50 gram Parmezaanse kaas

Een eetlepel tijm

Zout en peper

olijfolie

To do:

Verwarm de oven voor op 180 graden. Bedek een bakplaat met bakpapier en spreid de stukken pompoen erover uit. Bestrooi met zout, peper, chilipoeder en besprenker met een eetlepel olijfolie. Rooster de pompoenstukken 20-30 minuten in de oven todat ze zacht en wat donkerder gekleurd zijn.

Meng bloem, tijm en zout. Voeg de stukjes boter toe en kneed totdat er een kruimeldeeg ontstaat. Voeg 30 gram Parmezaanse kaas toe en kneed rustig door. Voeg dan 2-4 eetlepels water toe zodat je een deeg krijgt dat zichzelf net bij elkaar houdt (geen kruimeldeeg meer dus). Maak er een platte en ronde schijf van, wikkel er plasticfolie om heen en leg in de koelkast. Laat het daar een half uur rusten.

Maak dan de rest van de vulling. Zet een koekenpan op het vuur met een beetje olijfolie. Voeg de uienringen toe met een snuf zout. Laat op middelhoog vuur zacht worden en licht karameliseren. Dit duurt ongeveer 20 minuten. Voeg vlak voordat de uien klaar zijn de knoflook toe. Bak op laag vuur en zorg ervoor dat de knoflook niet verbrandt. Doe het ui en knoflookmengsel in een kom en zet apart.

Zet de pan terug op het vuur met een scheut olijfolie. Voeg de spinazie toe en bestrooi met wat zout en peper. Het lijkt veel, maar je zult zien dat er vrij weinig overblijft wanneer de spinazie is geslonken. Spinazie slinkt razend snel, dat duurt ongeveer 2 minuten. Doe de spinazie in een fijne zeef en druk met de achterkant van een soeplepel zoveel mogelijk vocht eruit.

Haal het deeg uit de koeling. Bestrooi het aanrecht met een beetje bloem en rol het deeg uit in een cirkel met een doorsnee van ongeveer 35 cm. Leg het uitegrolde stuk deeg op een met bakplaat bekleed met bakpapier.

Bestrooi in het midden van de plak deeg met de helft van de Parmezaanse kaas (25 gram). Zorg dat er ongeveer 5 cm van de rand vrij blijft. Leg bovenop het laagje kaas het uien-knoflookmengsel. Daarna beleg je de hartige galette met pompoen, spinazie en hoopjes feta. Bestrooi met een beetje tijm. Vouw de galette dicht en bestrijk de korst met melk. Bestrooi de randen met de overgebleven Parmezaanse kaas. Bak de hartige galette 30-40 minuten in de oven of totdat de korst mooi goudbruin is geworden. Serveer warm met een groene salade.

Hartige galette met pompoen
Hartige galette met pompoen, spinazie en feta

 

Pruimenijs

Vier de herfst met vers pruimenijs

Dat het nu echt over is met de zomer en je geplaagd wordt door de vele regenbuien wil niet zeggen dat je vanaf nu ook echt afscheid moet nemen van de leuke- en lekkere- dingen die je de afgelopen zomer blij hebben gemaakt. Neem bijvoorbeeld ijs. Denk je kwijlend terug aan de ijshoorntjes vol bolletjes ijs van vers en fris zomerfruit die je de afgelopen paar maanden geregeld in je hand had terwijl je op teenslippers langs het strand stiefelde? Niet getreurd, want ook al moet je nu weer enige maanden op vers zomerfruit wachten, de pruimen zijn nu zeer te pruimen! Ideaal om pruimenijs van te maken en dat is misschien wel lekkerder dan vers zomers aardbeienijs. Pruimen zijn nu in het seizoen, heerlijk zacht en zoet en daarom met wat slagroom heel makkelijk om te toveren tot smaakvol pruimenijs- zonder dat je er rauwe eierdooiers voor nodig hebt.

Je teenslippers verruil je dan voor fijne sloffen en het ijs eet je dan naast de kachel op. Ik verzeker je, daar wordt je zeker geen zuurpruim van, hoor. Kom maar op met de herfst!

Ingrediënten voor pruimenijs voor 6 personen

500 gram rijpe pruimen, ongeveer 8-10 stuks

250 milliliter slagroom

150 gram suiker

Sap van een halve citroen

4 eetlepels water

Extra: ijsmachine

To do:

Halveer en ontpit de pruimen. Snijd de helften in grove stukken. Doe samen met de suiker, citroensap en het water in een steelpan en breng aan de kook. Laat 8 minuten zacht doorkoken totdat de pruimen een moes zijn geworden. Haal van het vuur en pureer met een blender. Zet de pruimenpuree in de koelkast en laat compleet afkoelen.

Wanneer de puree voor het pruimenijs helemaal is afgekoeld roer je de slagroom er doorheen. Giet het mengsel in de ijsmachine en volg de instructies van de fabrikant van de machine. Ik laat het pruimenijs nadat het uit de ijsmachine komt nog een paar uur in de vriezer verder opstijven voordat ik het opeet, maar je kunt natuurlijk ook meteen aanvallen.

Pruimenijs
Pruimenijs

Variatie: voeg wat kaneel of gember toe toe wanneer je de pruimen kookt voor een diepere, warme smaak die mooi bij de herfst past.

Pruimenijs
Pruimenijs

Tip: voor een nog groter pruimenfeest, check de clafoutis met pruimen!