Mini pompoentaartjes met walnotenkruim

Mini pompoentaartjes met walnotenkruim

Je hebt eerder kunnen lezen over de enthousiast werpende walnotenboom in een Brabants dorp dat ik zo nu en dan bezoek. Van het bakje noten dat ik mee terug naar Amsterdam had getransporteerd en waarvan ik die simpele en (al zeg ik het zelf) te lekkere pasta met walnotenpesto maakte was een kleine hoeveelheid over. Te weinig om nog een recept voor te bedenken dacht ik, dus begon ik ze los op te eten. Eén handje noten per dag schijnt immers bijzonder gezond te zijn. Sommige onderzoekers beweren dat de notenconsumptie je een langer leven kan bezorgen- goed nieuws dus, als dat waar is.

Toen ik de helft van het restant noten op had bedacht ik me dat zo’n kleine hoeveelheid noten de mini pompoentaartjes (pumpkin pies) die al in de bakplanning stonden een goede extra crunch-dimensie zou kunnen geven. Het leek me in deze tijd van het jaar al leuk om pompoentaart te maken- en hoog tijd, want ik had nog nooit zo’n oranje-bruine taart uit mijn oven getoverd. Bovendien had ik meer dan zin in een gebakje met een krokante korst met een zachte en zoete vulling vol warme specerijen. Omdat ik taarten veelal zo log en groot vind ogen (en dan op de een of andere manier minder trek krijg) vond ik het wel een aardig idee om mini pompoentaartjes te maken: kleine eenpersoonstaartjes die je in twee happen op eet. Het aanzicht van een schaal vol taartjes laat me juist wél meteen het water in de mond lopen en bovendien zijn kleine pompoentaartjes makkelijk mee te nemen en uit te delen, of kun je na het eten van twee (of drie) taartjes de rest bewaren- als je dat lukt.

Mini pompoentaartjes met walnotenkruim
Mini pompoentaartjes met walnotenkruim

Het leuke en handige aan deze mini pompoentaartjes is dat je ze in een muffinvorm kunt bakken. Mocht je individuele taartjes geen goed idee vinden dan kun je met dit recept ook één grote taart maken. Gebruik dan een bakvorm met een doorsnee van zo’n 25 cm en houd er rekening mee dat zowel het blind- als het afbakken van de taart langer duurt dan hieronder staat aangegeven. Aan het walnotenkruim kun je ook nog wat boter en bloem toevoegen om er een echte crumble van de maken, maar persoonlijk vind ik de pompoentaartjes dan te machtig worden.

Aan de slag dan maar zou ik zeggen!

Ingrediënten voor 12 pompoentaartjes:

Deeg:

225 gram bloem

110 gram boter

50 gram suiker

1 ei

Vulling

1 flespompoen, geschild en in stukken gesneden

120 gram lichte basterdsuiker

een halve theelepel nootmuskaat

1 flinke theelepel kaneel

1 theelepel gember

125 milliliter slagroom

2 eieren

Rasp van een halve citroen

Walnotenkruim

85 gram walnoten

30 gram lichtebasterdsuiker

Extra: muffin vorm(en) en blindbakvulling (gedroogde bonen of rijst)

To do:

Meng boter en suiker. Klop het ei iets los en voeg toe. Roer goed door en voeg dan de bloem toe. Kneed tot een bal. Wikkel in plasticfolie en laat een half uur in de koelkast rusten.

Verwarm de oven voor op 180 graden. Zet een grote pan met de stukken pompoen en water op het vuur. Breng aan de kook en kook de stukken pompoen in ongeveer een kwartier gaar. Giet af en laat afkoelen.

Meng in een kom alvast de kaneel, gember, nootmustkaat en lichte basterdsuiker.

Haal heet deeg uit de koelkast en rol uit tot een plak van ongeveer een halve centimeter dik. Afhankelijk van de grootte van je muffinvorm(en) steek je met een stekertje er 12 rondjes met een doorsnee van zo’n 8 centimeter uit (in mijn geval is dat ongeveer 2,5 cm groter dan de doorsnee van mijn muffinvormpjes). Beboter de muffinvorm en bekleed met het deeg. Prik met een vork wat gaatjes in de bodems. Bedek elk muffinvormpje met bakpapier en vul met blindbakvulling. Schuif in de oven en bak zo’n 8 minuten blind. Verwijder dan de blindbakvulling en het bakpapier en bak nog eens 4-5 minuten totdat het deeg iets verkleurt.

Maak ondertussen de vulling. Pureer de pompoen en zeef indien gewenst (ik doe dat niet, want ik ben lui). Klop de eieren met het suiker-specerijenmengsel los en roer door de pompoenpuree. Roer er de slagroom en de citroenrasp door. Schenk de vulling in de deegbakjes in de muffinvormen. Bak de pompoentaartjes 10-15 minuten of totdat de vulling er net gestold uit ziet.

Maal de walnoten fijn met de suiker. Zet de oven lager op 170 graden. Haal de muffinvorm even uit de oven en bedek de bovenkant van de taartjes met het walnotenkruim. Indien gewenst verdeel je er wat klontjes boter over. Schuif terug in de oven en bak nog ongeveer 10 minuten. Om te testen of de taartjes gaar zijn kun je een mesje in een van de pompoentaartjes steken en indien ie er redelijk schoon uitkomt zijn de taartjes klaar (de taartjes stijven nog wat op als ze uit de oven komen).

Serveer de pompoentaartjes warm of koud met wat slagroom of ijs, maar gewoon ‘los’ uit het vuistje is ook erg lekker.

Mini pompoentaartjes met walnotenkruim
Mini pompoentaartjes met walnotenkruim

 

 

Hartige galette met pompoen

Hartige galette met pompoen en spinazie

Nadat ik afgelopen zomer mijn eerste galette met aardbeien en amandelen uit de oven had gehaald was het hek van de dam. Zoete aardbeien toegedekt in een heerlijk kruimelige én boterige korst, wie vindt dat nou niet briljant? Ik ben niet zo’n grote bakker die in een handomdraai een taart met 3 lagen en volledig gedecoreerd met marsepein en gesponnen suiker op tafel zet. Veel te gecompliceerd en ik word al iebel bij de gedachte om 50 roosjes van marsepein te boetseren of 100 identieke toefjes botercrème op een taart te spuiten. Nee, geef mij simpele hatsaflats taarten- tegenwoordig ook heel hip en bekend als ‘rustiek gebak’- ha.

Die galette met aardbeien was een vondst: de koek ziet er mooi uit, smaakt meer dan lekker en is zo gepiept. Ideaal voor de ongeduldige bakker. De weken na de eerste keer ‘galetten’ kwamen er varianten met allerlei soorten fruit uit de oven: appel, perzik, mango, noem maar op. Alles kan zo- hatsa!- het korstdeeg in. Maar toen werd ik toch overvallen door een zekere galette-overkill. Dus even werd mijn leven galetteloos. Tot vandaag, toen ik me weer bedacht dat alles in een galette kon, dus ook groente. Een hartige galette leek me een aardig idee en terwijl ik me bedacht wat ik er zoal in kon stoppen zag ik vanuit mijn ooghoek de vers van de markt opgepikte flespompoen mij smekend aanstaren. Hij moest hoe dan ook in de hartige galette leek hij me te zeggen, dus hij werd hier dan ook netjes voor geslacht.

In deze hartige galette combineer ik stukken flespompoen met verse spinazie en feta, maar je kunt zelf natuurlijk eindeloos variëren. Dit is daarom een goede manier om restjes uit je koelkast mee op te ruimen. Het korstdeeg voor een hartige galette is zonder suiker, maar mét wat Parmezaanse kaas- en ook heel eenvoudig bij elkaar te kneden. Het enige moeilijke aan de hartige galette is dat je ‘m niet te vaak moet maken. En dat zal een lastige zaak blijken, omdat ie zo lekker is. Die overkill ligt hoe dan ook op de loer als je twee keer per week enthousiast zo’n ding bakt, geloof me. Geniet, maar bak met mate zou ik zeggen.

Ingrediënten voor 1 hartige galette voor 4 personen

Het deeg:

220 gram bloem

30 gram Parmezaanse kaas

150 gram koude boter, in kleine stukjes gesneden

snufje zout

1 theelepel gedroogde tijm

2-4 eetlepels koud water

Vulling:

1 flespompoen

500 gram verse spinazie

150 gram zachte feta (geitenkaas/ricotta kan ook)

1 grote ui

2 tenen knoflook

halve theelepel chilipoeder

1 theelepel gedroogde tijm

50 gram Parmezaanse kaas

Een eetlepel tijm

Zout en peper

olijfolie

To do:

Verwarm de oven voor op 180 graden. Bedek een bakplaat met bakpapier en spreid de stukken pompoen erover uit. Bestrooi met zout, peper, chilipoeder en besprenker met een eetlepel olijfolie. Rooster de pompoenstukken 20-30 minuten in de oven todat ze zacht en wat donkerder gekleurd zijn.

Meng bloem, tijm en zout. Voeg de stukjes boter toe en kneed totdat er een kruimeldeeg ontstaat. Voeg 30 gram Parmezaanse kaas toe en kneed rustig door. Voeg dan 2-4 eetlepels water toe zodat je een deeg krijgt dat zichzelf net bij elkaar houdt (geen kruimeldeeg meer dus). Maak er een platte en ronde schijf van, wikkel er plasticfolie om heen en leg in de koelkast. Laat het daar een half uur rusten.

Maak dan de rest van de vulling. Zet een koekenpan op het vuur met een beetje olijfolie. Voeg de uienringen toe met een snuf zout. Laat op middelhoog vuur zacht worden en licht karameliseren. Dit duurt ongeveer 20 minuten. Voeg vlak voordat de uien klaar zijn de knoflook toe. Bak op laag vuur en zorg ervoor dat de knoflook niet verbrandt. Doe het ui en knoflookmengsel in een kom en zet apart.

Zet de pan terug op het vuur met een scheut olijfolie. Voeg de spinazie toe en bestrooi met wat zout en peper. Het lijkt veel, maar je zult zien dat er vrij weinig overblijft wanneer de spinazie is geslonken. Spinazie slinkt razend snel, dat duurt ongeveer 2 minuten. Doe de spinazie in een fijne zeef en druk met de achterkant van een soeplepel zoveel mogelijk vocht eruit.

Haal het deeg uit de koeling. Bestrooi het aanrecht met een beetje bloem en rol het deeg uit in een cirkel met een doorsnee van ongeveer 35 cm. Leg het uitegrolde stuk deeg op een met bakplaat bekleed met bakpapier.

Bestrooi in het midden van de plak deeg met de helft van de Parmezaanse kaas (25 gram). Zorg dat er ongeveer 5 cm van de rand vrij blijft. Leg bovenop het laagje kaas het uien-knoflookmengsel. Daarna beleg je de hartige galette met pompoen, spinazie en hoopjes feta. Bestrooi met een beetje tijm. Vouw de galette dicht en bestrijk de korst met melk. Bestrooi de randen met de overgebleven Parmezaanse kaas. Bak de hartige galette 30-40 minuten in de oven of totdat de korst mooi goudbruin is geworden. Serveer warm met een groene salade.

Hartige galette met pompoen
Hartige galette met pompoen, spinazie en feta

 

Pompoensoep met miso

Pompoensoep met miso en uiencrème

Ik ben heel blij dat het weer pompoenseizoen is. Pompoen is één van de weinige groenten die zowel in zoete als hartige gerechten prima hun werk doen, denk aan de pumpkin pie en de pompoensoep. Voor het laatste kun je me in de herfst altijd wakker maken of me heel gelukkig zien worden als ik drijfnat van de regen thuiskom en een pan pompoensoep op het fornuis zie staan (dit gebeurt eigenlijk nooit want ik ben de enige in huis die pompoensoep maakt, dus het is nooit een verassing, maar goed).

De lekkerste en voor sommige lezers een ietwat vreemde combinatie vind ik pompoen en miso. De zoete smaak van de pompoen die nog intenser wordt door ‘m eerst te roosteren en de zoute en hartige (umami) smaak van miso (Japanse pasta van gefermenteerde sojabonen) vind ik meesterlijk. Voor deze Japanse pompoensoep wordt meestal kobacha pompoen gebruikt, maar werkt ook prima met een flespompoen.

Deze pompoensoep is echt even anders dan anders, en daarom een must eat voor elke pompoenliefhebber. Hij is namelijk zacht, zoet en hartig en een instant opwarmer voor wanneer je het koud hebt. De Japanse twist zal ervoor zorgen dat je nooit meer soep zonder miso wilt eten- één van mijn keukengeheimen en heel makkelijk (want: hoppa een lepel miso is zo door je soep gegooid). Wat verkruimelde norivellen en geroosterde pijnboompitten zorgen voor structuur en wat bite. Omdat deze soep met Azië flirt leek het me wel zo aardig om ‘m lactose-vrij te houden, maar ik was wel op zoek naar een romige toevoeging. Die vond ik in de briljante uiencrème die zoetzuur en romig smaakt. Wanneer je het dan eet met een broodje misoboter die je in je pompoensoep kan dopen heb je een waar feestmaal- ik beloof het je. Dus vier het pompoenseizoen en slacht een mooi exemplaar voor deze soep!

 

Ingrediënten voor 4 personen

1 flespompoen voor 800 gram- 1 kilo

1 grote ui

2 tenen knoflook

3 eetlepels miso

een halve rode chilipeper (te pittig? Laat weg)

2 eetlepels geraspte gember

1 eetlepel sojasaus

850 milliliter water

2 eetlepels bieslook, gehakt

1 norivel, in stukjes gescheurd

2 eetlepels pijnboompitten

Versgemalen zwarte peper

Voor de mistboter:

100 gram zachte boter, op kamertemperatuur

40 gram miso

1 theelepel versgemalen zwarte peper

Voor de uiencrème:

3 uien

Citroensap

Snuf zout

Olijfolie

Het recept voor de uiencrème komt van Food52

To do:

Voor de uiencrème: verwarm de oven voor op 200 graden. Bestrijk de uien met wat olijfolie. Leg de uien in een braadslee en rooster 45 minuten in de oven. De uien moeten bruin kleuren en zacht voelen wanneer ze klaar zijn. Laat afkoelen en pel dan de ui. De binnenkant moet wit/glazig en zacht zijn. Wanneer de buitenste rokken bruin zijn, gooi je die weg, anders wordt de crème ook bruin. Doe de stukken ui in een keukenmachine met wat citroensap (begin met een paar druppels), olijfolie (een theelepel) en een snuf zout. Pureer tot een crème. Proef of er nog zout, olie of cirtroensap bij moet en voeg zonodig toe. Laat de crème afkoelen en zet apart.

Voor de misoboter: meng de boter, miso en ongeveer een theelepel zwarte peper met een vork door elkaar. Prak goed en zorg ervoor dat de boter een lichtbruine kleur krijgt. Wikkel in plasticfolie of een bakje en laat in de koelkast wat opstijven.

Zet een grote soeppan op het vuur met wat olijfolie. Hak de ui en knoflook. Wanneer de olie heet is doe je de ui en knoflook met een snuf zout in de pan. Draai het vuur middelhoog en laat 3 minuten zacht worden.

Was de pompoen (ik schil een flespompoen nooit), verwijder de pitten en hak in blokjes. Doe de pompoen bij de ui en knoflook en schep om. Voeg de gember en chili toe. Bak alles vijf minuten op laag vuur. Voeg het water toe en breng aan de kook. Wanneer het water kookt schep je een paar eetlepels vocht in een bakje met de miso. Meng goed door elkaar en roer dan door de soep. Doe de deksel op de pan en laat 30 minuten op laag vuur door pruttelen. Niet hard laten koken, want dat kan de smaak van de miso aantasten.

Wanneer de pompoen goed zacht is pureer je de soep met een staafmixer. Meng er wat sojasaus door. Indien je de soep te dik vindt voeg je wat water toe. Roer goed en proef of de soep op smaak is. Voeg eventueel meer zout of sojasaus toe. Kruid af met zwarte peper.

Schenk de pompoensoep in kommen. Verdeel dotjes uiencrème over de soep en bestrooi met stukjes norivel, geroosterde pijnboompitten en bieslook. Serveer er stevig brood bij dat je met de misoboter besmeert.

Pompoensoep met miso

Pompoensoep met miso
Pompoensoep met miso, uiencrème en brood met mistboter

Ravioli met pompoen, salie en beurre noisette

Zelf ravioli maken is voor mij echt een eyeopener geweest. Niet alleen is zelfgemaakte ravioli veel lekkerder dan de kant-en-klare deegbommen gevuld met gestold braaksel die je in de supermarkt maar al te vaak vindt, maar je hebt ook spontaan respect met de hoofdletter R voor de ambachtelijke Italiaan op de hoek (of paar straten verderop) die dag in dag uit de lekkerste ravioli vouwt. Want wat een takkewerk is het maken van ravioli! Het is niet moeilijk, maar voor mensen zoals ik, die weinig geduld hebben is het toch een lastig karwei door het nodige gepriegel dat het ravioli vouwen vereist. Elk pakketje moet zorgvuldig gevuld, gevouwen en dicht geseald worden. Read More

Curry met pompoen en kikkererwten

Tegenwoordig vrijwel het hele jaar verkrijgbaar, maar wanneer de zomer voorbij is en de herfst weer een paar maanden domineert, sieren allerlei soorten pompoenen weer menig groentezaak en supermarkt. Een aantal jaar geleden was de pompoen nog niet zo alom vertegenwoordigd in Nederlandse keukens- als kind kende ik de pompoen eigenlijk alleen de hobbelende bal waarin de koets van Assepoester na middernacht in veranderde. Maar tegenwoordig verslind ik graag een (fles)pompoen, net zoals ik in de zomer regelmatig haar dorstlessende broertje de komkommer verorber. Read More