Heerlijke Chaos van Simone van den Berg

Review: Heerlijke Chaos van Simone van den Berg

Als er iemand is in de foodfotografie- en bloggerswereld die ik bewonder om haar prachtige werk en fijne, eerlijke artikelen waarbij ik me tijdens het lezen ook nog eens voorstel dat we prima dikke maatjes zouden kunnen zijn, dan is dat Simone van den Berg wel. Onder de foodbloggers en hongerige foodies een bekende persoon en voor velen, inclusief mezelf, ook een voorbeeld, maar wel zo iemand wier talenten niet te evenaren zijn. Toen ik zo’n twee jaar geleden het maffe idee in mijn hoofd haalde om een een foodblog te beginnen hoopte ik ooit half zo’n goede foodfotograaf te worden als Simone (dat doel heb ik inmiddels al bijna opgegeven, ha). Gedreven en serieus nam ik haar haar tips en tricks over fotografie door (zie onder andere hier) en leerde zo stapje voor stapje een kiekje te schieten waarop het door mij gekokkerelde maaltje er ook een beetje eetbaar uitzag. De moeder van de Meneer verrichtte vervolgens een heldendaad door Simone’s boek over foodfotografie op de kop te tikken terwijl het niet meer te verkrijgen was in de winkel (dit deed ze door heel stoer contact met Simone op te nemen- iets wat ik als echte fan natuurlijk niet durfde…) en dat ding is sindsdien een onmisbaar naslagwerk voor mij geworden.

Je begrijpt dan ook vast wel dat ik een gat in de lucht sprong toen uitgeverij Nieuw Amsterdam een bericht in mijn inbox dropte met de vraag of ik interesse had in een recensie-exemplaar van Simone’s eerste kookboek. Een kookboek, hoera! Dit moest zowel hét kookboek worden met originele no nonsense recepten met heerlijke ingrediënten, als het kookboek met de mooiste foodfoto’s die je je kunt voorstellen. Hoge verwachtingen dus.

Heerlijke Chaos

Laten we beginnen met de titel. Heerlijke Chaos voorspelt een veelzijdig kookboek dat niet gekenmerkt wordt door één thema, maar door een verscheidenheid aan soorten gerechten voor uiteenlopende gelegenheden. En dat klopt helemaal wanneer je het boek openslaat. Net zoals op Simone’s blog vind je in Heerlijke Chaos daadwerkelijk alles. In plaats van een klassieke indeling zoals voor-, hoofd-, bij-, en nagerechten bestaat Heerlijke Chaos onder andere uit de onderdelen ‘slow’, ‘rijk’, ‘vloeibaar’ en ‘blut’- ontzettend leuk en bovendien heel handig. Want als ik erover nadenk beslis ik meestal wat ik ga koken gebaseerd op het feit dat ik in zin heb in iets snels, rijks of dat het einde van de maand in zicht is en ik op de kleintjes moet letten.

Heerlijke Chaos van Simone van den Berg
Heerlijke Chaos van Simone van den Berg

Een vloedgolf aan recepten

Heerlijke chaos zorgt voor inspiratie, knorrende magen en keuzestress (een chaos in je hoofd!), want de meer dan 100 fijne recepten zijn stuk voor stuk om van te watertanden. Wat dacht je van de eigengemaakte geitenkaas, de kip op het bierblik, de cranberry cake, de foccacia met rozemarijn en zeezout en de aardappelsalade met blauwe kaas? Ik wil dit eten. Jij wilt dit eten. Alles! Bovendien zijn de recepten niet intimiderend: dat wil zeggen dat ik als kookgek met weinig geduld en twee linker handen me ook nog eens bij het lezen van elk recept kan voorstellen dat ik het zelf bij elkaar kan kokkerellen. Dit ligt bij andere kookboeken weleens anders. Pluspunten voor Heerlijke Chaos dus!

Heerlijke Chaos van Simone van den Berg
Heerlijke Chaos van Simone van den Berg

Fotografie

Hier wil ik eigenlijk niets over zeggen, want deze review is al uitgegroeid tot een uit de kluiten gewassen lofzang. Maar goed, vooruit, ik zal je kort en bondig proberen te vertellen wat ik van de foodfoto’s vind. Oogverblindend mooi, warm, gezellig en clean in één beeld. Dit alles met de mooiste belichting en de meest uitgebalanceerde composities met mooie props, maar het eten zelf speelt altijd overduidelijk de hoofdrol. En wie in staat is bereid vlees zoals de sappige lamsbout en de sticky spareribs- naar mijn mening één van de moeilijkste dingen om te fotograferen- net zo fijn als sexy topmodellen op de foto te zetten is een held.

Heerlijke Chaos van Simone van den Berg
Heerlijke Chaos van Simone van den Berg: een verrukkelijke lamsbout om door een ringetje te halen

Conclusie: Heerlijke Chaos is onmisbaar tijdens de kerst, een uitkomst na een drukke werkdag en een kunstwerk om in te lijsten. Misschien ietwat chaotisch van mij omschreven, maar welgemeend!

Heerlijke Chaos is voor €29,99 te verkrijgen bij de (online) boekwinkel

Uitgeverij Nieuw Amsterdam heeft Heerlijke Chaos opgestuurd om te reviewen. Ik ben hier niet voor betaald. Voor meer informatie, zie mijn disclaimer.

Recepten uit Istanbul – Pomme Lamoyer, fotografie door Akiko Ida en Pierre Javelle

Recepten uit Istanbul

Zeg “Istanbul” en ik krijg zowel honger als heimwee. De trouwe lezer weet inmiddels wel dat ik naast fan van de Koreaanse keuken ook verknocht ben aan Turks eten- of eigenlijk de keuken van Istanbul (the Bul voor intimi) omdat ik daar enige tijd heb mogen wonen en me in die periode zonder schaamte aan al het lekkers daar heb vergrepen. In Istanbul voelde ik me vrij en genoot ik van mijn vreemdelingenstatus en anonimiteit. In tegenstelling tot wat mening Nederlander vermoedt: in deze stad kon en mocht alles- helaas nu niet meer sinds de Gezi park protesten van 2013 en de onlangs mislukte staatsgreep. Maar 10 jaar geleden was Istanbul de stad van de onbegrensde mogelijkheden voor mij, een stad met een grote diversiteit aan mensen die mij heel blij maakte en ja, een keuken om van te watertanden.

Recepten uit Istanbul

Mijn hart maakte dan ook een sprongetje toen ik te horen kreeg dat ik Recepten uit Istanbul, uitgegeven door uitgeverij Good Cook, in mijn brievenbus zou krijgen voor een review. Zou ik de recepten die de auteur had uitgekozen herkennen als echt kenmerkend voor Istanbul?

Het antwoord is ja. Ook al moet ik de laatste tijd al bij het minste of geringste huilen (daarover ooit wellicht meer), bij het lezen van het boek kreeg ik dikke tranen in mijn ogen. Veel recepten herinneren me aan bepaalde gelegenheden, zoals de simit (sesambroodje) die ik elke ochtend onderweg naar de universiteit op straat kocht, de kumpir (gevulde gepofte aardappel) die ik naar binnen werkte na stapavonden op doordeweekse dagen, de gözleme (pannenkoek) die ik zo graag haalde bij een zaakje in de wijk Galata, de balik ekmek (broodje vis) die ik oppeuzelde aan het water voordat ik de ferry opging en de midye dolma (gevulde mosselen) die ik ’s nachts per stuk betaalde en één voor één op at terwijl ik telkens tegen de verkoper zei dat het nu écht de laatste was.

Simit. Recepten uit Istanbul – Pomme Lamoyer, fotografie door Akiko Ida en Pierre Javelle
Simit. Recepten uit Istanbul – Pomme Lamoyer, fotografie door Akiko Ida en Pierre Javelle

Veelzijdig

Recepten uit Istanbul is geschreven door Pomme Larmoyer- voor mij een onbekende auteur. Larmoyer laat zien hoe veelzijdig en simpel het eten in Istanbul is en dat Turks eten zo veel meer is dan de in Nederland bekende kebap en lahmachun (Turkse pizza)- die overigens ook meer dan lekker zijn. In Istanbul (en heel Turkije overigens) is uitgebreid ontbijten niet ongewoon en daarom opent het boek met een aantal bekende ontbijtrecepten, zoals poğaça en menemen (voor mijn eigen recepten zie hier en hier). Daarna volgt een hele serie aan mezze en visgerechten, waarbij de zeekraalsalade ook weer warme herinneringen oproept aan fijne zomeravonden aan de Gouden Hoorn, zittend aan een tafeltje in één van de vele visrestaurants die Istanbul rijk is.

Larmoryer vergeet ook de grote hoeveelheid soepen niet, zoals de yoghurtsoep en de beroemde mercimek corbasi (linzensoep) en deelt daarna ook nog eens een reeks recepten voor vlees- en rijstgerechten. Een apart hoofdstuk wordt aan familierecepten gewijd- een slimme zet aangezien men nog steeds beweert dat je het beste eten bij mensen thuis krijgt, zoals kuru fasulye (witte bonen in tomatensaus). Ik moet eerlijk bekennen dat ik dit bijgerecht vooral het lekkerst vond in de kleine eethuizen van Istanbul (lokanta) en niet zo zeer bij vrienden thuis- dit kan toeval zijn, maar wellicht is de drang naar huisgemaakt eten van oma’s die nog weten hoe er ‘echt’ gekookt moet worden slechts een vorm van (westers) food orientalism en moeten we hier maar snel mee stoppen.

Het hoofdstuk streetfood laat de hippe foodtruck foodie het water in de mond lopen met recepten voor en foto’s van mijn eerder genoemde midye dolma, dürüm (wraps met vlees) en pide (bootvormige pizza’s). Ik mis de tost oftewel tosti’s die ik rondom het Taksimplein graag at, maar ik vermoed dat de goede oude tosti niet Turks genoeg was om het boek te halen.

Tenslotte laat Larmoyer de zoetekauw zeker niet in de kou staan. In het laatste hoofdstuk vind je naast een recept voor onder andere Turks fruit (lokum) ook het recept voor mijn favoriete dessert: künefe, een soort cheesecake met kadayif, een soort engelenhaar van deeg. Zoet, heftig en lekker, en steekt wat mij betreft met koop en schouders uit boven de meeste soorten baklava.

Dürüm. Recepten uit Istanbul – Pomme Lamoyer, fotografie door Akiko Ida en Pierre Javelle
Dürüm. Recepten uit Istanbul – Pomme Lamoyer, fotografie door Akiko Ida en Pierre Javelle

Heimwee, honger en herkenning

Recepten uit Istanbul geeft elke kookfanaat de mogelijkheid om na een waanzinnige stedentrip zelf thuis aan de slag te gaan of zorgt ervoor dat je weer op zoek gaat naar een ticket om je snel weer te buiten te kunnen gaan met al het lekkers en moois wat deze stad te bieden heeft. Waar ik de herkenning in de meeste kookboeken over de Turkse keuken mis, ruik ik de verse börek, zwarte thee, menemen en lahmachun daadwerkelijk wanneer ik Recepten uit Istanbul doorblader.

Apart van de makkelijk te volgen recepten en de mooie foto’s zonder opsmuk raakt dit boek me ook omdat er een aantal wijken met diverse food hotspots worden uitgelicht zoals Van Kahvalti Evi in de wijk Chihangir, waar je van de lekkerste ontbijtjes tegen een zacht prijsje kunt genieten. Zoals ik al zei: dit boek zorgt voor honger en heimwee. Je wilt alles uit dit boek in je mond stoppen, of dat nu in Istanbul gebeurt of in je eigen keuken. Een dikke duim op voor Larmoyer dus.

Recepten uit Istanbul is te verkrijgen in de (online) boekwinkel voor €24,95

Uitgeverij Good Cook heeft Recepten uit Istanbul opgestuurd om te reviewen. Ik ben hier niet voor betaald. Voor meer informatie, zie mijn disclaimer.

Wecken het kookboek

Sesu in het kookboek Wecken!

Ja, ik geeft het toe: je leest hier zeker geen onafhankelijke recensie zoals je normaal gesproken van me gewend bent. Onlangs verscheen namelijk het meest fantastische, geweldige en prachtige kookoek Wecken. Geen hobby, maar een way of life met daarin drie recepten en foto’s van mijn hand (en ja, nog nooit eerder getoond beeld van mijn eigen toet). En dan vind ik het boek vanzelfsprekend helemaal te gek natuurlijk.

Wecken bevat een verzameling aan recepten waarbij- ja, je raadt het vast al- wecken centraal staat. Hiervoor is een blikje enthousiaste foodbloggers opgetrokken die fluitend een aantal mooie gerechten bij elkaar weckten, deze op de foto zetten en verder vol spanning afwachtten hoe dat allemaal in een aardig kookboek zou veranderen.

Mijn taak was om receptuur en beeld van diverse soorten kimchi te leveren, maar wees niet bang dat Wecken enkel recepten van ingemaakte friszure groenten bevat. Het boek is zeer divers en je vindt er dan ook recepten voor mooie soepen, sauzen, salades, zoete desserts en zelfs fijne likeurtjes- goed voor een weckdiner van A tot Z dus! Voor beginnende weckers wordt er ook aandacht besteed aan een aantal basics om je goed op weg te helpen, de groente- en fruitkalender geeft je een overzicht van wanneer wat in het seizoen is en een lijstje met tips en trics zal ervoor zorgen dat jouw weckkunsten bij voorbaat een groot succes worden. Wecken is nu verkrijgbaar bij de Xenos, voor €5,99!

Wecken het kookboek
Wecken het kookboek: en ja, je ziet hier dan eindelijk eens mijn hood. Een unicum!
Pasta di Janny een review

De nieuwe pastabijbel: Pasta di Janny

Toen uitgeverij Good Cook me op de hoogte bracht van een vers geperst pastakookboek, Pasta di Janny genaamd, sprong ik een gat in de lucht. Want hoewel ik mezelf een verse pastafanaat pur sang noem, weet ik er eigenlijk maar bar weinig vanaf. Foei. Antwoorden op vragen als ‘welke pastavormen bestaan er eigenlijk allemaal?’, ‘welk deeg werkt het beste voor welke pasta?’ en ‘wat is nou hét geheim van zo’n simpele verse tomatensaus?’ kon ik namelijk nooit beantwoorden. Het plan om wat meer gedegen pastakennis op te doen lag er dan ook al een tijdje, maar er kwam niet veel van terecht, evenals het voornemen om mijn mooie pastamachine intensiever te gebruiken. Dat arme schap wachtte al maanden in een keukenkastje om op een dag weer eens vers deeg te mogen walsen.

Review Pasta di Janny

Met de druk van Pasta di Janny was ik dus heel blij, maar ik had geen idee wat ik ervan kon verwachten. Ik mag dan weinig van pasta afweten, maar van auteur Janny van der Heijden wist ik zo waar nog minder. Ergens stond me nog  bij dat ze vroeger hoofdredactrice van Tip Culinair was, verder niets. Janny is echter als jurylid voor Heel Holland Bakt een ware BN-er geworden, maar aangezien ik meer een kokkie dan een bakker ben had ik dit programma nog nooit gezien. Weer foei- want dat kan of mag natuurlijk niet wanneer je een foodblogger pretendeert te zijn, maar ja… Soit.

Pasta din Janny: eenvoud en klasse
Pasta din Janny: eenvoud en klasse

In tegenstelling tot bij kookboeken van de voor mij bekende chefs sloeg ik compleet blanco en zonder verwachtingen Pasta di Janny open. En ik heb het boek verslonden, gelezen alsof het een spannende roman was en bestudeerd alsof ik weer in de collegebanken van de universiteit zat. Dit boek heeft namelijk alles was ik zoek in een kookboek: tekst en uitleg. We leven vandaag de dag in een snelle wereld waarin niemand meer leest en iedereen naar plaatjes wil staren, maar ik wil leesvoer, letters en woorden. En dat gaf Janny me op een vlotte en toegankelijke manier waardoor ik zeker weet dat niet-leesgrage thuiskoks ook met plezier dit boek zullen verslinden- én veel leren. Naar de plaatjes heb ik overigens ook met open mond gestaard hoor, want man, de foto’s in Pasta di Janny zorgen meteen voor een knorrende maag: stijlvol, goede belichting en compositie en vooral zeer smakelijk.

Eenvoud en klasse

Pasta di Janny begint met een pietsie geschiedenis waarin Janny korte metten maakt met de opvatting dat Marco Polo pasta uit Azië in Eurpoa introduceerde (au voor mij, als Aziaat). Daarna volgt een handig pasta abc waarin met de mooiste illustraties de belangrijkste verschillende pastavormen de revue passeren. Ik kende meer dan de helft niet, bijvoorbeeld bleki, cavatappi en ditalini (google maar!).

Pasta di Janny: uitleg over pasta, vaan tools tot bloemsoorten
Pasta di Janny: uitleg over pasta, vaan tools tot bloemsoorten

Ook zet Janny duidelijk de benodigde tools, bloemsoorten en pastadeegvarianten uiteen waardoor je je er helemaal klaar voor voelt om zelfverzekerd je blote handen in bloem en ei te steken. En weet je wat zo gaaf is? Hierna strooit Janny niet met allerlei modieuze pastarecepten met veel poespas: nee, ze blijft de pure eenvoud die ‘de’ Italiaanse keuken kenmerkt (en zo mooi maakt) trouw. Dat geeft Pasta di Janny niet alleen klasse, maar de lezer krijgt eveneens die culinaire handvatten toegereikt om die Italiaanse cuisine nou eens echt- zonder poesdoes of trucjes- onder de knie te krijgen. Denk aan een goede tomatensaus, ragù alla Bolegnese of pesto Genovese: simpel en eerlijk. Wie denkt dat deze eenvoud saai is heeft het mis, want het boek bevat talloze spectaculaire recepten waar je een onuitwisbare indruk aan de keukentafel mee zult maken. Hoewel ik een goede pasta aglio e olio (met knoflook en olie) al hemels vind kun je ook je hart ophalen aan de recepten voor garganelli met coquilles en safraansaus, paglia e fieno (om de lente te vieren!) of de rotolo van snijbiet. Stuk voor stuk pastagerechten met een eenvoudige ingrediënten, maar met een garantie op 100% smaak.

Pasta di Janny: leer de mooiste tomatensauzen maken
Pasta di Janny: leer de mooiste tomatensauzen maken

Ik baal met terugwerkende kracht dat ik niet eerder wist wat voor pasta-engel- of nee, pasta-godin!- Janny van der Heijden is. Want de meneer en ik hebben al uit het boek gekookt en zijn er het hele weekend blij van geweest. Binnenkort zie je hier het resultaat van het toepassen van Janny’s pasta-wijsheden, maar nog even geduld. Indien je dat niet hebt kun je alvast naar de (online) boekwinkel sluipen voor al Janny’s recepten. Voor €19,95 kun je je pasta-dromen waarmaken. Zucht.

Uitgeverij Good Cook heeft Pasta di Janny opgestuurd om te reviewen. Ik ben hier niet voor betaald. Voor meer informatie, zie mijn disclaimer.

Andere fijne pastarecepten vind je hier, hier en hier.

Rosa's Thai Café

Review: Rosa’s Thai Café

Een briefje in de brievenbus vertelde me dat er een pakketje op me wachtte in de winkel waar ik boven woon. De vriendelijke verkoper die het aan me overhandigde vroeg of ik Sesu was en na bevestiging schudde hij even met de doos alsof hij wilde weten wat erin zat. Boven in mijn eigen huis toverde ik het mooie Rosa’s Thai Café uit de verpakking, een boek met een prachtige cover en vol lekkere recepten van de Thaise Saiphin Moore. Hierbij een korte review.

Rosa’s Thai Café: restaurants én boek

Moore is een dame die al op haar 14e haar eerste noedelkraam opende om voor haar studie te sparen. Haar kookcarrière ontwikkelde zich verder in Hong Kong, waar ze een eigen kruidenierszaak runde, een afhaalrestaurant opende en daarna een ‘echt’ restaurant opzette. Toen Moore met haar Britse man naar Engeland verhuisde verblijdde ze de mensen aldaar met haar kookkunsten door een succesvol cateringbedrijf te starten en later het bekende Rosa’s Thai café. Dat dat restaurant in de Londense wijk Spritfields een succes was -en is- blijkt wel uit het feit dat Rosa’s Thai Café is uitgegroeid tot een kleine keten van 6 restaurants, verspreid door heel Londen. En nu is er dus ook een boek.

Kleefrijst met mango uit Rosa's Thai Café
Kleefrijst met mango uit Rosa’s Thai Café

Inhoud Rosa’s Thai café

Hoewel de moeder van de vriend ooit eens een heel handig boek met Thaise basics uit Thailand had meegenomen- vol schreeuwende foto’s, maar met de lekkerste recepten- en ik daardoor nooit de behoefte had om een ander Thais kookboek aan te schaffen, is Rosa’s Thai café een mooie aanvulling- en winst. Dit omdat Moore meer dan 100 lekkere Thaise recepten deelt die makkelijk te volgen zijn en ingeleid worden met een kort persoonlijk verhaal. Bovendien weet Moore een mooie balans te vinden in het aantal klassiekers dat het boek rijk is en haar eigen moderne variaties, dan wel volledig eigen recepten met een Thaise twist. Het feit dat Moore zich niet beroept op ‘dé authentieke Thaise keuken’, maar háár gerechten laat zien, die gekleurd worden door verschillende culturele invloeden en persoonlijke smaak, is niet alleen een verademing voor mij als lezer die tureluurs wordt van authenticiteitsclaims van kookboekschrijvers, maar ook erg inspirerend als kookliefhebber. Door dit boek krijg je zin om zelf met Thaise twists te experimenteren. Erg leuk bedacht vind ik de bladerdeegpakketjes met kipgehakt, waar Moore het idee voor kreeg toen ze in Londen een Cornish pastry at. Of wat dacht je van een ‘Thaise’ salade nicoise, een koolraapsalade met Thaise dressing of een loempia met larb? De orginaliteit, relatief korte ingrediëntenlijsten en eenvoudige bereidingswijzen zorgen ervoor dat alle thuiskoks direct hun keuken in willen duiken. Fans van Thaise klassiekers kunnen hun hart ophalen aan de vele curry’s en soepen die het boek rijk is. Ook een heerlijke Pad Thai en de beroemde kleefrijst met mango ontbreken niet- lekker!

Rode curry met zalm uit Rosa's Thai Café
Rode curry met zalm uit Rosa’s Thai Café

Een goed kookboek heeft een onderdeel met basics en ook Moore is dit niet vergeten. Voor in het boek vind je een ingrediëntenlijst waarin het een en ander verteld wordt over de galangawortel, Thaise basilicum, Taro en diverse kruiden en specerijen. Achterin het boek vind je de basisrecepten voor verschillende soorten currypasta’s, sauzen en bouillons. Met deze recepten ben ik het meest gelukkig, want een gerecht valt of staat met een goede pasta of saus. Jammer dat er geen foto’s bij staan, ik zou het leuk vinden om het verschil te kunnen zien tussen de loempiasaus en de geroosterde chilisaus bijvoorbeeld. Maar dit is slechts een klein minpuntje. Een grotere flaw in dit boek vind ik de fotografie en styling. De foto’s zijn duidelijk, maar vrij sober. Het ik-wil-dit-nu-eten-gehalte is vrij laag door de styling van het eten en de setting er omheen. Een bruin gegrilde kip ligt bijvoorbeeld op een houten snijplank in dezelfde bruine kleur, die op zijn beurt weer op een houten tafel ligt (in diezelfde kleur). Dit zorgt ervoor dat de hele foto lichtbruin is en er eentonig uitziet. Bij sommige andere foto’s wordt er juist gebruik gemaakt van te veel kleuren en patronen, waardoor het beeld onrustig wordt en de focus niet op het gerecht ligt. Gelukkig zijn er ook genoeg foto’s waar je wel meteen je vingers bij aflikt, zoals de gamba’s met rawit, mosselen met basilicum en de curry met geroosterde eend: die zijn glanzend, levendig en hebben de juiste props die het beeld compleet maken.

Mosselen met basilicum uit Rosa's Thai Café
Mosselen met basilicum uit Rosa’s Thai Café

Hoe dan ook, het zijn de korte persoonlijke verhalen bij elk gerecht die dit boek bijzonder maken en ervoor zorgen dat ik Rosa’s Thai Café nog vaak uit de boekenkast zal trekken om het door te bladeren en eruit te koken. Dit is met recht een boek van een vrouw die van koken houdt en van wie ik veel van kan leren. Bovendien wil ik naar Londen om in één van haar restaurants aan te schuiven, maar dat terzijde.

Binnenkort vind je een recept uit het boek op Sesu Chops, houd de site dus in de gaten!

Rosa’s Thai Café kun je kopen in de (online) boekwinkel

Uitgeverij: Good Cook

ISBN: 978 94 6143 173 0

Prijs: €24,95

Uitgeverij Good Cook heeft Rosa’s Thai Café opgestuurd om te reviewen. Ik ben hier niet voor betaald. Voor meer informatie, zie mijn disclaimer.

 

Over Rot van Meneer Wateetons

Review: Over Rot van Meneer Wateetons

Hoewel ik de smerige gezichten die getrokken worden wanneer ik het woord ‘fermentatie’ in de mond neem bijna gewend ben maakte mijn hart een sprongetje toen het boek Over Rot van meneer Wateetons voor mijn neus lag. Eindelijk was daar een meneer die een breed publiek het één en ander over fermentatie en de lekkernijen die hierdoor ontstaan kon vertellen en ook nog eens op scherpe en humoristische wijzen. Een meneer naar Sesu’s hart.

De smerige gezichten die bij mijn fermentatie gerelateerde verhalen worden getrokken zijn deels te wijten aan het feit dat ik voornamelijk fan ben van het experimenteren met kimchi– en dat ruikt nou eenmaal niet zo fris. Wanneer ik vertel dat brood, koffie en chocolade ook aan fermentatie onderhevig zijn geweest wordt er dan vaak lauwtjes gereageerd met “oh leuk”. Deze reactie kan natuurlijk het resultaat zijn van mijn niet al te sprankelende persoonlijkheid (ha), maar komt vooral omdat ik ik zelf (nog) zo weinig weet over fermentatie. Meneer Wateetons weet wél ontzettend veel en wanneer hij het niet weet haalt hij er een expert bij voor extra tekst en uitleg. Over Rot zal daarom menig smerig getrokken gezicht veranderen in een geïnteresseerde blik.

Inhoud Over Rot

Over Rot begint met een potje onmisbare theorie. Door fermenteren als oorlog uit te leggen waarbij verschillende micro-organismen tegen elkaar strijden wordt het proces behapbaar en is het een feest om over melkzuurbacteriën, gisten en schimmels te lezen. Vervolgens vertelt meneer Wateetons welke materialen je nodig hebt om thuis zelf gefermenteerde producten te kunnen maken en doet hij uit de doeken hoe je een multifunctionele fermentatiekast in elkaar knutselt.

Na de nodige theorie is Over Rot ingedeeld in de secties groenten, drank, vlees, vis en eieren, zuivel, bonen, noten zaden en granen en azijn. Elk onderdeel start met een introductie van een expert (een brouwer of chefkok bijvoorbeeld), en grondige informatie over het fermentatieproces en ingrediënten die je nodig hebt om vervolgens zelf aan de slag te kunnen gaan met het inleggen van groenten, het brouwen van bier of het maken van sojamelk. Naast recepten voor gefermenteerde producten vind je in het laatste onderdeel van Over Rot recepten om de meest bijzondere maaltijden op tafel te zetten. Denk aan ravioli met nootmuskaatboter, je eigen sneetjes zuurdesembrood met spicy bonensalade en gamba’s of bouillon met shoyusaus en wontons. Mijn lieve hemel!

Over Rot van Meneer Wateetons
Over Rot van Meneer Wateetons. Met duidelijke instructies!

Oordeel

Over Rot is zonder twijfel het leukste kookhandboek dat er is omdat meneer Wateetons de lezer daadwerkelijk wat leert, vlijmscherp schrijft en dat ook nog eens met goed gevoel voor humor, waardoor de informatie daadwerkelijk blijft hangen. De foto’s in het boek zijn om van te watertanden, de illustraties zeer strak en onder het kopje troubleshooting weet meneer Wateetons raad met al je fermentatieproblemen. Opvallend is de afwezigheid van foodie-geouwehoer (“oh my god, it’s soooo delishhhh”) waar je vandaag de dag in kookboeken, magazines en blogs (ja, ik maak me er ook schuldig aan) mee overspoeld wordt. Verfrissend!

Ik heb de vriend al gevraagd of we binnenkort samen een weekend vrij kunnen houden om die multifunctionele fermentatiekast te bouwen. Dat vond hij een beter plan dan sparen voor een dure en niet zo multifunctionele kimchikoelkast die op mijn verlanglijstje stond. Wel heb ik moeten beloven dat we dan ook samen een IPA (p. 118-119) zullen brouwen en ik heb moeten zweren- met twee vingers in de lucht- dat ik het uit mijn hoofd laat om Roquefort (p. 217-218) te maken (want zoals sommigen van jullie weten is de vriend geen fan van blauwaderkaas). Dat werd een deal. Zoals je ziet heeft meneer Wateetons mij plannen laten maken om actief met zijn boek aan de slag te gaan. Zijn doel om te “prikkelen en enthousiasmeren” is wat mij betreft dan ook verrot goed gelukt.

Over Rot. Het handboek voor fermenteren van Meneer Wateetons kun je bij je (digitale) boekhandel voor €29,95 aanschaffen.

Uitgeverij: Good Cook.

Meneer Wateetons heeft een blog trouwens!

Voor deze review is niet betaald, ook is mij niet door iemand anders verzocht een review over dit boek te schrijven.

The Dumpling Sisters

Review: het kookboek van The Dumpling Sisters

“Goh, je zou zó naast de dames op de cover kunnen,” is de eerste reactie van de verkoopster in de boekenwinkel wanneer ik het kookboek van The Dumpling Sisters op de toonbank leg om af te rekenen. Voor ze de streepjescode scant geeft ze me nog een dikke knipoog. Dergelijke opmerkingen over mijn Aziatische uiterlijk hoor ik wekelijks en zijn soms behoorlijk vermoeiend en irritant, maar deze keer vond ik het wel leuk- of eigenlijk, ik beschouwde het als een compliment. Want op de cover met The Dumpling Sisters, dat zou ik (ondanks dat ik hard mijn best doe om het internet Sesu’s bolle toet-vrij te houden) helemaal te gek vinden. Ik zie het al voor me: ik, als derde Dumpling Sister! De lang verloren zus, in Nederland teruggevonden én blijkt koken ook nog eens heel leuk te vinden. Dat ik uit niet Chinees, maar Koreaans ben laat mijn twee zussen koud. Familie is familie, punt.

Er zijn oneindig veel redenen waarom ik fan ben van The Dumpling Sisters Amy en Julie, maar de voornaamste redenen zijn hun oprechte interesse voor zowel de wetenschap als eten, hun drang om kennis te delen, goed te volgen recepten te produceren en natuurlijk hun sprankelende voorkomen op hun booming Youtube kanaal. Opgegroeid in Nieuw Zeeland, met ouders die leefden van hun mobiele eetkraam is hun liefde voor de Chinese keuken met de paplepel ingegoten. Nadat beide dames aan de prestigieuze universiteiten Cambridge en Oxford hun PhD en MA behaalden startten ze hun blog om hobbykoks een handje te helpen met het vouwen van dumplings- en dat is hun meer dan goed gelukt. Na een internethit te zijn geworden werd het onlangs dan ook tijd om ook offline van de zussen te horen middels een echt kookboek. En wát voor één!

De indeling van het kookboek van The Dumpling Sisters

The Dumpling Sisters beloven je bekend te maken met meer dan 100 familierecepten en dat doen ze heel gevarieerd. De eerste sectie in het boek begint met de Kantonese yum cha, kleine hapjes zoals garnalendumplings, gestoomde varkensbapao’s, Taro dumplings en heerlijke lente-ui pannenkoeken (ja, die laatste zijn vergelijkbaar met de Koreaanse pajeon!).

In het daaropvolgende onderdeel Chineasy delen de dames makkelijke en snelle Chinese gerechten die een alternatief vormen voor de bekende afhaalgerechten. Een bijzonder leuk idee, want werkelijk alles ziet er lekkerder uit dan de gerechten die ik wel eens afhaal. Denk aan tofu steaks, of simpel rundvlees met komijn en koriander. Om van te watertanden. Daarna wijden The Dumpling Sisters twee hoofdtukken aan gerechten die je kunt delen (maak de sha cha kip!) en noedels om bij weg te dromen, waarbij de supersnelle noedelkippensoep onweerstaanbaar mooi op de foto is gezet. Het onderdeel met feestmaaltijden maakt dat je zin krijgt om dit jaar toch maar wel je verjaardag te vieren- het liefst nú- zodat je een goed excuus hebt om schalen vol buikspek, kiplolly’s of steurgarnalen op te dienen.

Een kookboek is geen volwaardig kookboek zonder gebak en andere zoetigheden en de zussen hebben dan ook flink uitgepakt qua desserts en cakejes. Hoewel ik meestal niet zo’n liefhebber ben van Chinese zoetigheid, hebben The Dumpling Sisters mij positief weten te verrassen met hun kleefrijstdumplings, karamelsaus met zoute soja en tijgercake: die ga ik zeker proberen te maken.

Tot slot eindigt het boek met twee onmisbare basics: het maken van een goede bouillon en instructies voor het koken van jasmijnrijst. Dit is bijzonder handig en wat mij betreft had dit onderdeel voor in het boek geplaatst mogen worden: alleen een goede basis zorgt er immers voor dat je gerecht daadwerkelijk een succes wordt.

The Dumpling Sisters
The Dumpling Sisters: mooie foto’s en duidelijke instructies

Eindoordeel

Hoewel ik dol ben op kookboeken schaf ik er de laatste tijd steeds minder aan omdat er op het internet zo veel inspiratie kan worden opgedaan. Dat is ergens logisch, maar ook niet zo’n handige overweging van mij. Het kookboek van The Dumpling Sisters bewijst dat een kookboek een mooie aanvulling kan zijn op een blog van de auteur(s). Omdat zoiets tastbaars als een boek toch heel bijzonder is, is er met erg veel zorg en aandacht aan het boek gewerkt. De foto’s zijn om door een ringetje te halen: de gerechten zijn licht kleurrijk en hebben stuk voor stuk het ik-wil-dit-nu-eten-effect. Niets is leuker dan zo’n mooi boek in je handen houden en door te bladeren om ideeën op te doen. Daar kan het internet niet tegenop.

De verschillende hoofdstukken hebben allemaal een leuke en bondige inleiding met achtergrondinformatie en de recepten zijn makkelijk geschreven, overzichtelijk en goed uit te voeren. Het meest bijzondere aan het boek vind ik Amy en Julie’s oprechte enthousiasme om hun smaken waarmee ze zijn opgegroeid met een breed publiek te delen. Dit doen ze zonder poehaa, gekke ingrediënten of vreemde kook cheats. Ook hebben ze lak aan de huidige trends omtrent gluten- of koolhydraatvrij eten. Dat is voor mij een absolute plus! The Dumpling Sisters laten de wereld zien wat zij lekker vinden- en dat valt alleen maar te prijzen.

Het enige minpunt aan dit boek is dat er wat mij betreft meer ruimte aan basisrecepten gegeven mocht worden. Naast de bouillon en jasmijnrijst zouden er ook recepten voor verse noedels mogen worden toegevoegd bijvoorbeeld. Maar dit is dan ook het enige ‘negatieve’ wat ik het op te merken, en dus te verwaarlozen. Ik ben bijzonder blij met het boek en ga er veel gerechten uit koken. Het liefst zou ik dat natuurlijk samen met Amy en Julie willen doen, gezellig met z’n drieën dumplings vouwen- als echte zussen onder elkaar. Dan maak ik natuurlijk een foto voor de verkoopster van de boekenwinkel.

The Dumpling Sisters
The Dumpling Sisters
Chickslovefood het skinny six-kookboek

Review: Het Skinny Six-Kookboek van Chicks Love Food

Toen vriendin X laatst tijdens een geslaagd eet- en drinkpartijtje me een stuk bananenbrood voorschotelde vertelde ze erbij dat ie van ‘de chicks’ was. Ik vroeg me af welke chicks er verantwoordelijk voor waren en keek de kamer rond waar diverse jonge dames zich te goed deden aan pulled pork, corn bread en vers gerookte rode poon. “Nee, niet die chicks, maar van dé chicks,” zei vriendin X toen hoofdschuddend. Toen viel het kwartje: het heerlijke stuk bananenbrood was gemaakt met het recept van de leuke dames van Chickslovefood.

Chickslovefood wordt gerund door twee vriendinnen Nina en Elise en hun blog is razend populair. Terecht, want hun simpele maar leuke recepten gecombineerd met hun persoonlijke touch maken het bezoeken van hun website tot een echt feest. Na het grote succes van hun eerste kookboek ‘5 or less’ hebben de dames onlangs hun tweede kookboek gelanceerd: het skinny six-kookboek. In dit boek staan recepten voor ontbijtjes, borrelhappen en avondmaaltijden die niet alleen skinny zijn, maar ook nog eens eenvoudig te bereiden en met maximaal 6 ingrediënten. Lees hier mijn mening!

Inhoud van Het Skinny Six-Kookboek

Het lijkt me een behoorlijke uitdaging: lekkere recepten bedenken die gezond zijn, maar niet meer dan 6 ingrediënten bevatten. Als niet-calorieën-tellende Bourgondiër leek me dit vrij lastig. De chicks hebben dit varkentje maar mooi gewassen, want ze hebben er een duidelijk en no nonsense kookboek van gemaakt. Het boek is heel overzichtelijk ingedeeld in de secties ontbijt, lunch tussendoortjes, borrel, diner en zoetigheden. Denk hierbij aan gerechten als een gebakken witte bonensalade, een loempiataart, zoete aardappel muffins of een haver pizza. Lekker, en dus nog skinny ook! Hoewel de chicks met hun healthy kookboek hebben geschreven waardoor je je skinny fuguur kunt behouden (of creëren) is het geen dieet- of superfoodboek waarin je je door een oerwoud aan bizarre ingredienten moet werken om daarna een grauw pannenkoekje uit de pan te krijgen. Ook zullen de chicks je niet hersenspoelen en koolhydraten en vetten voor altijd uit je leven proberen te bannen. Nee hoor, de chicks maken gezond eten ontzettend makkelijk, gewoon en bovendien leuk om te bereiden. De recepten zijn kort en bondig opgeschreven en eenvoudig te volgen: die aardappelmuffins krijg je echt heel mooi uit eigen oven!

Vormgeving en foto’s

Het boek is echt een aanvulling op de blog, of eigenlijk een mooi zusje ervan. Hoewel de website van Chickslovefood ook heel duidelijk en kleurrijk is vormgegeven en één en al vrolijkheid uitstraalt neigen de foto’s online vaak naar leuke snapshots. Het skinny six kookboek is ook vrolijk, maar heeft wat meer weg van een glossy en met name de foto’s zijn clean en licht: zo mooi dat je maag er direct van gaat knorren. De chicks hebben een goede fotograaf in de hand genomen en dat lijkt me een goede zet. Dit kookboek heeft de chicks eigenlijk in een nog mooier jasje gehesen en dat maakt de aankoop van het boek dubbel en dwars waard.

Eindoordeel

Voor iedereen die niet al te veel tijd aan koken wil besteden, gezond wil eten en niet dag in dag uit aardappelen, groeneen en vlees op zijn bord wil terugzien is het skinny six-kookboek een must have. De recepten zijn ongecompliceerd en niets is leuker dan koken uit een boek van twee sympathieke dames die best je vriendinnen hadden kunnen zijn. De kracht van het kookboek, de eenvoud, is ook meteen een minpunt. Doordat er niet meer dan 6 ingrediënten in een gerecht mogen zitten miste ik in de receptuur hier en daar wat extraatjes die de gerechten dieper en interessanter kunnen maken. Denk hierbij aan chilipeper, verschillende verse kruiden, specerijen, ansjovisfilets, bosui, gember, mierikswortel, sesamolie en andere kleine smaakmakers die veel verschil maken in een simpel gerecht. Desalniettemin ben ik meer dan enthousiast over het kookboek en heb ik bewondering voor de grote variatie aan recepten die de dames hebben bedacht. Hoewel ik niet per definitie skinny eet, zal ik de recepten onthouden voor op de dagen waarop ik me wat minder te buiten ga- want ja, ook bij Sesu worden de love handles zo nu en dan aangepakt.

Chickslovefood het skinny six-kookboek
Chickslovefood: het skinny six-kookboek staat vol glossy foto’s

Het skinny six-kookboek kost E19,99 en kun je kopen bij je (digitale) boekhandel.

Uitgeverij: Nieuw Amsterdam

Voor deze review ben ik niet betaald. Ook heeft niemand mij gevraagd deze review te schrijven.