Frisse parel couscous salade met groene asperges en tuinbonen

Frisse parelcouscous salade met groene asperges en tuinbonen

Deze frisse parelcouscous salade met groene asperges en tuinbonen eet ik graag tijdens de hittegolfdagen zoals we die de afgelopen paar weken hebben gekend, omdat dit maaltje zo lekker fris en groen is. Maar ik eet ‘m net zo lief tijdens minder warme dagen omdat deze salade ook nog eens goed vult omdat ie niet alleen uit vederlichte groene blaadjes sla bestaat. Met een stukje vis erbij heb je dan een prima diner waar de je rest van de avond op kunt teren. Een parelcouscous salade naar mijn hart dus: multi-inzetbaar en het hele jaar door lekker. Afhankelijk van het seizoen gebruik je tuinbonen uit de diepvries of verse bonen. In het laatste geval dop je die eerst even met de zon op je bol in de tuin (of op je balkon).

Met een spiksplinternieuwe baby in je leven heb ik, naast slaap, vooral veel behoefte aan snel te bereiden en makkelijke maaltijden die ook nog eens voedzaam zijn. Deze parelcouscous salade is daar een goed voorbeeld van: veel groente en staat binnen een kwartier op tafel. Behalve enorme behoefte aan goed fastfood uit eigen keuken horen korte blogposts kennelijk ook bij een veeleisend klein meisje. Ik word nu namelijk gesommeerd mijn laptop dicht te klappen en haar onverdeelde aandacht te geven. Doei!

Frisse parel couscous salade met groene asperges en tuinbonen
Frisse parelcouscous salade met groene asperges en tuinbonen

Ingrediënten voor 4-6 personen

200 gram parelcouscous

300 gram groene asperges

300 gram gedopte tuinbonen (vers of uit de diepvries)

100 gram feta

Handje fijngehakte platte peterselie

Blaadjes van 2 takjes munt, fijngehakt

Sap van een halve citroen

Olijfolie

Zout & peper

To do:

Zet een grote pan met gezouten water op het vuur en breng aan de kook. Voeg de parelcouscous toe en kook gaar in ongeveer 7 minuten (of volg de instructies op de verpakking). Giet af, besprenkel met een beetje olijfolie en laat afkoelen.

Ondertussen zet je nog een pan water op het vuur (zonder zout, zo blijft de groente mooi groen). Snijd de tips van de asperges en leg die apart. Het overige deel van de asperges snijd je in kleine stukjes van ongeveer 1.5/2 centimeter.

Wanneer het water kookt voeg je als eerst de tuinbonen toe. Laat ongeveer 4 minuten koken en voeg dan de stukjes asperge toe, behalve de tips. Laat 1-2 minuten koken en voeg als laatste de tips toe die je nog ongeveer een minuut meekookt. De bonen en asperges moeten nog een fijne bite hebben. De exacte kooktijd hangt van de grootte van je tuinbonen en asperges af: houd de boel dus goed in de gaten. Giet vervolgens af, spoel af met koud water en laat uitlekken in een vergiet.

Schep de tuinbonen en asperges door de parelcouscous. Hak de peterselie en munt fijn en voeg toe. Knijp het sap van een halve citroen uit en besprenkel de salade met ongeveer 3 eetlepels olijfolie. Verkruimel de feta en voeg toe. Schep de parelcouscous salade goed om en breng op smaak met zout, peper en eventueel wat extra olijfolie of citroensap.

Frisse parel couscous salade met groene asperges en tuinbonen
Frisse parelcouscous salade met groene asperges en tuinbonen: snel, makkelijk, gezond en veeleisende-baby-proof 🙂

 

Mercimek köftesi

Vega Turkse gehaktballetjes met linzen en bulgur (mercimek köftesi)

Je hebt vast weleens Turkse gehaktballetjes, köfte, gegeten. Maar ken je ook de mercimek köftesi en de çig köfte? Mercimek köftesi is een vegetarische variant van de çig köfte die ik die ik in Turkije heb leren kennen. Çig köfte zijn zeer pittige gehaktballetjes van rauw gehakt en bulgur, maar door kruiden, pepers en citroensap toe te voegen en vooral heel lang te kneden gaart het vlees als het ware. Tegenwoordig is het in Turkije verboden om çig köfte te verkopen in verband met aangescherpte hygiëne regels, maar thuis wordt het uiteraard nog wel gemaakt. Zo heb ik toen ik in Istanbul woonde bij vrienden thuis een jongen de godganse middag met zijn handen in een schaal vlees zien wroeten en stampen, waarna er de meest goddelijke gehaktballetjes gegeten konden worden. Dat dan weer wel.

Vega gehaktbal op zijn Turks: mercimek köftesi

Maar aangezien ik door mijn zwangere status de afgelopen tijd geen rauw vlees mocht eten en bovendien de afgelopen maanden vrijwel geen zin had gehad in vlees (ja, dat kan ook, in tegenstelling tot de zwangere vrouwen die het liefst zelf een koe afschieten en die met huid en haar opeten) prefereer ik mercimek koftesi. Dit is het pittige maar vegetarische broertje van de traditionele çig köfte op basis van fijne bulgur en rode linzen- erg lekker en bovendien nog gezond ook.

Mercimek köftesi
Mercimek köftesi: de lekkere vega variant van cig köfte

Deze linzen-bulgurgehaktballetjes zijn misschien niet de grootste beauty’s om te zien, maar als ze op tafel staan geven ze wel een feestelijk gevoel. Wanneer je de gehaktballetjes samen met knapperige slabladeren en partjes citroen serveert kan iedereen zijn eigen perfect bite bouwen en dat maakt het eten van mercimek köftesi zo onwijs gezellig. Of het recept moeilijk is? Welnee. Je hebt alleen geduld nodig tijdens het draaien van de balletjes, want dat kost de meeste tijd. Enne… laat het de mercimek & çig köfte-puristen niet horen, maar mocht je geen je Turkse rode peperpasta kunnen vinden zoals in de ingrediëntenlijst hieronder staat aangegeven, dan volstaat een schep harissa door je köftemix ook hoor! Succes met draaien. De ballen!

Mercimek köftesi
Mercimek köftesi: leg het vega gehaktballetje op een blaadje sla en drizzle met wat extra citroensap: om je vingers bij af te likken…

Ingrediënten voor 4 personen

180 gram gedroogde rode linzen

150 gram fijne bulgur

1 ui, fijngesnipperd

2 bosuitjes, in dunne ringen gesneden

sap van halve tot hele citroen

1 theelepel komijnpoeder

1 eetlepel tomatenpuree

1 eetlepel rode peperpasta

2 eetlepels platte peterselie, fijngehakt

Rode pepervlokken (pul biber)

olijfolie

Twee kropjes baby romaine sla

To do:

Was de rode linzen. Doe in een pan en vul met ruim water en breng aan de kook. Kook de linzen zacht en zorg dat er nog maar een klein beetje water in de pan over is (ongeveer een halve centimeter, indien er meer water in de pan staat giet je dat eerst af). Voeg de fijne bulgur toe en draai het vuur uit. Doe het deksel op de pan en laat staan.

Zet een koekenpan met een scheut olijfolie op het vuur en laat warm worden. Voeg de ui toe en bak in drie minuten op middelhoog vuur zacht en glazig. Voeg de tomaten- en rode peperpasta toe en bak nog twee muniten door. Roer het komijnpoeder erdoorheen en draai het vuur uit.

Roer de zachte linzen en bulgur goed door elkaar. Voeg de peterselie, citroensap en bosui, wat pul biber (naar smaak) toe. Proef eerst of het mengsel op smaak is. Voeg extra peterselie, olijfolie, zout en peper toe indien nodig.

Je hebt nu een soort stevig deeg (of eigenijk: ‘gehakt’ dus ) waar je de gehaktballetjes van kunt draaien. Pak een kleine hoeveelheid ‘gehakt’ ter grootte van een walnoot. Rol tussen je vingers in een ovale vorm en leg op een schaal. Herhaal totdat het bulgur-linzenmengsel op is.

Serveer de mercimek köftesi met partjes citroen en knapperige romaine slabladeren. Leg een balletje op een blad sla, besprenkel met wat citroensap en stop in je mond. Succes gegarandeerd!

Mercimek köftesi
Mercimek köftesi: misschien geen beauty’s om te zien, maar wel feestelijk en bizar smakelijk!

 

 

 

 

tempeh kering

Voor bij de rijsttafel of als snack: tempeh kering

Tempeh kering is een verslavend en vegetarisch bijgerecht voor bij een geslaagde Indonesische rijsttafel. De reepjes tempeh zijn krokant gebakken en bedekt met een heerlijk zoet-zure en spicy saus die ook nog eens heerlijk sticky is. Andere namen voor tempeh kering zijn overigens sambal goreng tempeh kering of simpelweg tempeh goreng. Maar hoe het ook wordt genoemd, dit bijgerecht is verschrikkelijk goed.

Niet een beetje maar een berg tempeh kering

Zoals eerder al eens gezegd ben ik een groot tempeh-liefhebber en zou ik deze gefermenteerde sojabonen het liefst elke dag bakken en bedekken met een lekkere pittige en plakkerige saus. Toen de meneer thuis me een paar dagen geleden aanmoedigde om weer eens een Indonesische maaltijd te koken (want tja, hij dacht: die meid heeft nu toch de tijd nu ze met verlof is) ging ik akkoord mits hij een paar blokken tempeh voor me wilde inslaan waar ik één belachelijk grote batch tempeh kering van kon maken. Daar kon de meneer mee leven en ging direct op tempeh-jacht. Hieronder vind je een normale(re) hoeveelheid tempeh kering overigens, maar je kunt het recept redelijk makkelijk opschalen. Let dan alleen wel op het aantal chilipepers dat je dan extra gebruikt- het kan namelijk te pittig worden als je de hoeveelheden zonder te proeven verdubbelt.

tempeh kering
Tempeh kering: zoet, zuur, pittig & sticky

Tempeh kering: ieders favoriet

Wees overigens gewaarschuwd: wanneer je een Indonesische rijsttafel klaarmaakt en zowel vegetariërs als echte vleeseters uitnodigt, dan is de kans groot dat de tempeh kering net zo hard door carnivoren wordt weggewerkt als de planteneters. Maak dus genoeg!

Ingrediënten:

400 gram tempeh

1 ui

3 rode chilipepers

3 tenen knoflook

Duim gember (of stuk laos)

Een halve eetlepel tamarinde

3 eetlepels palmsuiker

3 eetlepels water

zout

Olie om in te frituren

To do:

Verhit de olie in een pan. Snijd de tempeh in dunne reepjes of kleine blokjes. Bak de reepjes in 4-5 minuten goudbruin en knapperig en laat uitlekken op keukenpapier.

Maak een pasta van de ui, chilipepers, knoflook en gember door ze in de keukenmachine goed fijn te malen. Zet een koekenpan op het vuur en verwarm een scheut olie. Bak de pasta een paar minuten totdat ie goed begint te geuren. Voeg dan de tamarinde, water, een snufje zout en palmsuiker toe. Roer alles goed door elkaar totdat je een roodbruin ‘papje’ hebt. Let op dat je de palmsuiker niet laat verbranden.

Voeg de stukjes tempeh toe en zorg ervoor dat elk stukje is bedekt met de lekkere sticky saus. Het fijne aan deze tempeh kering is dat je hem zowel warm als koud kan serveren. Allebei even lekker! Serveer met wat groenten en rijst, of eet restjes op een broodje met wat ingelegde groenten. Yum.

tempeh kering
Tempeh kering: een favoriet voor bij de rijsttafel

 

 

ravioli met ricotta en citroen

Sesu is back: verse ravioli met ricotta en citroen

Poehpoeh, ik ben er weer hoor! En ik dacht dat een recept voor verse ravioli met ricotta en citroen wel een goed recept zou zijn om mijn afwezigheid van de afgelopen tijd te kunnen compenseren. Niet dat ik de laatste maanden écht ben weggeweest, maar helaas lukte het me door omstandigheden niet om naast mijn gewone werk mijn blog fatsoenlijk bij te houden. Dat die omstandigheden kaas cravings en zwanger zijn omvatten is geloof ik inmiddels wel duidelijk, maar anders weet je het bij dezen!

39 weken onderweg

Een beknopte update wat dat betreft: de teller staat nu op 39 weken, de kleine dame is een beweeglijke circusartieste en mijn buik is zo groot als een hunebed. Afgezien van het feit dat zo’n hunebed enige rug- en slaapklachten veroorzaakt mag ik verder niet klagen: ik voel me fit en ben tijdens mijn verlof als een malle aan het koken en fotograferen om Sesu Chops weer volop te laten draaien.

Verlof = verse ravioli met ricotta en citroen maken

Maar goed, ik wil geen mama-blog van Sesu Chops maken, dus laten we ons even richten op die verdraaid lekkere ravioli met ricotta en citroen. Eigenlijk wil ik dit recept al sinds de start van mijn blog met je delen, want dit is het eerste raviolirecept dat ik ooit probeerde nadat ik Jamie Oliver in één van zijn tv-programma’s dergelijke gevulde deegpakketjes zag maken. Hij beweerde dat het ontzettend makkelijk was om zelf verse ravioli te maken en ik geloofde hem en zijn enthousiaste (toen nog) jongensstem, onschuldige geslis en pretogen. En het is waar. Zelf pasta maken is peanuts en ravioli vullen en vouwen eveneens. Ricotta is bovendien de meest perfecte en simpele basis als vulling: je kunt er eindeloos mee variëren en diverse kruiden en groenten aan toevoegen.

ravioli met ricotta en citroen
Voor mij het ultieme eetfeest: ravioli met ricotta en citroen

Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het op tafel toveren van deze ravioli met ricotta en citroen dan wel geen moeilijke klus is, maar tijdrovend is het wel. Mij zal je dit recept dan ook niet na een lange werkdag zien maken: dit is typisch een gerecht dat je op je dooie gemak bij elkaar wilt koken. Als je zwangerschapsverlof hebt bijvoorbeeld.

Ingrediënten voor 4 personen, ongeveer 20 stuks

Voor de pasta:

400 gram pastabloem type 00

4 eieren

olijfolie

3 takjes salie

3 takjes oregano

Voor de vulling:

250 gram ricotta

2 eetlepels geraspte Pecorino kaas

2 eetlepels Parmezaanse kaas

Blaadjes van 3 takjes oregano

rasp van de schil van 1 citroen

zout en peper

Extra nodig: pastamachine of een deegroller en goede deeg-uitrol-vaardigheden

To do:

Maak het pastadeeg door de bloem en de eieren (met de hand of keukenmachine) kort te mengen totdat je grote broodkruimels hebt. Kneed dan goed door totdat de kruimels veranderen in een elastisch stuk deeg. Maak er een platte plak van, wikkel in plasticfolie en laat een half uur in de koelkast rusten.

Maak de vulling door alle ingrediënten voor de vulling door elkaar te mengen. Proef goed en voeg naar smaak extra zout, peper, kaas of citroenrasp toe (geen citroensap omdat de vulling dan mogelijk te waterig wordt).

Haal het pastadeeg uit de koelkast en rol uit met de pastamachine (of met de deegroller) tot lange, dunne vellen van ongeveer een millimeter dik.

Snijd de vellen in kleinere vellen van ongeveer 10 bij 14 cm. Leg op de bovenste helft van de vellen pasta een flinke theelepel vulling. Maak daarna de randen van de pastavellen een beetje nat met wat water. Vouw de onderkant van de vellen over de bovenkant met de vulling heen en zorg ervoor dat je alle lucht wegdrukt. Snijd het overtollige deeg weg. Kook de ravioli in een grote pan met kokend zout water in zo’n 3-4 minuten gaar.

Zet ondertussen een grote koekenpan op het vuur en verwarm daarin 5 eetlepels olijfolie. Wanneer op temperatuur voeg je de takjes salie en orgeno toe. Bak in twee minute knapperig en laat uitlekken op keukenpapier. Gooi de geurige olijfolie niet weg, maar laat in de koekenpan zitten.

Wanneer de ravioli gaar zijn schep je de pasta in de pan met de olijfolie waarin je zojuist de kruiden hebt gebakken. Schud de ravioli goed door de olie en voeg eventueel wat kookvocht toe zodat de pasta niet uitdroogt.

Verdeel de ravioli over de borden. Verdeel dan de knapperige salie- en oreganoblaadjes over de ravioli en rasp er wat extra Parmezaanze kaas over. Met deze verfijnde ravioli met ricotta en citroen tover je echt de lente, of zelfs zomer, op je bord. Ik zeg het je!

Nog meer zin in ravioli? Bekijk dit recept ook eens!

ravioli met ricotta en citroen
Ravioli met ricotta en citroen. De zon op je bord. Dit wil je maken- en eten!

 

 

deq

 

 

Zoete aardappelfriet met sriracha mayo

Zoete aardappel friet met sriracha mayo

Mijn liefde voor spice en hitte gaat ver. Ik kan er echt van balen als ik nét te weinig chilivlokken heb om mijn eieren goed mee te pimpen of erger: wanneer blijkt dat de pot sambal op zijn zijkant in de koelkast ligt te lekken en de pot dus onbedoeld leeg is. Dan baal ik van de bende, maar vooral om de verloren pittigheid en de flauwe kom rijst die dat bijvoorbeeld tot gevolg heeft.

De liefde voor hitte heeft er ook voor gezorgd dat het gewone patatje met waar ik zo dol op ben, plaats het moeten maken voor zoete aardappelfriet met sriracha mayo. Verslavend! Ik drink zo’n fles sriracha nog eens op! Voor mij is zoete aardappelfriet met sriracha mayo een fijne maaltijd voor doordeweeks die- mits je niet al te veel mayonaise op je bordje kwakt- ook nog eens redelijk gezond is wanneer je er een salade of wat groente bij serveert. De friet bak je gewoon in de oven, dus je hoeft niet bang te zijn voor onaangename frituurdampen.

De combinatie van zoete aardappel en spice doet het wat mij betreft beter dan met gewone friet, maar mocht je het hier niet mee eens zijn, kun je voor dit recept aardappels naar keuze gebruiken. Hier gebruik ik chilipoeder en gerookte paprika om de zoete aardappels nog lekkerder mee te maken, maar je kunt ook losgaan met andere kruiden en specerijen zoals komijn en garam massala. Voor de sriracha mayo heb ik de mayonaise niet zelf gemaakt (foei) omdat ik niet genoeg eieren had, maar vooral omdat ik- heel eerlijk hè- ook geen zin had om zelf mayonaise te maken. Maar bij dezen beloof ik je dat ik in de toekomst een basisrecept voor mayonaise met je zal delen. Maar first things first, hier het recept voor het patatje met 2.0:

Zoete aardappelfriet met sriracha mayo
Zoete aardappelfriet met sriracha mayo: het patatje met, 2.0

Ingrediënten voor 2-4 personen

4 flinke zoete aardappels met schil, schoongeboend

1 theelepel gerookte paprikapoeder

½ theelepel chilipoeder

Zout en peper

1 eetlepel maïzena

2 eetlepels olijfolie

Sriracha mayo:

3 eetlepels goede mayonaise

1 eetlepel sriracha (meer of minder afhankelijk van je smaak)

optioneel: half knoflookteentje, uitgeperst.

To do:

Verwarm de oven voor op 200 graden.

Laat de schil aan de zoete aardappels zitten. Snijd in rechte frieten of wedges. Bestrooi met gerookte paprikapoeder, chilipoeder, zout, peper, en maïzena (dit laatste zorgt ervoor dat de zoete aardappelfriet knapperig wordt). Hussel goed doorelkaar. Spreid uit over een bakplaat en bak in dertig minuten roodbruin en licht knapperig. Draai de frieten op de helft van de baktijd een keer om.

Voor de sriracha mayo meng je de mayonaise, knoflook en sriracha door elkaar. Proef of je het pittig genoeg vindt en voeg eventueel wat extra sriracha toe.

Wanneer de frieten klaar zijn haal je de bakplaat uit de oven en laat je de friet 5 minuten afkoelen zodat je ze makkelijker van de bakplaat kunt halen. Verdeel de zoete aardappelfriet met sriracha mayo over de borden en serveer met een salade.

Zoete aardappelfriet met sriracha mayo
Zoete aardappelfriet met sriracha mayo. Met een salade erbij ook nog eens een gezonde maaltijd- mits je je een beetje inhoudt qua mayo…
Koude doperwtensoep met munt

Verfrissend: koude doperwtensoep met munt

Wanneer ik aan vrienden vertel dat er koude doperwtensoep met munt op het menu staat om een gezellig avondje eten mee af te trappen zijn de reacties meestal ietwat lauw. Je weet dat wanneer ze reageren met een “aha, interessant,” of een “koude doperwtensoep met munt,..goh..”, in plaats van gejuich en een “oh jaaa, daar heb ik zin in!”

Doperwtensoep klinkt kennelijk niet sexy en al helemaal niet wanneer het om een koude variant gaat, zo heb ik me laten vertellen door diezelfde vrienden die na het drinken van zo’n kopje felgroene soep zo ongeveer de liefde aan het spul verklaarden en hun gebrek aan enthousiasme voorafgaand aan het maal berouwden. Want deze koude doperwtensoep met munt is lekker. En bovendien een classic combo: munt en erwten zijn gewoon gemaakt voor elkaar. Door de soep te zeven en ijskoud te serveren is hij een bijzonder verfrissende opkikker in de zomer die wat mij betreft met kop en schouders boven de gazpacho uitsteekt. En ik vind die groene kleur wél sexy en het drinken of oplepelen ervan geeft met ook nog eens een gezond gevoel- een welkome tegenhanger voor al het festivaleten dat ik de laatste week naar binnen werk.

Ik raad je aan deze koude dopertwensoep met munt een dag van te voren te maken, zodat ie goed kan afkoelen in de koelkast en de smaken zich nog beter ontwikkelen. Het recept is voor een flinke pan, waar zelfs de meneer en ik (die ieder voor twee eten) twee dagen van kunnen eten (als voorgerecht dan).

Ingrediënten voor 4-6 personen (voorgerecht of lunchgerecht)

1,5 kilo doperwten uit de diepvries

2 uien, fijngehakt

35 gram muntblaadjes

1 theelepel suiker

2 liter groentebouillon

Zout en peper

olijfolie

optioneel: room

Extra: fijne zeef

To do:

Zet een grote soeppan op het vuur met een flinke scheut olijfolie en laat goed warm worden. Draai het vuur middelhoog, voeg de gesnipperde uien toe en bak in een paar minuten glazig (niet bruin).

Giet de groentebouillon bij de ui en beng aan de kook. Zodra het water kookt voeg je de bevroren erwten en de suiker toe. Wacht tot de bouillon weer kookt, check of de erwten gaar zijn en draai dan het vuur uit. Voeg de muntblaadjes toe en breng op smaak met zout en peper. Pureer de soep in een blender of met een staafmixer.

Pak een zeef, leg die op een schone grote pan en schenk de soep uit. Zeef de soep en gebruik een grote lepel om al het vocht (en smaak!) uit de doperwten en munt te halen. Wat je overhoud is een prachtige groene soep. Proef de soep en voeg eventueel wat extra zout en peper toe.  Zet afgedekt in de koelkast en laat bij voorkeur een hele nacht staan. Serveer de koude doperwtensoep met munt indien gewenst met wat room. Een stukje brood erbij kan ook geen kwaad.

Koude doperwtensoep met munt
Koude doperwtensoep met munt

Zin in nog meer doperwten? Bekijk dan eens dit recept.

De 5 fijnste zomerse dips

De 5 fijnste zomerse dips

De zomer sputtert dit jaar een beetje tegen: de maanden juni en juli gingen met ups en downs qua weer. De ene dag  kroop ik op slakkentempo en met een gigantische rode kop door tropisch Amsterdam, terwijl ik de volgende dag weer drijfnat thuiskwam omdat ik achtervolgd werd door een boze regenwolk. Dit weekend wordt het volgens de weermeneren- en mevrouwen weer beter en na een dubbelcheck op de buienradar begin ik het een beetje te geloven. Tijd voor een round-up van de 5 lekkerste zomerse dips!

Eerder heb ik je al verteld dat ‘zomer’ voor mij gelijk staat aan buiten veel kleine hapjes delen met gezellige mensen, en dan zijn zomerse dips natuurlijk een must. Geef me er een stuk vers platbrood bij en ik ben een gelukkig mens. Hoewel ik dips uit de winkel niet af zal slaan word ik van homemade versies nog blijer. Hier mijn favorieten op een rij, en ik beloof je dat ze allemaal quick & easy te bereiden zijn.

Haydari

Haydari: de frisse Turkse dip met yoghurt en munt
Haydari: de frisse Turkse dip met yoghurt en munt

Het  Turkse neefje van de bekende tzatziki, maar dan een tikkie frisser en minus de komkommer. Lekker verkoelend in de brandende zon. Je vindt het recept hier.

Hummus met geroosterde paprika

Hummus met geroosterde paprika: zoet en rokerig
Hummus met geroosterde paprika: zoet en rokerig

‘Gewone’ hummus is natuurlijk helemaal oké, maar maak ‘m eens nog zomerser door er wat zoete en rokerige rode paprika door heen te doen. Lekker om bij de barbecue te serveren. Check het recept hier.

Patlican ezmesi

Patlican ezmesi: gepofte aubergine met yoghurt
Patlican ezmesi: gepofte aubergine met yoghurt

Over rokerige dips gesproken: probeer dan eens deze dip met gepofte aubergine en yoghurt. Dit is mijn Turkse versie van de bekende baba ganoush, oftewel patlican ezmesi.

Muhammara

Muhammara: walnotendip met paprika en granaatappelmelasse
Muhammara: walnotendip met paprika en granaatappelmelasse

Waan je in de Levant met deze perfecte dip op basis van walnoten, paprika en granaatappelmelasse. Gezond en zeer zomers! Je vindt het recept hier.

Hummus met miso

Hummus met miso
Hummus met miso

Ja ja, twee soorten hummus in deze round-up met de fijnste zomerse dips! Deze versie is heel anders dan de variant met geroosterde paprika. Meng wat miso door je hummus en je hebt dé umami dip van het jaar te pakken. Maken dus! Bekijk het eenvoudige recept hier.

Mango frozen yoghurt

Frisse mango frozen yoghurt (in 1 minuut bereid)

Nu Amsterdam opeens tropische trekjes vertoont en ik met een rode boei en klotsende oksels op mijn stalen ros langs de broeierige grachten ploeter is er maar één ding wat ik wil: ijs. En dan het liefst mijn eigen lichte versie, namelijk mango frozen yoghurt, oftewel yoghurtijs met mango.

Dat ik het recept voor deze ultrasnelle mango frozen yoghurt niet eerder heb gedeeld verbaast me, want het is zo’n gaaf recept door zijn eenvoud en doet het ook prima tijdens minder warme dagen. Want wist je dat je binnen een minuut de meest vrolijke en lekkere frozen yoghurt (of met een pietsie extra vriestijd zelfs ijsjes) op tafel hebt kunnen staan? En dat je die prima aan gasten kunt voeren en de show mee kunt stelen tijdens feesten en partijen, maar ook als ontbijt naar binnen kunt lepelen? Ontbijt? Ja. In deze frozen yoghurt zit enkel mango, een zelfde hoeveelheid Griekse yoghurt, wat honing en dan twee geheime ingrediënten die “lekker ijs” naar het niveau “heel lekker ijs” tillen: simpelweg munt en rode chilipeper. Dus wat je op de foto ziet is eigenlijk hetzelfde als het bakje yoghurt met fruit dat je doordeweeks ‘s ochtends naar binnen slurpt, maar dan leuker- en kouder. Als dessert is deze mango frozen yoghurt een goede vervanger voor roomijs, dus ook nog eens een goede om te onthouden voor als je onverwachts een fitgirl over de vloer krijgt. Want die wil geen pruimenijs met room of een flink stuk clafoutis– ik zeg het je.

Maar de smaak van deze mango frozen yoghurt is de belangrijkste reden om dit recept met je te delen: fris, lichtzoet en een beetje spicy. Heerlijk op zomerochtenden, – middagen én -avonden. En dat binnen 1 minuut- mits je een blender hebt. Dat dan weer wel, ja.

Ingrediënten:

250 gram bevroren stukjes mango (uit het vriesvak van de supermarkt of zelf ingevroren)

250 milliliter Griekse yoghurt

1 eetlepel honing (als je echt van zoet houdt, doe dan wat meer)

1/2-1 rode chilipeper (afhankelijk van jouw smaak en pittigheid van de peper)

2 flinke eetlepels gehakte muntblaadjes (zo’n 8 gram) + evt. wat extra voor garnering

To do:

Doe alle ingrediënten in de blender en meng tot een zo glad mogelijke massa. Doe de mango frozen yoghurt in glaasjes of kommetjes en garneer met wat extra chili en muntblaadjes. Je kunt er ook voor kiezen om je frozen yoghurt tot ijs te laten opstijven. Zet het dan nog ongeveer 2 uur in de vriezer en roer af en toe door.

Mango frozen yoghurt
Mango frozen yoghurt met chili en munt
Halloumi saganaki (gebakken Griekse kaas)

Halloumi saganaki (gebakken Griekse kaas)

Hoera, de weergoden zijn in een iets betere stemming en ik heb al een paar dagen geheel regenvrij Amsterdam kunnen doorkruisen. Niet dat er in Amsterdam geen buien te bespeuren waren, want die waren er wel degelijk deze week. Het barstte in ieder geval niet boven mijn hoofd los en dat scheelde weer een stel pandaogen door uitgelopen mascara en middelvingertjes richting automobilisten die gniffelend tsunami’s op het fietspad veroorzaken terwijl ze zelf droog langs scheuren.

Nee, deze week was het beter. En sinds gisteren heb ik daarom ook een zomergevoel. En een zomergevoel omvat bij mij zin in kleine hapjes die je buiten op het terras met elkaar kunt delen. Zojuist heb ik dan ook een berg halloumi saganaki gemaakt, gebakken Griekse kaas met wat honing, citroensap en gedroogde oregano. Saganaki verwijst overigens naar het pannetje waarin de kaas van oorsprong wordt gebakken: een pannetje met twee handvaten waar de je gebakken kaas ook in serveert. Hoewel kefalotiri de meest gebruikelijke kaas is om voor saganaki te gebruiken, werkt halloumi ook prima (en die is wat makkelijker te verkrijgen in Nederland).

Halloumi saganaki (gebakken Griekse kaas)
Halloumi saganaki: goudbruin gebakken Griekse kaas met honing, citroen en oregano

Door Zuid-Europees eten in mijn Amsterdamse keuken te bereiden kom ik een beetje in de vakantiestemming ondanks het feit dat ik de godganse dag in een ietwat muf kantoor in het meest grijze deel van Amsterdam West achter de computer doorbreng. Niet dat deze halloumi saganaki me herinnert aan het mooie Griekenland, want ik zal je wat vertellen: daar ben ik nog nooit geweest. Wel doet dit hapje me verlangen naar een hutje met uitzicht op de blauwe Middellandse zee- en dan graag zonder gestreste mensen die over de meest triviale zaken aan je kop zeuren.

Ook als je net als ik een drukke week achter de rug hebt en daarom geen uren achter het gasfornuis wilt staan is deze halloumi saganaki het perfecte hapje om te maken: het kost je slechts enkele minuten. Genoeg tijd om daarna je kostbare vrije tijd buiten in de zon door te brengen, te dromen over een welverdiende vakantie in een zonnig oord en weer op te laden voor de komende werkweek. Fijn weekend!

Ingrediënten voor een appetizer of bijgerecht voor 2-4 personen:

250 gram halloumi

1 ei

3 eetlepels bloem

1-2 theelepels honing

Sap van een citroen (naar smaak)

1 theelepel gedroogde oregano

olijfolie om in te bakken

To do:

Zet een koekenpan met een flinke scheut olijfolie op het vuur en laat goed warm worden. Snijd ondertussen de halloumi in dikke vierkante plakken.

Kluts een ei los in een kom. Pak een bord en bestrooi met de bloem. Haal de stukken halloumi door het ei en daarna door de bloem. Klop de overtollige bloem van de kaas af en leg in de pan met olie. Bak de halloumi saganaki op middelhoog vuur aan beide zijden goudbruin.

Leg de halloumi saganaki op een bord en besprenkel met wat citroensap en honing en strooi de oregano erover heen. Eet als borrelhapje of als bijgerecht. En vergeet dat glas wijn erbij vooral niet.

Halloumi saganaki (gebakken Griekse kaas)
Halloumi saganaki (gebakken Griekse kaas) in slechts een paar minuten op tafel

 

 

Halloumi saganaki (gebakken Griekse kaas)
Halloumi saganaki: de perfecte appetizer om de zomer te vieren!

 

 

 

Poğaça, Turkse gevulde broodjes met witte kaas en olijven

Turkse gevulde broodjes (poğaça)

De laatste tijd ben ik niet zo in mijn hum. Dit komt door verschillende factoren, namelijk drukte enerzijds en een verbouwing boven mijn hoofd thuis anderzijds, die inmiddels al maanden voortduurt- van het huis volledig strippen tot vloeren leggen en andere moeilijkdoenerij. De drukte veroorzaakt door werk en sociale verplichtingen zorgt ervoor dat ik geen tijd heb om gezellige blogposts en recepten uit te werken en als ik eens een poging waag zorgt de bouwende buurman boven mijn hoofd voor minimale concentratie en maximale irritatie. Voor de duidelijkheid nogmaals, het gaat hier niet om het boren van een gaatje om een schilderijtje van oma op te hangen hè. Nee, denk aan het zware geschud (vooral toen de ondervloer nog niet lag), plus het gedreun van derderangs dance-muziek. En dat dan al zo’n 8 maanden lang. Boehoe.

Poğaça, Turkse gevulde broodjes met witte kaas en olijven
Poğaça, Turkse gevulde broodjes met witte kaas, peterselie en olijven

Wat me op de been houdt: poğaça (ja mooi bruggetje hè, ik moet toch wat om én te kunnen klagen én een recept te introduceren), Turkse gevulde broodjes met witte kaas, peterselie en zwarte olijven. Het bakken van brood werkt ontstressend en je kunt tijdens het kneden je frustraties kwijt over- ik noem maar wat- geluidsoverlast door verbouwingen. Hoezee!

Poğaça is gebakken brood dat vele variaties kent. Het brood is niet alleen bekend in Turkije, maar wordt ook veel gegeten in de nabijgelegen Balkanlanden en…eigenlijk ook in Italië. Poğaça spreek je uit al poh-katsja en dat lijkt natuurlijk verdacht veel op de bekende focaccia, het Italiaanse platte brood, een neefje zeg maar. In tegenstelling tot de grote focaccia zijn poğaça’s kleine platte broodjes en bovendien gevuld met allerlei lekkers- tenminste zo heb ik de broodjes leren kennen tijdens de (al veel besproken) tijd die ik in Istanbul doorbracht. Het deeg van deze Turkse gevulde broodjes is zacht, kruimelig en lichtzoet. Ik heb de textuur van de poğaça helaas niet zo fijn gekregen, maar ze vlogen- als warme broodjes, ha- van tafel toen ik ze vers uit de oven toverde. Mijn favoriete vulling is met Turkse witte kaas (feta), zwarte olijven en peterselie, maar vul je poğaça vooral met ingrediënten die jij lekker vindt. Denk aan dikke zure room (kajmak in het Turks), gehakt, paprika of ui.

Deze gevulde broodjes zijn zowel warm als koud prima te eten. Dus mocht je er toch nog een paar overhouden, dan kun je ze meenemen naar je werk en achter je bureau oppeuzelen of een paar dagen bewaren en héél hard laten worden om naar iemands hoofd te slingeren bij langdurig geluidsoverlast.

Ik ben niet in mijn hum, ik zei het je!

Ingrediënten voor 10-12 stuks poğaça

Deeg:

500 gram bloem

7 gram droge gist

120 milliliter halfvolle melk

80 milliliter (half)volle yoghurt

100 milliliter olijfolie

1 theelepel zout

Halve theelepel suiker

Vulling:

200 gram Turkse witte kaas of feta

100 gram olijven

3 eetlepels platte peterselie, fijngehakt

Zout en versgemalen peper

Extra:

1 ei

sesamzaad en/of nigellazaad

To do:

Verwarm de melk en voeg de gist toe. Roer door en zet even apart. Pak een grote kom waarin je de bloem, yoghurt, olijfolie, zout en suiker mengt. Roer de melk met gist er doorheen. Kneed het dan met je handen een minuut of 5 door totdat je een elastisch deeg hebt. Maak de kom schoon of pak een andere, bestuif met een beetje bloem en doe het deeg in de kom. Dek af met plasticfolie of een vochtige theedoek en laat 45 minuten rijzen.

Maak ondertussen de vulling door de witte kaas in een kom te verkruimelen. Hak de olijven grof door en voeg toe. Meng de gehakte peterselie er doorheen en breng op smaak met een beetje zout en flink wat versgemalen peper.

Verwarm de oven voor op 180 graden.

Wanneer het deeg is gerezen kneed je het nog één keer kort (zo’n 30 seconden) door en verdeel je het in 10-12 gelijke stukken. Bestuif het aanrecht met wat bloem. Draai ballen van de stukken deeg die je vervolgens uitrolt met een deegroller tot een platte ronde schijven.

Leg aan één kant van de deegschijf een flinke eetlepel vulling. Zorg dat je een stuk van de rand vrijhoudt. Vouw dan de andere kant er overheen, zodat je een halve cirkel krijgt. Druk de randen goed tegen elkaar aan. Leg op een bakplaat die bekleed is met bakpapier en herhaal totdat je alle broodjes hebt gevuld en gevouwen.

Klop het ei los en bestrijk de broodjes ermee. Bestrooi met sesam- en/of nigellazaad en bak in ongeveer 25 minuten goudbruin in de oven.

Poğaça, Turkse gevulde broodjes met witte kaas en olijven
Poğaça: mijn Turkse gevulde comfort broodjes met witte kaas, peterselie en olijven.