Caesar salade

Caesar salade van Ferran Adrià

Een simpele caesar salade kan me ontzettend blij maken. Of ontzettend ongelukkig. Want hoewel de caesar salade zo ongeveer in elk restaurant op de menukaart prijkt weten veel middelmatige chefs er toch nog iets van te maken om van te huilen. Want hoe vaak wordt deze salade, die dus zo goddelijk is door eenvoud, onnodig gecompliceerd met allerlei toeters en bellen? Hoe vaak is de saus wel niet gemaakt van mayonaise uit een emmertje? Yikes. Bijzonder zonde, omdat het bij een caesar salade wat mij betreft draait om de saus.

Mijn favoriete caesar salade is van niemand minder dan Ferran Adrià die enige tijd geleden een kookboek uitbracht, die de meneer thuis van Sinterklaas overhandigd kreeg. Een topboek waarin Adrià niet zo zeer zijn toverkunsten uit El Bulli uit de doeken doet, maar de lezer degelijke menu’s voorschotelt met een gorot aantal basisrecepten. Met zijn hulp konden de meneer en ik onze tomatensauzen en bouillons fine-tunen en hebben we het beste recept voor de caesar salade ontdekt: no nonsense en met slechts een paar ingrediënten. Zorg er wel voor dat die van goede kwaliteit zijn, want ondanks dat dit recept van Adrià’s hand is: met flutkaas en slappe sla gooi je geen hoge ogen. Dus sla die paar goede producten in en maak deze simpele caesar salade voor je lief. Daar wordt hij/zij blij van. En jij ook.

Caesar salade: simpel & klassiek
Caesar salade: simpel & klassiek

Ingrediënten voor 2-3 personen

200 gram bindsla of romaine

½ teen knoflook

3 ansjovisfilets op olijfolie, uitgelekt

2 eierdooiers

2-3 theelepels sherryazijn

3 eetlepels zonnebloemolie + 1 theelepel

40 gram Parmezaanse kaas, geraspt

Twee handjes croutons

Indien je de croutons zelf maakt:

4-5 sneeën oud wit brood, zonder korst en in dobbelsteentjes gesneden

3 eetlepels olijfolie

To do:

Voor de zelfgemaakte croutons meng je de stukjes wit brood met de olijfolie en bak je die in tien minuten goudbruin in een voorverwarmde oven op 190 graden.

Voor de dressing van de caesar salade doe je de knoflook, eierdooiers en ansjovisfilets in een hoge kom of beker. Maak er met een staafmixer een gladde massa van. Voeg dan, terwijl je door blijft mengen, beetje bij beetje de zonnebloemolie toe, gevolgd door de sherryazijn. Er moet een gladde saus ontstaan die op mayonaise lijkt. Roer dan de helft van de Parmezaanse kaas erdoor.

Snijd de sla in stukken van ongeveer 4 centimeter. Doe de sla in een grote kom en maak aan met de saus. Schep eventueel op een dienschaal of een groot schoon bord en bestrooi met de overige Parmezaanse kaas en croutons. Serveer meteen.

Caesar salade: gegarandeerd succes door Ferran Adrià
Caesar salade: gegarandeerd succes door Ferran Adrià
slacentrifuge

Als Hiske Versprille het zegt: de must-have slacentrifuge

Gadgets voor in de keuken zijn bijzonder gevaarlijk. Frutsels als eiersnijders, citroenpersers, sushi-oprolhulpmiddelen, juliennesnijders, spaghettimeters, champignonborsteltjes en andere prullaria nemen als je niet oppast binnen no time je keuken over en kun je er zelf nauwelijks je kont nog keren. Die hebbedingetjes voor in de keuken zijn natuurlijk ideaal als cadeau, maar na het geef-, ontvang- en bedankmoment begint het ruimteprobleem. En zeg nou zelf: hoe vaak maak je sushi in een mal? Leer rollen! Wanneer pers je een citroen uit met zo’n tool met pit-opvang-bakje? Gebruik je handen! Een julienne snijder? Leer potverdorie snijden! De meeste gadgets zijn gewoonweg overbodig.

Hoe verleidelijk sommige foodies het ook vinden om elke grappige pannenlap of handige theemuts aan te schaffen, ik heb mezelf meestal in de hand. Wanneer mijn oog op een frutsel valt zie ik tegelijkertijd mijn uitpuilende keuken voor me. Dat helpt.

De slacentrifuge wens

Voor mij zijn de onmisbare keukentools op één hand te tellen: een goed koksmes, een mandoline voor als je echt heel dun moet snijden, een siliconen spatel, een grote snijplank en…. een slacentrifuge. Ja, dit laatste lees je goed. Een slacentrifuge. Tot Sinterklaasavond was ik jaren lang slacentrifugeloos, een verschrikkelijke tijd. Niets kan je maaltijd zo goed verpesten als natte, slappe sla of kruiden. Jaren heb ik gedept tot ik een ons woog en zelfs de sla in een theedoek gebonden en er hard mee heen en weer gezwaaid (van Jamie Oliver geleerd), maar zo droog als uit de goede oude slacentrifuge werd de boel nooit.

Waarom ik zo lang op een slacentrifuge heb moeten wachten heeft meerdere redenen. Ten eerste omdat ik me toch een pietsie schaamde voor mijn wens om er één te gebruiken: zo’n ding is natuurlijk lang niet zo blits als een als een blinkend koksmes. Maar nadat ik uit de kast kwam en meneer de vriend inlichtte over mijn slacentrifuge verlangen- en hij eerst afkeurend mompelde dat zo’n ding toch echt wat voor huisvrouwen uit de jaren ’50 was- luidde de legitieme vraag: “waar moeten we zo’n groot ding dan laten?” Goed punt, want de geringe ruimte in de keuken bood echt geen plek voor een sla centrifuge. Zo’n ding heeft namelijk de grootte van een flinke stoofpan. Dus ja, waar láát je dat in je kleine Amsterdamse keuken?

De slacentrifuge die past

Voor elk probleem is er een oplossing, want de vriend zag zo vlak voor Sinterklaas dat Hiske Versprille (de opvolger van Johannes van Dam die heerlijk scherp schrijft) in Het Parool tipte over een slacentrifuge: een super hippe, maar vooral handige bak waar je sla droog en fris uitkomt en bovendien INGEKLAPT kan worden. Jawel, deze sla centrifuge kan min of meer plat gemaakt worden zodat ie een stukje kleiner is dan de ouderwetse exemplaren en staat nu op de stoofpan in mijn kleine keuken te shinen. Dat past nét.

De gewassen sla stop je in het mandje dat ook in- en uitgeklapt kan worden. Vervolgens trek je een paar keer aan de hendel, de boel wordt drooggedraaid en met de handige stopknop kun je alles tot stilstand brengen. Dan is je sla klaar om in een salade verwerkt te worden, of kunnen je kruiden er weer tegenaan. De hoeveelheid water die in de bak achterblijft kun je dan met een voldaan gevoel wegspoelen, wetend dat dit zonder je keukenhulpje allemaal in de salade had gezeten.

Met deze inklapbare slacentrifuge is een langgekoesterde wens is in vervulling gegaan en raad ik iedereen aan om er één aan te schaffen. Hier kan geen juliennesnijder of paddenstoelborsteltje tegenop, hoor. Ban de overbodige keukenprullaria uit je keuken en schaam je vooral niet om iets ogenschijnlijk truttigs als een slacentrifuge in een kastje te hebben staan. Als Hiske zo’n ding zonder blikken of blozen aanprijst, dan doe ik het ook. En als wij dat doen kun jij het ook. Met trots. En mocht je je toch schamen dan kun je dit exemplaar redelijk makkelijk verstoppen door ‘m op te vouwen en in je stoofpan op te beregen. Handig hė?

slacentrifuge
slacentrifuge ingeklapt
slacentrifuge
slacentrifuge uitgeklapt

 

 

 

 

 

 

 

slacentrifuge
slacentrifuge onderdelen

 

 

 

 

 

 

 

 

Merk: Emsa

Inhoud 4 liter

Prijs: E24,95

Voor deze review is niet betaald, ook heeft niemand mij verzocht een review over dit product te schrijven

 

Bulgogi

Dit jaar staat het op 25 december niet op het menu, maar eigenlijk is Bulgogi mijn ultieme kerstmaaltijd. Bulgogi is een Koreaans gerecht dat wordt gemaakt van flinterdunne gemarineerde stukjes rundvlees die op de grill worden gebakken. Bulgogi betekent dan ook ‘vuurvlees’ en is mijn absolute barbecuefavoriet tijdens de zomer. Maar zoals ik al aangaf zie ik een bulgogi-kerstdiner ook helemaal zitten, omdat het het ultieme gerecht is om te delen en lang te tafelen- mits je genoeg bijgerechten serveert. Ik ben zelf namelijk niet zo dol op flink gebraad tijdens de kerstdagen (omdat ik er zo snel een propvol gevoel van krijg) en daarom is bulgogi zo ideaal: wikkel het in een blaadje sla met wat rijst, sesamzaad en bulgogisaus en je hebt de perfect bite.

Als jij deze kerst je familie wilt verrassen met een Koreaanse specialiteit, waag je dan aan onderstaand recept. Let wel: duizenden recepten circuleren op internet, evenals miljoenen tips en meningen van alwetende foodkenners- vaak Koreaanse Amerikanen (of: Amerikaanse Koreanen, maar dat is een andere discussie) met een doorgeslagen gevoel voor nostalgisch zwetsen of rondreizende voedselavonturiers met een grote waffel (“Toen ik door Oost-Azië reisde en een tijdje in Seoul woonde zei de zus van mijn Koreaanse hospita dat bulgogi toch écht zo en zo hoort…”). En al die mensen zijn op zoek naar het beste recept voor het flinterdunne en gegrilde rundvlees, of willen hun kennis van de enige perfecte manier van het bereiden van bulgogi tentoonstellen. Uit dit oerwoud van meningen en recepten blijkt wel dat bulgogi een van de populairste Koreaanse gerechten is, zowel binnen als buiten de Korea’s. Na het een en ander in restaurants geproefd te hebben en diverse do’s and don’ts betreffende deze gegrilde stukjes vlees op me in te hebben laten werken, heb ik besloten dat ik me niet laat vertellen dat je geen ‘gewone’ peer mag gebruiken maar een ‘Aziatische’, of dat je niet meer dan twee tenen knoflook aan 800 gram vlees mag toevoegen. Basta. De enige manier waarop je je eigen perfecte bulgogi op tafel krijgt is door trial and error. Zo vind ik entrecote minder geschikt dan rib-eye, maar gebruik die eerste vooral. Mijn mening zul je niet horen. Hieronder vind je mijn recept, maar gebruik ‘m vooral als basis voor je eigen bulgogi trial and error belevenis.

Ingrediënten voor 2 personen

400 gram ribeye, flinterdun gesneden

Voor de marinade:

4 eetlepels soyasaus

1 grote ui

4 tenen knoflook, fijn gehakt

3 bosuitjes, fijngesneden

1 eetlepel (bruine) suiker

1 eetlepel rijstwijn

1,5 eetlepel sesamolie

1 theelepel sesamzaad

1 peer, in kleine blokjes

Gemalen zwarte peper

Saus

2 flinke eetlepels gochujang

1 theelepel Koreaanse chilivlokken, gochugaru

1 eetlepel sesamolie

2 eetlepels azijn

1 theelepel suiker

Extra

Blaadjes sla

Gekookte rijst

To do

Pureer de ui tot een pasta. Voeg alle andere ingrediënten (op een deel bosuitjes voor garnering na) voor de marinade toe en roer goed. Als de marinade een te dikke consistentie heeft voeg je een scheutje water toe. Voeg de reepjes rib-eye to en laat minstens twee uur op kamertemperatuur marineren.

Bulgogi op de barbecue met houtskool smaakt verreweg het beste. Dus indien je de beschikking over een barbecue hebt- en het weer het toelaat- moet je die zeker voor deze gelegenheid aansteken. Een grillpan volstaat ook gewoon. Laat de pan heet worden, leg de reepjes vlees in de pan en bak op middelhoog vuur gaar. Let op, dit gaat bijzonder snel!

Eet bulgogi in een sla-wrap: Pak een blaadje sla, leg er wat rijst en vlees, een beetje saus* en wat sesamzaadjes. Vouw dicht, eet op en word blij. Herhaal.

 

*Zonder saus kan ook prima of je kunt er ‘kale’ gochujang en doenjang bij serveren- kan allemaal.

 

Bulgogi wrap