Frisse parel couscous salade met groene asperges en tuinbonen

Frisse parelcouscous salade met groene asperges en tuinbonen

Deze frisse parelcouscous salade met groene asperges en tuinbonen eet ik graag tijdens de hittegolfdagen zoals we die de afgelopen paar weken hebben gekend, omdat dit maaltje zo lekker fris en groen is. Maar ik eet ‘m net zo lief tijdens minder warme dagen omdat deze salade ook nog eens goed vult omdat ie niet alleen uit vederlichte groene blaadjes sla bestaat. Met een stukje vis erbij heb je dan een prima diner waar de je rest van de avond op kunt teren. Een parelcouscous salade naar mijn hart dus: multi-inzetbaar en het hele jaar door lekker. Afhankelijk van het seizoen gebruik je tuinbonen uit de diepvries of verse bonen. In het laatste geval dop je die eerst even met de zon op je bol in de tuin (of op je balkon).

Met een spiksplinternieuwe baby in je leven heb ik, naast slaap, vooral veel behoefte aan snel te bereiden en makkelijke maaltijden die ook nog eens voedzaam zijn. Deze parelcouscous salade is daar een goed voorbeeld van: veel groente en staat binnen een kwartier op tafel. Behalve enorme behoefte aan goed fastfood uit eigen keuken horen korte blogposts kennelijk ook bij een veeleisend klein meisje. Ik word nu namelijk gesommeerd mijn laptop dicht te klappen en haar onverdeelde aandacht te geven. Doei!

Frisse parel couscous salade met groene asperges en tuinbonen
Frisse parelcouscous salade met groene asperges en tuinbonen

Ingrediënten voor 4-6 personen

200 gram parelcouscous

300 gram groene asperges

300 gram gedopte tuinbonen (vers of uit de diepvries)

100 gram feta

Handje fijngehakte platte peterselie

Blaadjes van 2 takjes munt, fijngehakt

Sap van een halve citroen

Olijfolie

Zout & peper

To do:

Zet een grote pan met gezouten water op het vuur en breng aan de kook. Voeg de parelcouscous toe en kook gaar in ongeveer 7 minuten (of volg de instructies op de verpakking). Giet af, besprenkel met een beetje olijfolie en laat afkoelen.

Ondertussen zet je nog een pan water op het vuur (zonder zout, zo blijft de groente mooi groen). Snijd de tips van de asperges en leg die apart. Het overige deel van de asperges snijd je in kleine stukjes van ongeveer 1.5/2 centimeter.

Wanneer het water kookt voeg je als eerst de tuinbonen toe. Laat ongeveer 4 minuten koken en voeg dan de stukjes asperge toe, behalve de tips. Laat 1-2 minuten koken en voeg als laatste de tips toe die je nog ongeveer een minuut meekookt. De bonen en asperges moeten nog een fijne bite hebben. De exacte kooktijd hangt van de grootte van je tuinbonen en asperges af: houd de boel dus goed in de gaten. Giet vervolgens af, spoel af met koud water en laat uitlekken in een vergiet.

Schep de tuinbonen en asperges door de parelcouscous. Hak de peterselie en munt fijn en voeg toe. Knijp het sap van een halve citroen uit en besprenkel de salade met ongeveer 3 eetlepels olijfolie. Verkruimel de feta en voeg toe. Schep de parelcouscous salade goed om en breng op smaak met zout, peper en eventueel wat extra olijfolie of citroensap.

Frisse parel couscous salade met groene asperges en tuinbonen
Frisse parelcouscous salade met groene asperges en tuinbonen: snel, makkelijk, gezond en veeleisende-baby-proof 🙂

 

Mercimek köftesi

Vega Turkse gehaktballetjes met linzen en bulgur (mercimek köftesi)

Je hebt vast weleens Turkse gehaktballetjes, köfte, gegeten. Maar ken je ook de mercimek köftesi en de çig köfte? Mercimek köftesi is een vegetarische variant van de çig köfte die ik die ik in Turkije heb leren kennen. Çig köfte zijn zeer pittige gehaktballetjes van rauw gehakt en bulgur, maar door kruiden, pepers en citroensap toe te voegen en vooral heel lang te kneden gaart het vlees als het ware. Tegenwoordig is het in Turkije verboden om çig köfte te verkopen in verband met aangescherpte hygiëne regels, maar thuis wordt het uiteraard nog wel gemaakt. Zo heb ik toen ik in Istanbul woonde bij vrienden thuis een jongen de godganse middag met zijn handen in een schaal vlees zien wroeten en stampen, waarna er de meest goddelijke gehaktballetjes gegeten konden worden. Dat dan weer wel.

Vega gehaktbal op zijn Turks: mercimek köftesi

Maar aangezien ik door mijn zwangere status de afgelopen tijd geen rauw vlees mocht eten en bovendien de afgelopen maanden vrijwel geen zin had gehad in vlees (ja, dat kan ook, in tegenstelling tot de zwangere vrouwen die het liefst zelf een koe afschieten en die met huid en haar opeten) prefereer ik mercimek koftesi. Dit is het pittige maar vegetarische broertje van de traditionele çig köfte op basis van fijne bulgur en rode linzen- erg lekker en bovendien nog gezond ook.

Mercimek köftesi
Mercimek köftesi: de lekkere vega variant van cig köfte

Deze linzen-bulgurgehaktballetjes zijn misschien niet de grootste beauty’s om te zien, maar als ze op tafel staan geven ze wel een feestelijk gevoel. Wanneer je de gehaktballetjes samen met knapperige slabladeren en partjes citroen serveert kan iedereen zijn eigen perfect bite bouwen en dat maakt het eten van mercimek köftesi zo onwijs gezellig. Of het recept moeilijk is? Welnee. Je hebt alleen geduld nodig tijdens het draaien van de balletjes, want dat kost de meeste tijd. Enne… laat het de mercimek & çig köfte-puristen niet horen, maar mocht je geen je Turkse rode peperpasta kunnen vinden zoals in de ingrediëntenlijst hieronder staat aangegeven, dan volstaat een schep harissa door je köftemix ook hoor! Succes met draaien. De ballen!

Mercimek köftesi
Mercimek köftesi: leg het vega gehaktballetje op een blaadje sla en drizzle met wat extra citroensap: om je vingers bij af te likken…

Ingrediënten voor 4 personen

180 gram gedroogde rode linzen

150 gram fijne bulgur

1 ui, fijngesnipperd

2 bosuitjes, in dunne ringen gesneden

sap van halve tot hele citroen

1 theelepel komijnpoeder

1 eetlepel tomatenpuree

1 eetlepel rode peperpasta

2 eetlepels platte peterselie, fijngehakt

Rode pepervlokken (pul biber)

olijfolie

Twee kropjes baby romaine sla

To do:

Was de rode linzen. Doe in een pan en vul met ruim water en breng aan de kook. Kook de linzen zacht en zorg dat er nog maar een klein beetje water in de pan over is (ongeveer een halve centimeter, indien er meer water in de pan staat giet je dat eerst af). Voeg de fijne bulgur toe en draai het vuur uit. Doe het deksel op de pan en laat staan.

Zet een koekenpan met een scheut olijfolie op het vuur en laat warm worden. Voeg de ui toe en bak in drie minuten op middelhoog vuur zacht en glazig. Voeg de tomaten- en rode peperpasta toe en bak nog twee muniten door. Roer het komijnpoeder erdoorheen en draai het vuur uit.

Roer de zachte linzen en bulgur goed door elkaar. Voeg de peterselie, citroensap en bosui, wat pul biber (naar smaak) toe. Proef eerst of het mengsel op smaak is. Voeg extra peterselie, olijfolie, zout en peper toe indien nodig.

Je hebt nu een soort stevig deeg (of eigenijk: ‘gehakt’ dus ) waar je de gehaktballetjes van kunt draaien. Pak een kleine hoeveelheid ‘gehakt’ ter grootte van een walnoot. Rol tussen je vingers in een ovale vorm en leg op een schaal. Herhaal totdat het bulgur-linzenmengsel op is.

Serveer de mercimek köftesi met partjes citroen en knapperige romaine slabladeren. Leg een balletje op een blad sla, besprenkel met wat citroensap en stop in je mond. Succes gegarandeerd!

Mercimek köftesi
Mercimek köftesi: misschien geen beauty’s om te zien, maar wel feestelijk en bizar smakelijk!

 

 

 

 

ravioli met ricotta en citroen

Sesu is back: verse ravioli met ricotta en citroen

Poehpoeh, ik ben er weer hoor! En ik dacht dat een recept voor verse ravioli met ricotta en citroen wel een goed recept zou zijn om mijn afwezigheid van de afgelopen tijd te kunnen compenseren. Niet dat ik de laatste maanden écht ben weggeweest, maar helaas lukte het me door omstandigheden niet om naast mijn gewone werk mijn blog fatsoenlijk bij te houden. Dat die omstandigheden kaas cravings en zwanger zijn omvatten is geloof ik inmiddels wel duidelijk, maar anders weet je het bij dezen!

39 weken onderweg

Een beknopte update wat dat betreft: de teller staat nu op 39 weken, de kleine dame is een beweeglijke circusartieste en mijn buik is zo groot als een hunebed. Afgezien van het feit dat zo’n hunebed enige rug- en slaapklachten veroorzaakt mag ik verder niet klagen: ik voel me fit en ben tijdens mijn verlof als een malle aan het koken en fotograferen om Sesu Chops weer volop te laten draaien.

Verlof = verse ravioli met ricotta en citroen maken

Maar goed, ik wil geen mama-blog van Sesu Chops maken, dus laten we ons even richten op die verdraaid lekkere ravioli met ricotta en citroen. Eigenlijk wil ik dit recept al sinds de start van mijn blog met je delen, want dit is het eerste raviolirecept dat ik ooit probeerde nadat ik Jamie Oliver in één van zijn tv-programma’s dergelijke gevulde deegpakketjes zag maken. Hij beweerde dat het ontzettend makkelijk was om zelf verse ravioli te maken en ik geloofde hem en zijn enthousiaste (toen nog) jongensstem, onschuldige geslis en pretogen. En het is waar. Zelf pasta maken is peanuts en ravioli vullen en vouwen eveneens. Ricotta is bovendien de meest perfecte en simpele basis als vulling: je kunt er eindeloos mee variëren en diverse kruiden en groenten aan toevoegen.

ravioli met ricotta en citroen
Voor mij het ultieme eetfeest: ravioli met ricotta en citroen

Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het op tafel toveren van deze ravioli met ricotta en citroen dan wel geen moeilijke klus is, maar tijdrovend is het wel. Mij zal je dit recept dan ook niet na een lange werkdag zien maken: dit is typisch een gerecht dat je op je dooie gemak bij elkaar wilt koken. Als je zwangerschapsverlof hebt bijvoorbeeld.

Ingrediënten voor 4 personen, ongeveer 20 stuks

Voor de pasta:

400 gram pastabloem type 00

4 eieren

olijfolie

3 takjes salie

3 takjes oregano

Voor de vulling:

250 gram ricotta

2 eetlepels geraspte Pecorino kaas

2 eetlepels Parmezaanse kaas

Blaadjes van 3 takjes oregano

rasp van de schil van 1 citroen

zout en peper

Extra nodig: pastamachine of een deegroller en goede deeg-uitrol-vaardigheden

To do:

Maak het pastadeeg door de bloem en de eieren (met de hand of keukenmachine) kort te mengen totdat je grote broodkruimels hebt. Kneed dan goed door totdat de kruimels veranderen in een elastisch stuk deeg. Maak er een platte plak van, wikkel in plasticfolie en laat een half uur in de koelkast rusten.

Maak de vulling door alle ingrediënten voor de vulling door elkaar te mengen. Proef goed en voeg naar smaak extra zout, peper, kaas of citroenrasp toe (geen citroensap omdat de vulling dan mogelijk te waterig wordt).

Haal het pastadeeg uit de koelkast en rol uit met de pastamachine (of met de deegroller) tot lange, dunne vellen van ongeveer een millimeter dik.

Snijd de vellen in kleinere vellen van ongeveer 10 bij 14 cm. Leg op de bovenste helft van de vellen pasta een flinke theelepel vulling. Maak daarna de randen van de pastavellen een beetje nat met wat water. Vouw de onderkant van de vellen over de bovenkant met de vulling heen en zorg ervoor dat je alle lucht wegdrukt. Snijd het overtollige deeg weg. Kook de ravioli in een grote pan met kokend zout water in zo’n 3-4 minuten gaar.

Zet ondertussen een grote koekenpan op het vuur en verwarm daarin 5 eetlepels olijfolie. Wanneer op temperatuur voeg je de takjes salie en orgeno toe. Bak in twee minute knapperig en laat uitlekken op keukenpapier. Gooi de geurige olijfolie niet weg, maar laat in de koekenpan zitten.

Wanneer de ravioli gaar zijn schep je de pasta in de pan met de olijfolie waarin je zojuist de kruiden hebt gebakken. Schud de ravioli goed door de olie en voeg eventueel wat kookvocht toe zodat de pasta niet uitdroogt.

Verdeel de ravioli over de borden. Verdeel dan de knapperige salie- en oreganoblaadjes over de ravioli en rasp er wat extra Parmezaanze kaas over. Met deze verfijnde ravioli met ricotta en citroen tover je echt de lente, of zelfs zomer, op je bord. Ik zeg het je!

Nog meer zin in ravioli? Bekijk dit recept ook eens!

ravioli met ricotta en citroen
Ravioli met ricotta en citroen. De zon op je bord. Dit wil je maken- en eten!

 

 

deq

 

 

Zoete aardappelfriet met sriracha mayo

Zoete aardappel friet met sriracha mayo

Mijn liefde voor spice en hitte gaat ver. Ik kan er echt van balen als ik nét te weinig chilivlokken heb om mijn eieren goed mee te pimpen of erger: wanneer blijkt dat de pot sambal op zijn zijkant in de koelkast ligt te lekken en de pot dus onbedoeld leeg is. Dan baal ik van de bende, maar vooral om de verloren pittigheid en de flauwe kom rijst die dat bijvoorbeeld tot gevolg heeft.

De liefde voor hitte heeft er ook voor gezorgd dat het gewone patatje met waar ik zo dol op ben, plaats het moeten maken voor zoete aardappelfriet met sriracha mayo. Verslavend! Ik drink zo’n fles sriracha nog eens op! Voor mij is zoete aardappelfriet met sriracha mayo een fijne maaltijd voor doordeweeks die- mits je niet al te veel mayonaise op je bordje kwakt- ook nog eens redelijk gezond is wanneer je er een salade of wat groente bij serveert. De friet bak je gewoon in de oven, dus je hoeft niet bang te zijn voor onaangename frituurdampen.

De combinatie van zoete aardappel en spice doet het wat mij betreft beter dan met gewone friet, maar mocht je het hier niet mee eens zijn, kun je voor dit recept aardappels naar keuze gebruiken. Hier gebruik ik chilipoeder en gerookte paprika om de zoete aardappels nog lekkerder mee te maken, maar je kunt ook losgaan met andere kruiden en specerijen zoals komijn en garam massala. Voor de sriracha mayo heb ik de mayonaise niet zelf gemaakt (foei) omdat ik niet genoeg eieren had, maar vooral omdat ik- heel eerlijk hè- ook geen zin had om zelf mayonaise te maken. Maar bij dezen beloof ik je dat ik in de toekomst een basisrecept voor mayonaise met je zal delen. Maar first things first, hier het recept voor het patatje met 2.0:

Zoete aardappelfriet met sriracha mayo
Zoete aardappelfriet met sriracha mayo: het patatje met, 2.0

Ingrediënten voor 2-4 personen

4 flinke zoete aardappels met schil, schoongeboend

1 theelepel gerookte paprikapoeder

½ theelepel chilipoeder

Zout en peper

1 eetlepel maïzena

2 eetlepels olijfolie

Sriracha mayo:

3 eetlepels goede mayonaise

1 eetlepel sriracha (meer of minder afhankelijk van je smaak)

optioneel: half knoflookteentje, uitgeperst.

To do:

Verwarm de oven voor op 200 graden.

Laat de schil aan de zoete aardappels zitten. Snijd in rechte frieten of wedges. Bestrooi met gerookte paprikapoeder, chilipoeder, zout, peper, en maïzena (dit laatste zorgt ervoor dat de zoete aardappelfriet knapperig wordt). Hussel goed doorelkaar. Spreid uit over een bakplaat en bak in dertig minuten roodbruin en licht knapperig. Draai de frieten op de helft van de baktijd een keer om.

Voor de sriracha mayo meng je de mayonaise, knoflook en sriracha door elkaar. Proef of je het pittig genoeg vindt en voeg eventueel wat extra sriracha toe.

Wanneer de frieten klaar zijn haal je de bakplaat uit de oven en laat je de friet 5 minuten afkoelen zodat je ze makkelijker van de bakplaat kunt halen. Verdeel de zoete aardappelfriet met sriracha mayo over de borden en serveer met een salade.

Zoete aardappelfriet met sriracha mayo
Zoete aardappelfriet met sriracha mayo. Met een salade erbij ook nog eens een gezonde maaltijd- mits je je een beetje inhoudt qua mayo…
Caesar salade

Caesar salade van Ferran Adrià

Een simpele caesar salade kan me ontzettend blij maken. Of ontzettend ongelukkig. Want hoewel de caesar salade zo ongeveer in elk restaurant op de menukaart prijkt weten veel middelmatige chefs er toch nog iets van te maken om van te huilen. Want hoe vaak wordt deze salade, die dus zo goddelijk is door eenvoud, onnodig gecompliceerd met allerlei toeters en bellen? Hoe vaak is de saus wel niet gemaakt van mayonaise uit een emmertje? Yikes. Bijzonder zonde, omdat het bij een caesar salade wat mij betreft draait om de saus.

Mijn favoriete caesar salade is van niemand minder dan Ferran Adrià die enige tijd geleden een kookboek uitbracht, die de meneer thuis van Sinterklaas overhandigd kreeg. Een topboek waarin Adrià niet zo zeer zijn toverkunsten uit El Bulli uit de doeken doet, maar de lezer degelijke menu’s voorschotelt met een gorot aantal basisrecepten. Met zijn hulp konden de meneer en ik onze tomatensauzen en bouillons fine-tunen en hebben we het beste recept voor de caesar salade ontdekt: no nonsense en met slechts een paar ingrediënten. Zorg er wel voor dat die van goede kwaliteit zijn, want ondanks dat dit recept van Adrià’s hand is: met flutkaas en slappe sla gooi je geen hoge ogen. Dus sla die paar goede producten in en maak deze simpele caesar salade voor je lief. Daar wordt hij/zij blij van. En jij ook.

Caesar salade: simpel & klassiek
Caesar salade: simpel & klassiek

Ingrediënten voor 2-3 personen

200 gram bindsla of romaine

½ teen knoflook

3 ansjovisfilets op olijfolie, uitgelekt

2 eierdooiers

2-3 theelepels sherryazijn

3 eetlepels zonnebloemolie + 1 theelepel

40 gram Parmezaanse kaas, geraspt

Twee handjes croutons

Indien je de croutons zelf maakt:

4-5 sneeën oud wit brood, zonder korst en in dobbelsteentjes gesneden

3 eetlepels olijfolie

To do:

Voor de zelfgemaakte croutons meng je de stukjes wit brood met de olijfolie en bak je die in tien minuten goudbruin in een voorverwarmde oven op 190 graden.

Voor de dressing van de caesar salade doe je de knoflook, eierdooiers en ansjovisfilets in een hoge kom of beker. Maak er met een staafmixer een gladde massa van. Voeg dan, terwijl je door blijft mengen, beetje bij beetje de zonnebloemolie toe, gevolgd door de sherryazijn. Er moet een gladde saus ontstaan die op mayonaise lijkt. Roer dan de helft van de Parmezaanse kaas erdoor.

Snijd de sla in stukken van ongeveer 4 centimeter. Doe de sla in een grote kom en maak aan met de saus. Schep eventueel op een dienschaal of een groot schoon bord en bestrooi met de overige Parmezaanse kaas en croutons. Serveer meteen.

Caesar salade: gegarandeerd succes door Ferran Adrià
Caesar salade: gegarandeerd succes door Ferran Adrià
De 5 fijnste zomerse dips

De 5 fijnste zomerse dips

De zomer sputtert dit jaar een beetje tegen: de maanden juni en juli gingen met ups en downs qua weer. De ene dag  kroop ik op slakkentempo en met een gigantische rode kop door tropisch Amsterdam, terwijl ik de volgende dag weer drijfnat thuiskwam omdat ik achtervolgd werd door een boze regenwolk. Dit weekend wordt het volgens de weermeneren- en mevrouwen weer beter en na een dubbelcheck op de buienradar begin ik het een beetje te geloven. Tijd voor een round-up van de 5 lekkerste zomerse dips!

Eerder heb ik je al verteld dat ‘zomer’ voor mij gelijk staat aan buiten veel kleine hapjes delen met gezellige mensen, en dan zijn zomerse dips natuurlijk een must. Geef me er een stuk vers platbrood bij en ik ben een gelukkig mens. Hoewel ik dips uit de winkel niet af zal slaan word ik van homemade versies nog blijer. Hier mijn favorieten op een rij, en ik beloof je dat ze allemaal quick & easy te bereiden zijn.

Haydari

Haydari: de frisse Turkse dip met yoghurt en munt
Haydari: de frisse Turkse dip met yoghurt en munt

Het  Turkse neefje van de bekende tzatziki, maar dan een tikkie frisser en minus de komkommer. Lekker verkoelend in de brandende zon. Je vindt het recept hier.

Hummus met geroosterde paprika

Hummus met geroosterde paprika: zoet en rokerig
Hummus met geroosterde paprika: zoet en rokerig

‘Gewone’ hummus is natuurlijk helemaal oké, maar maak ‘m eens nog zomerser door er wat zoete en rokerige rode paprika door heen te doen. Lekker om bij de barbecue te serveren. Check het recept hier.

Patlican ezmesi

Patlican ezmesi: gepofte aubergine met yoghurt
Patlican ezmesi: gepofte aubergine met yoghurt

Over rokerige dips gesproken: probeer dan eens deze dip met gepofte aubergine en yoghurt. Dit is mijn Turkse versie van de bekende baba ganoush, oftewel patlican ezmesi.

Muhammara

Muhammara: walnotendip met paprika en granaatappelmelasse
Muhammara: walnotendip met paprika en granaatappelmelasse

Waan je in de Levant met deze perfecte dip op basis van walnoten, paprika en granaatappelmelasse. Gezond en zeer zomers! Je vindt het recept hier.

Hummus met miso

Hummus met miso
Hummus met miso

Ja ja, twee soorten hummus in deze round-up met de fijnste zomerse dips! Deze versie is heel anders dan de variant met geroosterde paprika. Meng wat miso door je hummus en je hebt dé umami dip van het jaar te pakken. Maken dus! Bekijk het eenvoudige recept hier.

Aziatische salade met gerookte kip, mango en avocado

Foodblogswap: Aziatische salade met gerookte kip, mango en avocado

Voordat je het recept voor deze zomerse salade met gerookte kip, mango en avocado onder ogen krijgt het volgende: ein-de-lijk doe ik dan mee aan de onder foodbloggers welbekende foodblogswap. Dit is een maandelijks terugkerende uitwisseling van recepten onder foodbloggers: je geeft je op, krijgt een blog toegewezen en dan mag je daar een lekker recept van uitkiezen om zelf te koken, waar je ook je eigen draai aan dient te geven. Een fijne uitdaging en een goede manier om andere mooie foodblogs te ontdekken. Een leuke klus dus!

Hoewel ik al tijden watertandend naar creaties van andere foodblogswap-deelnemers gluurde, kwam het er steeds maar niet van om zelf mee te doen. En dat is geheel aan mijn eigen chaotische organisatie te wijden: hoe strikt ik ook ben in het plannen en halen van deadlines in het dagelijks leven, als foodblogger blink ik daar geloof ik wat minder in uit. Maand in maand uit nam ik me voor om me op te geven, maar keer op keer kwam ik zodra ik me wilde opgeven erachter dat de inschrijving net gesloten was- zucht. Deze maand is dus een unicum, want ik had me op tijd geregistreerd- hoera, hoera- én meteen heel georganiseerd een kruis in mijn agenda gezet op een in het verschiet liggende vrije middag, zodat ik een mooi gerecht van de fijne foodblog Great Little Kitchen kon uitzoeken en kokkerellen.

En dat mooie gerecht vond ik: een zomerse salade met gerookte kip, mango en avocado. Blogger Stéphanie geeft aan dat het mooie weer om een salade vroeg en dat vond ik vandaag nou ook. De drukkende hitte in Amsterdam was de afgelopen dagen niet te harden en behalve op ijsjes en water leef ik deze dagen dan ook bij voorkeur op goede verfrissende salades. Maar ze moeten wel vullen, bite hebben en bomvol smaak zitten. De salade met gerookte kip, mango en avocado van Stéphanie is daar het perfecte voorbeeld van: lichtzoet door de mango, het zacht romige van de avocado, body door de rokerige kip en een goede crunch door de cashewnoten. Ik heb de salade een Sesu-twist gegeven door er een Aziatische variant van te maken. Ik heb wat bosui en knapperige taugé toegevoegd, frisse koriander en een tangy dressing van chilisaus, vissaus en limoen. De eikenbladsla en rucola die Stéphanie in haar recept gebruikt heb ik vervangen door veldsla- puur omdat ik een rucola-overkill had door de grote hoeveelheid salades die ik de afgelopen dagen al naar binnen heb gewerkt. Zoals je ziet is het een kleurrijke salade geworden: een zomervakantie op je bord wat mij betreft!

Aziatische salade met gerookte kip, mango en avocado
Aziatische salade met gerookte kip, mango en avocado

Ingrediënten voor 4 personen

150 gr veldsla

2 bosuitjes, in dunne ringetjes gesneden

150 gr gerookte kipfilet, in reepjes

½ mango, in blokjes

1 avocado, in reepjes

50 gram taugé

200 gr cherrytomaten, gehalveerd

Een handje ongezouten cashewnoten, en een beetje extra

Een handje koriander, fijngehakt

Zout en peper

Dressing

1 theelepel zoete chilisaus

2-3 theelepels vissaus

2 theelepels plantaardige olie

Sap van een halve limoen

To do:

Doe de reepjes gerookte kipfilet, avocado, mangoblokjes, cherrytomaten, helft van de ringetjes bosui, de cashewnoten en taugé in een grote kom. Leg de veldsla erbovenop zodat de blaadjes niet meteen slap worden door het vocht van de mango en cherrytomaatjes.

Pak een klein kommetje en meng daarin de zoete chilisaus, vissaus, olie en limoensap. Roer goed door en giet over de salade en bestrooi met een beetje zout en flink wat peper. Meng de salade voorzichtig door elkaar. Dit gaat het makkelijkste met je handen zodat je de zachte mango en avocado niet in moes verandert. Proef de salade en breng eventueel verder op smaak met zout, peper of limoensap. Schep de salade op een schaal en bestrooi met wat extra cashewnoten, de rest van de bosuitjes en de fijngehakte korianderblaadjes.

Aziatische salade met gerookte kip, mango en avocado
Aziatische salade met gerookte kip, mango en avocado: een groot smaakfeest tijdens de zomer!

 

 

 

Mango frozen yoghurt

Frisse mango frozen yoghurt (in 1 minuut bereid)

Nu Amsterdam opeens tropische trekjes vertoont en ik met een rode boei en klotsende oksels op mijn stalen ros langs de broeierige grachten ploeter is er maar één ding wat ik wil: ijs. En dan het liefst mijn eigen lichte versie, namelijk mango frozen yoghurt, oftewel yoghurtijs met mango.

Dat ik het recept voor deze ultrasnelle mango frozen yoghurt niet eerder heb gedeeld verbaast me, want het is zo’n gaaf recept door zijn eenvoud en doet het ook prima tijdens minder warme dagen. Want wist je dat je binnen een minuut de meest vrolijke en lekkere frozen yoghurt (of met een pietsie extra vriestijd zelfs ijsjes) op tafel hebt kunnen staan? En dat je die prima aan gasten kunt voeren en de show mee kunt stelen tijdens feesten en partijen, maar ook als ontbijt naar binnen kunt lepelen? Ontbijt? Ja. In deze frozen yoghurt zit enkel mango, een zelfde hoeveelheid Griekse yoghurt, wat honing en dan twee geheime ingrediënten die “lekker ijs” naar het niveau “heel lekker ijs” tillen: simpelweg munt en rode chilipeper. Dus wat je op de foto ziet is eigenlijk hetzelfde als het bakje yoghurt met fruit dat je doordeweeks ‘s ochtends naar binnen slurpt, maar dan leuker- en kouder. Als dessert is deze mango frozen yoghurt een goede vervanger voor roomijs, dus ook nog eens een goede om te onthouden voor als je onverwachts een fitgirl over de vloer krijgt. Want die wil geen pruimenijs met room of een flink stuk clafoutis– ik zeg het je.

Maar de smaak van deze mango frozen yoghurt is de belangrijkste reden om dit recept met je te delen: fris, lichtzoet en een beetje spicy. Heerlijk op zomerochtenden, – middagen én -avonden. En dat binnen 1 minuut- mits je een blender hebt. Dat dan weer wel, ja.

Ingrediënten:

250 gram bevroren stukjes mango (uit het vriesvak van de supermarkt of zelf ingevroren)

250 milliliter Griekse yoghurt

1 eetlepel honing (als je echt van zoet houdt, doe dan wat meer)

1/2-1 rode chilipeper (afhankelijk van jouw smaak en pittigheid van de peper)

2 flinke eetlepels gehakte muntblaadjes (zo’n 8 gram) + evt. wat extra voor garnering

To do:

Doe alle ingrediënten in de blender en meng tot een zo glad mogelijke massa. Doe de mango frozen yoghurt in glaasjes of kommetjes en garneer met wat extra chili en muntblaadjes. Je kunt er ook voor kiezen om je frozen yoghurt tot ijs te laten opstijven. Zet het dan nog ongeveer 2 uur in de vriezer en roer af en toe door.

Mango frozen yoghurt
Mango frozen yoghurt met chili en munt
Poğaça, Turkse gevulde broodjes met witte kaas en olijven

Turkse gevulde broodjes (poğaça)

De laatste tijd ben ik niet zo in mijn hum. Dit komt door verschillende factoren, namelijk drukte enerzijds en een verbouwing boven mijn hoofd thuis anderzijds, die inmiddels al maanden voortduurt- van het huis volledig strippen tot vloeren leggen en andere moeilijkdoenerij. De drukte veroorzaakt door werk en sociale verplichtingen zorgt ervoor dat ik geen tijd heb om gezellige blogposts en recepten uit te werken en als ik eens een poging waag zorgt de bouwende buurman boven mijn hoofd voor minimale concentratie en maximale irritatie. Voor de duidelijkheid nogmaals, het gaat hier niet om het boren van een gaatje om een schilderijtje van oma op te hangen hè. Nee, denk aan het zware geschud (vooral toen de ondervloer nog niet lag), plus het gedreun van derderangs dance-muziek. En dat dan al zo’n 8 maanden lang. Boehoe.

Poğaça, Turkse gevulde broodjes met witte kaas en olijven
Poğaça, Turkse gevulde broodjes met witte kaas, peterselie en olijven

Wat me op de been houdt: poğaça (ja mooi bruggetje hè, ik moet toch wat om én te kunnen klagen én een recept te introduceren), Turkse gevulde broodjes met witte kaas, peterselie en zwarte olijven. Het bakken van brood werkt ontstressend en je kunt tijdens het kneden je frustraties kwijt over- ik noem maar wat- geluidsoverlast door verbouwingen. Hoezee!

Poğaça is gebakken brood dat vele variaties kent. Het brood is niet alleen bekend in Turkije, maar wordt ook veel gegeten in de nabijgelegen Balkanlanden en…eigenlijk ook in Italië. Poğaça spreek je uit al poh-katsja en dat lijkt natuurlijk verdacht veel op de bekende focaccia, het Italiaanse platte brood, een neefje zeg maar. In tegenstelling tot de grote focaccia zijn poğaça’s kleine platte broodjes en bovendien gevuld met allerlei lekkers- tenminste zo heb ik de broodjes leren kennen tijdens de (al veel besproken) tijd die ik in Istanbul doorbracht. Het deeg van deze Turkse gevulde broodjes is zacht, kruimelig en lichtzoet. Ik heb de textuur van de poğaça helaas niet zo fijn gekregen, maar ze vlogen- als warme broodjes, ha- van tafel toen ik ze vers uit de oven toverde. Mijn favoriete vulling is met Turkse witte kaas (feta), zwarte olijven en peterselie, maar vul je poğaça vooral met ingrediënten die jij lekker vindt. Denk aan dikke zure room (kajmak in het Turks), gehakt, paprika of ui.

Deze gevulde broodjes zijn zowel warm als koud prima te eten. Dus mocht je er toch nog een paar overhouden, dan kun je ze meenemen naar je werk en achter je bureau oppeuzelen of een paar dagen bewaren en héél hard laten worden om naar iemands hoofd te slingeren bij langdurig geluidsoverlast.

Ik ben niet in mijn hum, ik zei het je!

Ingrediënten voor 10-12 stuks poğaça

Deeg:

500 gram bloem

7 gram droge gist

120 milliliter halfvolle melk

80 milliliter (half)volle yoghurt

100 milliliter olijfolie

1 theelepel zout

Halve theelepel suiker

Vulling:

200 gram Turkse witte kaas of feta

100 gram olijven

3 eetlepels platte peterselie, fijngehakt

Zout en versgemalen peper

Extra:

1 ei

sesamzaad en/of nigellazaad

To do:

Verwarm de melk en voeg de gist toe. Roer door en zet even apart. Pak een grote kom waarin je de bloem, yoghurt, olijfolie, zout en suiker mengt. Roer de melk met gist er doorheen. Kneed het dan met je handen een minuut of 5 door totdat je een elastisch deeg hebt. Maak de kom schoon of pak een andere, bestuif met een beetje bloem en doe het deeg in de kom. Dek af met plasticfolie of een vochtige theedoek en laat 45 minuten rijzen.

Maak ondertussen de vulling door de witte kaas in een kom te verkruimelen. Hak de olijven grof door en voeg toe. Meng de gehakte peterselie er doorheen en breng op smaak met een beetje zout en flink wat versgemalen peper.

Verwarm de oven voor op 180 graden.

Wanneer het deeg is gerezen kneed je het nog één keer kort (zo’n 30 seconden) door en verdeel je het in 10-12 gelijke stukken. Bestuif het aanrecht met wat bloem. Draai ballen van de stukken deeg die je vervolgens uitrolt met een deegroller tot een platte ronde schijven.

Leg aan één kant van de deegschijf een flinke eetlepel vulling. Zorg dat je een stuk van de rand vrijhoudt. Vouw dan de andere kant er overheen, zodat je een halve cirkel krijgt. Druk de randen goed tegen elkaar aan. Leg op een bakplaat die bekleed is met bakpapier en herhaal totdat je alle broodjes hebt gevuld en gevouwen.

Klop het ei los en bestrijk de broodjes ermee. Bestrooi met sesam- en/of nigellazaad en bak in ongeveer 25 minuten goudbruin in de oven.

Poğaça, Turkse gevulde broodjes met witte kaas en olijven
Poğaça: mijn Turkse gevulde comfort broodjes met witte kaas, peterselie en olijven.
Muhammara: dip met walnoten en paprika

Dip van walnoten en paprika: muhammara

Dat ik van allerlei dips en spreads houd weet je ondertussen wel (met artisjokken, edamame boontjes of aubergine bijvoorbeeld), niets is leuker om bij de borrel goede stukken brood in allerlei lekkers te dopen. Hoewel hummus met miso sinds kort mijn nummer 1 dip is komt muhammara wel erg dicht in de buurt. Misschien overweeg ik hun allebei een gedeelde eerste plaats te geven.

Muhammara of acuka

Muhammara is namelijk een fijne walnotendip met- naast walnoten dus- paprika en granaatappelmelasse die je heel eenvoudig bij elkaar knutselt en door de noten ook nog eens redelijk gezond aanvoelt (de borrel erbij maakt het dan wat minder gezond, maar goed). De dip kent zijn oorsprong in Syrië, maar is in veel andere omringende landen (vroeger de Levant) de keukens binnengewaaid. De Turkse variant heet bijvoorbeeld acuka en die heb ik toen ik in Turkije woonde met enige regelmaat als meze geserveerd gekregen en talloze stukken brood mee besmeerd.

Het geheim van een goede muhammara of acuka is het gebruik van een vijzel in plaats van een keukenmachine. Zo mengen de smaken beter met elkaar en heb je zelf in de hand hoe smooth of chunky je dip wordt. En vergeet de goede olijfolie niet!

Ingrediënten

3 rode paprika’s

75 gram gehakte walnoten

50 gram broodkruim

1 theelepel komijn

1 eetlepel citroensap

1 eetlepel granaatappelmelasse

1 teen knoflook, grof gehakt

1-2 theelepels Aleppo peper, a.k.a. pul biber: gedroogde Turkse rode pepervlokken)

2-3 eetlepels olijfolie

zout

extra: (plat) brood om erbij te serveren

To do:

Verwarm de oven voor op 200 graden. Leg de paprika’s op een bakplaat en laat in 30 minuten zacht worden en zwart blakeren. Haal ze uit de oven, leg om een bord en dek af met plasticfolie. Laat afkoelen, verwijder het velletje en de zaadlijsten en hak de paprika’s grof door.

Doe de paprikastukjes met alle andere ingrediënten in de vijzel en stamp tot een grove spread. Breng op smaak met extra zout en citroensap of granaatappelmelasse. Vind je de muhammara te dik? Voeg dan extra olijfolie toe. Schep op een bordje of in een kom en besprenkel met wat extra olijfolie. Serveer met brood.

Je kunt muhammara een dag van te voren maken en in de koelkast bewaren. De smaken worden dan intenser. Zorg er wel voor dat je de dip op kamertemperatuur laat komen voordat je erin duikt.

Muhammara: dip met walnoten en paprika
Muhammara: de perfecte dip met walnoten en paprika