Koreaanse gefrituurde kip (Korean fried chicken)

Koreaanse gefrituurde kip (yangnyeom dak)

Meneer de vriend deed spontaan een vreugdedansje toen ik aankondigde weer eens Koreaanse gefrituurde kip op het menu te zetten. Hoewel de meeste mensen geen nee zeggen tegen kip in een krokant jasje en een spicy saus (behalve mijn vega-ouders) is dergelijke reactie toch wel zo leuk. En in het geval van de vriend ook begrijpelijk omdat ik een tijdje terug een stop heb gezet op de Koreaanse gefrituurde kip-consumptie in huize Sesu. Na mijn ontdekking van deze yangnyeom dak- a.k.a. Korean fried chicken en the better KFC– was het hek na de dam: een aantal weken gooiden we enthousiast kilo’s kippenvleugoels in het vet- misschien wel meer wanneer we gasten over de vloer kregen (“hey, X en Y komen, doen we Koreaanse gefrituurde kip bij de borrel? Ok dan!”). Gevolg was dat het huis permanent naar een ranzige vestiging van de echte KFC-keten ging stinken, met een onvermijdelijk frituurverbod tot gevolg.

Koreaanse gefrituurde kip (Korean fried chicken)
Koreaanse gefrituurde kip (Korean fried chicken) met een extra krokant jasje voor de Food Blog Challenge!

Toen Vanessa van de leuke blog Culinessa.com me erop wees dat zij samen met PJ van de eveneens toffe blog Nombelina.com een Food Blog Challenge organiseerde móest het frituurverbod onmiddelijk worden opgeheven. Korean Fried Chicken vormt namelijk de challenge van deze maand en die kan ik als (nep-)Koreaan, en the better KFC-verslaafde in het bijzonder, natuurlijk niet aan me voorbij laten gaan. Bovendien schaam ik me al tijden voor de bar slechte foto bij mijn eerdere recept voor Koreaanse gefrituurde kip, dus ik zag Vanessa’s uitnodiging ook als een mooie kans om een beter plaatje te schieten. Of dat gelukt is mag je uiteraard zelf bepalen.

Deze Korean fried chicken a la Sesu 2.0 is niet alleen een verbetering qua uiterlijk, maar ik heb het recept ook enigszins aangepast. Ik heb namelijk het geheime wapen voor de super sappige southern chicken voor deze versie ingezet: een brine van karnemelk. Nee, dat is nou niet bepaald Koreaans, maar dat zal me een worst wezen. Het resultaat is dat je extra juicy en tender kippenvleugels op je bord hebt, en daar gaat het toch om? Authenticiteitslovers en KFC-puristen verwijs ik bij dezen graag door naar mijn eerdere recept (dat ook aardig malse kippetjes oplevert, hoor).

Koreaanse gefrituurde kip (Korean fried chicken)
Koreaanse gefrituurde kip (Korean fried chicken)

Naast dat de kippenvleugels in een bad met karnemelk en gochujang (Koreaanse gefermenteerde peperpasta) moeten zwemmen geef ik je hierbij ook een trucje om het krokante jasje ook echt krokant te krijgen. Hier heb je geen beslag voor nodig waar je je hele keuken ongewild mee onder kliedert. Nee: wanneer je de kippenvleugels door de maïzena en bloem haalt dien je de boel daarna eerst een kwartier afgedekt te laten rusten totdat de ‘gebloemde’ buitenkant van de stukjes kip er een beetje papperig uit gaat zien. Dit wachten is echt belangrijk en zorgt voor een wereld van verschil op krokante jasjes gebied. Beloofd.

Deze Koreaanse gefrituurde kip is krokant én spicy door de gochujang en de ideale weekend-snack waar een mooi fris biertje bij gedronken moet worden. Een Koreaans biertje als Hite kan natuurlijk altijd, maar een fruitige en hoppige IPA is ook zeker geen straf. Cheers en dank aan Vanessa en PJ- vooral ook namens de vriend- voor het feit dat ik weer homemade Korean fried chicken mocht oppeuzelen.

Koreaanse gefrituurde kip (Korean fried chicken)
Koreaanse gefrituurde kip (Korean fried chicken): super juicy en lekker spicy

Ingrediënten voor Koreaanse gefrituurde kip voor 4 personen

750 gram kippenvleugels, gehalveerd

400 milliliter karnemelk

1 eetlepel gochujang (Koreaanse gefermenteerde peperpasta)

1 eetlepel sojasaus

90 gram maïzena

60 gram bloem

Flinke snuf zout en peper

Olie om te frituren

Spicy saus:

100 gram gochujang

3 eetlepels sojasaus

1,5-2 eetlepels sesamolie (afhankelijk van smaak en soort sesamolie)

3 theelepels geraspte gember

2 theelepels maisstroop

1 theelepel suiker

1,5 eetlepel witte wijnazijn

3 teentjes knoflook, geraspt

Evt. Scheutje water om saus wat losser te maken

To do:

Pak een kom waar je een eetlepel guchujang in doet. Roer eerst los met een klein scheutje karnemelk en een eetlepel sojasaus. Giet dan de rest van de karnemelk erbij en roer door. Doe de gehalveerde kippenvleugels in een zak of grote bak en giet er het karnemelk mengsel overheen. Sluit de zak of bak luchtdicht af en laat 4 uur, of nog liever een hele nacht, in de koelkast marineren.

Giet de kip af en laat uitlekken in een vergiet. Zet een klein steelpannetje op het vuur en verwarm alle ingrediënten voor de saus. Roer goed door, draai het vuur uit en zet apart.

Meng de bloem, maïzena, zout en peper door elkaar en strooi de helft over een groot bord. Leg de uitgelekte kippenvleugels op het bloem-maïzena mengsel. Strooi de andere helft bloem en maïzena over de kippenvleugels zodat ze goed bedekt zijn. Dek af met bakpapier en laat een kwartier staan. In die tijd kun je de olie om te frituren in een pan met dikke bodem verwarmen (of de frituurpan aanzetten). Zorg dat er tenminste 10 centimeter olie in de pan zit.

Test of de olie heet genoeg is om te frituren, zo rond de 180 graden. Doe dit met een stukje brood: wanneer het meteen gaat bruisen is de olie op temperatuur. Frituur de kippenvleugels in delen- wanneer je te veel in één keer frituurt daalt de temperatuur van het frituurvet te ver naar beneden. Frituur de kippenvleugels in 6-7 minuten goudbruin en knapperig. Schep met een draadspaan uit de olie en laat uitlekken op keukenpapier. Voor het ultieme krokante jasje frituur je de kippenvleugels nog een keer heel kort, zo’n 30 seceonden. Laat dan weer uitlekken op keukenpapier.

Warm de spicy saus nog even op. Serveer het naast de krokante kip, of smeer de saus er meteen al overheen zodat de kippenvleugels helemaal bedekt zijn. Onverhoopt wat stukjes Korean fried chicken over? Bewaar in de koelkast en warm de volgende dag op in een hete oven. Het krokante jasje is ook dan nog een krokant jasje, fijn hè?

Welke andere hapjes eet je bij deze Koreaanse gefrituurde kip? Wat dacht je van kimchi, een taugé salade, kleine courgette pannenkoekjes of de shiitake namul? Voor nog meer inspiratie kun je het Korean Food Lab doorspitten.

 

Koreaanse gefrituurde kip (Korean fried chicken)
Koreaanse gefrituurde kip (Korean fried chicken): je kunt de spicy saus meteen over de kip smeren, of er apart bij serveren
Mexicaanse tortilla soep

Mexicaanse tortilla soep (Sopa Azteca)

Dikwijls heb ik een paar ingrediënten voor mijn neus staan die me smekend aankijken om tot een mooi gerecht omgetoverd te worden. Soms weet ik meteen wat ik wil maken, soms spit ik eerst het internet door voor een portie inspiratie. Voor deze rijke Mexicaanse tortilla soep gold echter iets anders: ik was niet van plan om deze soep te maken, maar de soep drong zich vanzelf aan me op. Dit komt enerzijds omdat een paar ingrediënten uit de feestelijke FoodWeLove box komt die deze maand A Trip to Mexico als thema heeft. Hoe blij ik was met deze Mexicaanse feestbox en hoe het me heeft behoed voor een dikke januaridepressie heb je hier kunnen lezen.

Maar deze tortilla soep is ook het onvermijdelijke resultaat van een klein fietstochtje door de stromende regen. Dit is op zich geen probleem, maar dat wordt het wel wanneer je eerst zelf door een grote plas rijdt en tot aan je sokken doorweekt raakt, daarna een roestig koekblik bestuurd door een opa met overhangende oogleden je fluitend afsnijdt en je van schrik door een kapot bierflesje rijdt. Wanneer je dan thuiskomt, je fiets voor de deur wilt zetten, je sleutel in een modderpoel verdwijnt en je al tastend in de drek vloekend denkt dat je al heel lang naar de wc moet, dan heb je een baalmiddag. Een echte! En de enige remedie op van die natte baaldagen is voor mij een flinke soep. Toen mijn modderpoten en ik eenmaal veilig binnenshuis waren en ik de bonen uit de FoodWeLove box gekookt en wel op het aanrecht zag staan om frijoles negros refritos te bereiden veranderde het menu voor die avond spontaan in soep. En waar word je nou zowel warm als vrolijk van? Alleen van een echte Sopa Azteca natuurlijk!

Mexicaanse tortilla soep
Mexicaanse tortilla soep

En deze tortilla soep is niet zo maar een laf soepje hè. Het is een flinke tante, met tomaat, bonen, kip en natuurlijk wat tortilla chips. De soep is zo vullend dat je er geen brood of rijst bij hoeft te eten. Je schept gewoon een kom vol, fleurt de soep op met condiments als avocado, zure room, limoen en koriander en gewikkeld in een dekentje kun je deze comfortsoep dan fijn opslurpen. De vullende bonen en kip geven je een energieboost en alle kleuren in de soep brengen je geheid weer in de fiesta stemming. Die opa met zijn overhangende oogleden, het bierflesje in je fietsband en je moddervingers ben je dan zo weer vergeten.

Mexicaanse tortilla soep
Mexicaanse tortilla soep

Deze Mexicaanse tortilla soep heb ik bereid met de bonen en de tortilla chips uit de FoodWeLove box van januari, maar deze zijn heel eenvoudig te vervangen door 2 blikjes zwarte bonen en een zak tortilla chips naar keuze.

Ingrediënten voor 4-6 personen

De soep:

1 pasilla chili (chipotle kan ook)

1 grote ui, grof gehakt

3 tenen knoflook, grof gehakt

1 theelepel paprikapoeder

2 theelepels gemalen komijnzaad

½ theelepel chilipoeder

500 gram tomatenblokjes

1,5 liter kippenbouillon

450 gram kipdijfilet, in dunne reepjes gesneden

Bereide schildpadbonen uit de foodwelove box of 2 blikjes zwarte bonen à 400 gram, afgespoeld en uitgelekt (geen fan een flinke hoeveelheid bonen? gebruik dan 1 blikje of vervang door mais)

Zout en peper

Olijfolie

Erbij:

2 flinke handen tortilla chips

1 limoen, in partjes gesneden

1 avocado, in blokjes gesneden

een hand korianderblaadjes, gehakt

100 gram goed smeltende kaas, zoals cheddar

Zure room, hoeveelheid naar smaak

Optioneel: Chipotle salsa picante uit de FoodWeLove box voor een smokey touch

To do:

Zet een grote soeppan op het vuur (zonder olijfolie). Rooster kort de pasilla chili totdat de aroma’s vrij komen. Zorg dat de chili niet verbrandt omdat ie dan wat bitter kan gaan smaken. Haal dan uit de pan en laat iets afkoelen.

Doe een flinke scheut olijfolie in de soeppan en laat warm worden. Voeg de ui, knoflook en een snuf zout toe. Draai het vuur middelhoog en laat 4 minuten rustig bakken en voeg dan het komijnzaad, chilipoeder en paprikapoeder toe. Schep alles goed door elkaar en bak nog 4 minuten. Snijd de pasilla chili grof door, doe in de pan en draai het vuur even uit. Pureer de ui knoflook en chili met een blender tot en pasta.

Zet het vuur weer aan en voeg de tomatenblokjes en kippenbouillon toe. Draai het vuur laag en laat met het deksel op de pan een kwartier zachtjes koken. Pureer daarna een deel van de soep, maar zorg dat ie wel nog een beetje chunky blijft. Voeg de bonen en de kipreepjes toe en laat een minuut of twee doorkoken totdat het vlees gaar is. Proef of de soep op smaak is en kruid met zout en peper.

Verkruimel een deel van de tortilla chips en verdeel over diepe borden of kommen. Bestrooi met een beetje kaas. Schep dan de soep in de komen. Verdeel de avocado, zure room, korianderblaadjes en de overgebleven kaas en tortilla chips over de soep en serveer met een limoen partje. Voor een extra rokerige en spicy dimensie voeg je een paar druppels chipotle salsa picante aan je tortilla soep toe. Eet smakelijk!

De bonen en de tortillachips die hier worden gebruikt komen uit de januari-box die ik opgestuurd heb gekregen door het team van FoodWeLove. Voor mijn eerdere review of dit recept ben ik niet betaald.

Mexicaanse tortilla soep
Mexicaanse tortilla soep: een zonnige soep voor op regenachtige dagen

 

 

 

 

tteokbokki

Korean streetfood: tteokbokki (rijstcakes in spicy saus)

Tteokbokki. Wat? Huh? Ja, dat bekt lekker hè, tteokbokki. En ik vind het vooral een heel grappige naam, net zoals ik –simpele ziel die ik ben- heel lang dubbel lag nadat ik erachter kwam dat bibimbap bibimbap heet.

tteokbokki
tteokbokki

Nu streetfood wereldwijd zo vreselijk populair is dacht ik dat het wel zo leuk was om in het Korean Food Lab het nieuwe jaar af te trappen met hét Koreaanse snackgerecht, tteokbokki dus. Dit bestaat uit dunne cilindervormige rijstcakes (de vorm heeft wat weg van penne, maar daar is ook alles mee gezegd) die in een spicy saus op basis van gochujang (hete peperpasta) worden gekookt en geserveerd met bosui. Eigenlijk is tteokbokki ‘het patatje met’ van Korea en kun je zo’n portie rode rijstcakes op elke straathoek afhalen en in diezelfde straat- al dan niet op de hoek- opeten. Net als dat je een patatje oorlog of patatje kapsalon kunt bestellen bestaan er meerdere tteokbokki-variaties. Naast bosui kun je er ook viscakes of rundvlees doorheen doen. Maar als echte tteokbokki-maagd leek mij de simpele versie mooi om mee te beginnen.

Tteokbokki is echt fastfood, want het staat binnen een mum van tijd op tafel. De rijstcakes kun je in de Aziatische supermarkt kopen en dan is het een kwestie van de saus bij elkaar roeren en de rijstcakes koken. Over de spicy saus waren de vriend en ik lyrisch: lekker pittig, heerlijk umami, maar ook lichtzoet. Aan de rijstcakes moeten we nog even wennen. Je kent vast de kleurige Japanse zoete rijscakejes wel, mochi. Dit zijn cakejes gevuld met bonenpasta die nogal een kleverig mondgevoel hebben. Datzelfde mondgevoel heeft de ttekbokki en dat moet ik nog echt lekker gaan vinden. Wanneer je een hap neemt verwachten je hersenen een hap penne in tomatensaus en dan is de textuur van tteokbokki nogal een verrassing. Desalniettemin ga ik het vaker maken, want mijn lichaam moet er gewoon aan wennen- net zoals ik bier heb leren drinken en als (opstandige) puber olijven haatte, maar na verloop van tijd hemels vond. Ik weet ook zeker dat ik over een jaar niet meer zonder tteokbokki kan, anders zou het niet ‘het patatje met’ van Korea zijn toch?

Tover je eigen Korean streetfood op tafel en oordeel zelf!

Ingredienten voor 2 porties

400 gram rijstcakes

750 milliliter visbouillon

2 eetlepels gochujang (hete peper pasta)

1 eetlepel gochugaru (chilivlokken)

1 eetlepel sojasaus

1 theelepel sesamolie

3 theelepels suiker

2 bosuitjes, in brede ringen gesneden

2 eieren

optioneel: sesamzaad

To do:

Giet de bouillon in een pan en breng aan de kook. Voeg de gochujang, gochugaru, suiker, sojasaus en sesamolie toe en roer goed door. Zorg ervoor dat er geen klontjes gochujang in de bouillon drijven. Breng weer aan de kook en voeg de rijstakkers toe. Laat 10 minuten koken terwijl je af en toe roert.

Kook ondertussen de eieren.

Wanneer de rijstcakes goed zacht zijn draai je het vuur uit. Schep een deel van de bosui er doorheen. Verdeel de tteokbokki over twee borden en leg er de eieren op. Bestrooi met de overige bosui en eventueel met wat extra gochugaru, sesamolie en sesamzaadjes.

 

 

tteokbokki
tteokbokki
Menemen

Ontbijten op z’n Turks met menemen

Dat ik van stevig ontbijten hou mag inmiddels duidelijk zijn. Ook zal het feit dat, naast de Koreaanse keuken, Turks eten bij mij een streepje voor heeft je niet ontgaan zijn. Eerder heb ik je al verteld over het zwaarste ontbijt der zware ontbijten, de Turkse gepocheerde eieren in botersaus. Ik heb echter nog een ander gerecht waar ik je over moet vertellen en dat is menenem (zeg: mè-nè-mèn), Turks roerei met wat specerijen, tomaat en groene pepers. Nu de weergoden na het zachte weer in december hebben besloten dat het toch een tikkie kouder moet worden- en ik als echte koukleum zelfs in huis met een sjaal om rondloop- mis ik de zware ontbijtgerechten uit Turkije. Dit gemis werd nog meer aangewakkerd toen ik foto’s van Istanbul in een dik pak sneeuw op sociale media voorbij zag komen. Winters kunnen heftig zijn in Istanbul. En de enige manier om je hier tegen te wapen is een dikke jas en een flinke maaltijd.

Menemen
Menemen

In de tijd dat ik in Istanbul woonde vergreep ik me naast börek en kommen verwarmende linzensoep ook aan pannetjes vol menemen. Met een groot stuk brood dat je aan stukken scheurt en in je eieren doopt warm je meteen op en kun je er weer even tegenaan. Mijn favoriete plek in Istanbul om op te warmen en menemen te eten was in een klein zijstraatje van de beroemde winkelstraat İstiklâl Caddesi in de wijk Taksim (zie de beroerde foto hieronder). Ik ben de naam van het café helaas vergeten omdat ik het altijd “de plek waar ze goede menemen en koffie hebben” noemde. Als ik weer eens in Istanbul ben zal ik de plek weer opzoeken en er hier wat over schrijven, want het is een prachtige plek om eens te bezoeken.

Menemen in Istanbul
Menemen in Istanbul, een foto uit de tijd van voordat ik me in foodfotografie interesseerde

Ik maak menemen regelmatig zelf sinds de eerste keer dat ik het proefde, zo’n tien jaar terug. Misschien was ik daarom wel zo verbolgen over de shaksuka-manie van het afgelopen jaar waarin de New York Times en Yotam Ottolenghi shakshuka wereldwijd op de kaart zetten. Al die aandacht in magazines, kookboeken en tv-programma’s vond ik stiekem een beetje zielig voor menemen, het vrijwel identieke broertje van shakshuka en die onterecht onopgemerkt blijft. Hoe dan ook, toen ik laatst zag dat het team achter BBC Good Food weer een oude foto van menemen had afgestoft en op de website plaatste kreeg ik weer hoop.

Laten we en masse dit eiergerecht maken zodat menemen de credits krijgt die hij verdient. Wees wel gewaarschuwd: dit maaltje is geen skinny eiwitomeletje. Indien je goede voornemens had wat betreft vermindering van calorie-inname zou ik daar nu maar van afstappen. Of loop een extra blokje om op weg naar de eierboer!

Menemen
Menemen

Ingrediënten voor 2 personen

Let op: menemen hoort ‘nat’ te zijn, bak de boel dus niet te lang door.

5 eieren

1 kleine ui, gesnipperd

2 groene pepers (yesil biber), fijngehakt

een halve teen knoflook, geperst

een halve rode chili peper

3 rijpe tomaten, in kleine blokjes gesneden

1 theelepel paprikapoeder

1 theelepel gemalen komijn

1 theelepel oregano

1 eetlepel fijngehakte peterselie

Zout en peper

Olijfolie

Extra: brood en yoghurt om erbij te serveren

koekenpan die in de oven kan

To do:

Verwarm de oven voor op 190 graden.

Zet een koekenpan op het vuur met een flinke scheut olijfolie. Wanneer de olie warm is voeg je de groene pepers, ui, chilipeper, komijn, paprikapoeder en oregano toe. Bestrooi met zout en peper en laat de groenten op middelhoog vuur 5 minuten bakken en zachter worden. Voeg daarna de knoflook toe en bak nog een halve minuut door.

Voeg de tomaten toe, schep goed om en laat 4-5 minuten stoven en goed zacht worden. Het vocht dat uit de tomaten komt zorgt dat je menemen mooi nat blijft straks. Draai het vuur laag, breek 3 eieren in de pan en roer ze snel door de groenten. Werk hierna snel, want je eieren moeten nat blijven: maak met een lepel twee kuiltjes in het ei-groente mengsel en breek daar de overige twee eigen in. Schuif de pan direct in de hete oven en bak de eieren in ongeveer 6 minuten gaar*, of iets langer als je niet van zacht eigeel houdt.

Haal de eieren uit de oven en schep op borden. Strooi er wat gehakte blaadjes peterselie overheen. Serveer er brood en dikke yoghurt bij. Jouw dag kan niet meer stuk.

*indien je geen pan hebt die in de oven kan kun je de deksel op de koekenpan doen en de eieren op laag vuur laten garen. Ik vind het zelf gewoon het lekkerst uit de oven, maar beide opties zijn mogelijk.

Variaties: ehm, die zijn ein-de-loos. Denk aan het toevoegen van stukken witte kaas of Turkse worst- wordt de boel nog heftiger van, ha.

Menemen
Menemen: een degelijk ontbijt in de winter
Snelle stoof met cannellini bonen

Snelle stoof met cannellini bonen, chorizo en boerenkool

Ik val maar meteen met de deur in huis: deze snelle stoof met cannellini bonen, chorizo en boerenkool is een winnaar. En een life saver, een comfort buddy en een gerecht om je hoofd helemaal in te duwen (servetten bij de hand houden dus). Ik zal je vertellen waarom dit eenpansgerecht minstens zo lekker is als de razend populaire coq a la bière en de chili met rundvlees.

Toen ik vanmiddag een dramatisch gesprek met een niet nader te noemen bedrijf dat gespecialiseerd is in spullen die fotografen gebruiken achter de rug had, besloot ik het pakket dat het desbetreffende bedrijf me veel te laat had toegestuurd op te halen bij de lokale tijdschriften- en sigarenboer in Amsterdam West. Aangezien deze zaak vlakbij de Ten Kate markt zaken doet was dat voor mij geen vervelend uitje en heb ik me onderweg vergaapt aan de uitgestalde soorten gevulde olijven en flinke pompoenen.

Bij het afhalen van mijn lang verwachte pakket- de inhoud zou er voor zorgen dat mijn foto’s ook in de winter van mooi zacht licht konden profiteren- voelde de kartonnen doos al verdacht licht. Ik hield mezelf, als iemand die net het bestaan van de telefoons met touch screens had ontdekt, voor dat de technologie van tegenwoordig zich zodaning had ontwikkeld dat de bestelde onderdelen nog niet eens een halve kilo zouden wegen, dus ik huppelde vrolijk richting huis (a.k.a. fotostudio).

Baaldag

Als je dan tijdens je huppeltochtje door een flinke duif met buikkramp meerdere vloeibare bruine duivenuitwerpselen op je hoofd en in je nek voelt vallen wordt die huppel een ferme tred. Ook de doos met de lichtgewicht camera tools was besmeurd met een aantal bruine vlekken. De ferme tred veranderde in rennen- niet zo’n goed idee omdat de wind in combinatie met mijn flitsende snelheid ervoor zorgde dat mijn haar met derrie in mijn gezicht werd geblazen.

Dan ben je blij wanneer je thuiskomt, je haar kunt wassen en het pakket schoon kunt vegen. Je wordt dan niet zo blij als blijkt dat het grote statief dat je had besteld niet in de doos zit en weer uren met de belabberde klantenservice van het niet nader genoemde bedrijf in de weer bent.

Een baaldag. Of tenminste, zo leek het te worden. Want baaldagen voorkom (of genees je) met snel comfort food. De boerenkool die ik op weg naar de lokale tijdschriften- en sigarenboer had opgepikt schreeuwde vanuit mijn boodschappentas dat hij me wel wilde opbeuren. En dat deed ie.

De snelle stoof als comfort food

Comfort food betekent vaak grote, warme stoofpotten voor mij. Maar die moeten vaak lang op het vuur staan. Een lastige zaak, want baaldagen vragen om snelle actie. Dus bedacht ik deze snelle stoof met fijne cannelini bonen- je weet wel, die witte kidneybonen, flink wat stukken chorizo en fijngesneden boerenkool. Voor deze snelle stoof moet je dan wel cannelini bonen uit blik gebruiken, anders ben je wel wat langer bezig. Naast de intense smaak van chorizo, die zo goed combineert met de bonen en de boerenkool zijn de twee geheime wapens voor deze snelle stoof wat komijn, gerookte paprika poeder en een pietsie chilipoeder. Dat is alles. Maar in een kwartier heb je wel een gigantische pan lekkers vol diepe en troostende smaken op tafel staan.

Met deze winnaar van een snelle stoof werd mijn baaldag een topdag. De foto kon mooier worden belicht, maar je weet nu waarom dat niet is gelukt : )

Snelle stoof met cannelloni bonen, chorizo en boerenkool
Snelle stoof met cannelloni bonen, chorizo en boerenkool: klaar in 15 minuten!

Ingrediënten voor een snelle stoof voor 4 personen

250 gram chorizo, in plakken gesneden

1 ui, fijngehakt

2 teentjes knoflook, fijngehakt

1 grote aardappel van ongeveer 200 gram, in blokjes gesneden

¼ theelepel chilipoeder

1 theelepel komijn

½ theelepel gerookte paprika poeder

2 teentjes knoflook, fijngehakt

200 gram boerenkool, fijn gesneden

450 milliliter kippen- of groentenbouillon

1 laurierblad

2 blikken cannellini bonen

Zout en peper

Olijfolie

Evt. brood om erbij te eten

To do:

Zet een grote (stoof)pan op het vuur met een klein scheutje olijfolie. Wanneer de pan heet is bak je op middelhoog vuur de chorizo totdat ie lichtbruin kleurt. Dat duurt ongeveer 2 minuten. Voeg dan de ui, knoflook, chili- en paprikapoeder en komijn toe toe en draai het vuur wat lager. Bak 3-4 minuten en zorg ervoor dat de ui en knoflook niet verbranden. Voeg de aardappelblokjes toe en schep alles goed door elkaar.

Voeg dan de bouillon toe en doe de boerenkool en een laurierblaadje in de pan. Breng aan de kook. Doe de deksel op de pan en laat zo’n 6 minuten zachtjes doorkoken.

Wanneer de bloemkool zachter is geworden en de aardappelblokjes bijna gaar zijn voeg je de cannellini bonen toe. Schep voorzichtig om. Draai het vuur laag en doe de deksel op de pan. Laat nog 2 minuten doorwarmen.

Check of de aardappelblokjes gaar zijn. Breng op smaak met peper en zout. Pas op met zout aangezien de chorizo al vrij zout is. Schep de snelle stoof in diepe borden en duik erin. Indien gewenst gebruik je bij deze duik een stuk brood om de saus van je bord te vegen.

Snelle stoof met cannelloni bonen, chorizo en boerenkool
Snelle stoof met cannelloni bonen, chorizo en boerenkool. Genoeg voor 4 personen, maar de meneer en ik hebben tot de laatste boon alles opgegeten.
Tempeh chips

Tempeh chips met sweet & spicy dipsaus

Onlangs kreeg ik allemaal foto’s uit de oude doos toegestuurd van lieve (en gekke) vriendin H. van onze vakantie op Bali in 2004. Zij verbleef in de zomer bij haar opa en oma op Java en we hadden afgesproken dat we elkaar na haar familiebezoek op Bali zouden treffen. En zo geschiedde: ik weet nog hoe ik na de douane te zijn gepasseerd de aankomsthal verliet en buiten werd overvallen door een muur van hitte. Ik zat nog geen vijf minuten naast mijn groene hutkoffer op een stoepje te wachten toen ik H. al door de menigte zag opdoemen, vrolijk zwaaiend en met haar bagage achter haar aan sleurend. Het feest kon beginnen.

En het werd een feest. Op de kiekjes zag je ons poseren bij diverse hotspots die het eiland rijk is, gekleed in rokjes met ieniemienie maatjes en bronzige hoofden van de Indonesische zon. We hebben dolfijnen zien zwemmen, onder minimaal toezicht ons duikdebuut gemaakt (“Voor het eerst duiken? Oefenen in het zwembad? Nee joh, we gaan meteen de zee in!”), met parmantige ladyboys gedanst, sieraden gemaakt, een begrafenis van een royal bijgewoond en vooral heel veel lekkere dingen gegeten. Naast weer herinnerd te worden aan een bijzondere vakantie realiseerde ik me twee dingen toen ik de foto’s weer bekeek. Het eerste wat tot me doordrong was dat ik toch écht ouder begin te worden- die strakke kop en maat nul horen nu ik die foto’s weer heb gezien definitief tot het verleden. Niet dat ik hier wakker van lig, maar het is toch frappant om te zien hoe snel 11 jaar voorbij vliegen.

De foto’s veroorzaakte ook nog wat anders: enorme lekkere trek in de crispy tempeh chips waarvan ik tijdens de laatste dagen op Bali- in het drukke Kuta- maar geen genoeg van kon krijgen. Hier vond ik het bewijs dat het lekkerste eten meestal simpel eten is. De tempeh chips waren gewoon dun gesneden stukken tempeh die heel knapperig gefrituurd werden en vervolgens geserveerd met een zoet maar pittige dipsaus op basis van ketjap manis: echt super lekker!

Eenmaal in terug in Nederland heeft de moeder van H. – die de beste Indonesische gerechten kan koken- de tempeh chips nagemaakt zodat ik zo nu en dan weer in gedachten op Bali kon vertoeven . Nu de jaren ongemerkt voorbijgaan verwenen de tempeh chips ook stiekem uit mijn systeem. En dat is jammer omdat deze snack zo veel malen lekkerder is dan een ordinaire zak chips of borrelnoten. Na de Balifoto’s ben ik gelukkig weer volledig back to tempeh chips business en kun jij ze ook heel eenvoudig maken. Zit die pan olie maar op het vuur en bakken de chips. Maak er een foto van: leuk voor later..

Tempeh chips
Tempeh chips

Ingrediënten

1 pak tempeh

750 milliliter (Zonnebloem)olie om te frituren

Snufje zout

Dipsaus

100 milliliter ketjap manis

Halve teen knoflook, geperst

Halve sjalot, fijngehakt

1 theelepel sambal oelek

1 theelepel geraspte gember

1 theelepel sojasaus

optioneel: wat fijngehakte rode peper

To do:

Begin met de dipsaus. Meng alle ingrediënten door elkaar en laat tenminste een half uur staan zodat de smaken zich goed met elkaar mengen.

Doe de olie in een grote wok en laat warm worden- of zet de frituurpan aan. Snijd ondertussen de tempeh in zo dun mogelijke plakjes. Check met een stukje brood op de olie op temperatuur is (rond de 180 graden). Wanneer de olie om het stukje brood flink gaat bruisen is de olie heet genoeg.

Frituur de tempeh chips in tenminste twee rondes. Als je alle tempeh in één keer bakt koelt de olie af en worden de chips niet goed knapperig en nemen ze te veel vet op.

Bak de tempeh chips in ongeveer 4 minuten goudbruin. Laat uitlekken op keukenpapier en bestrooi met wat zout.

Serveer de tempeh chips met de dipsaus. Waarschuwing: het is verslavend.

Tempeh chips
Een berg crispy tempeh chips met sweet & spicy dipsaus
Kimchi en udon noedelsoep

Korean fusion: Kimchi en Udon noedelsoep

Dat ik verslaafd ben aan kimchi mag duidelijk zijn. Voor eigenlijk alle soorten die er zijn mag je me ’s nachts wakker maken. De niet al te frisse geur van de gefermenteerde groenten neem ik dan op de koop toe. Oude verslavingen maken veelal plaats voor nieuwe verslavingen. Zo is er een periode vol feta verstreken, stond er een aantal jaar terug elke dag een flink stuk börek op het menu en verbood ik mezelf op gegeven moment om nóg meer zakken pistache noten in te slaan omdat ze zo snel op gingen.

Maar gelukkig: bovengenoemde verslavingen heb ik allemaal overwonnen. Dit geldt echter niet voor kimchi, wellicht omdat gefermenteerde groenten een stuk gezonder en lichter zijn dan blokken kaas of deegwaar (mét kaas ertussen), maar vooral omdat kimchi daadwerkelijk overal bij past. Dit leidde ertoe dat mijn kimchi gekte een andere verslaving teweeg bracht: Japanse udon noedels. En dan bij voorkeur in de vorm van een noedelsoep.

Udon noedels zijn de troostende parels onder de Aziatische noedels voor mij: dik, zacht en chewy en daarom ideaal om uit een kom soep op te slurpen. Hoewel udon noedels flinke slierten zijn, zijn ze licht en vrij neutraal van smaak (in tegenstelling tot soba noedels bijvoorbeeld, die van boekweit zijn gemaakt en nootachtig smaken). Gecombineerd met de friszure kimchi en wat tofu komen udon noedels heel goed tot hun recht. Een dampende kom vol zelfgemaakte noedelsoep met het beste uit Korea en Japan is wat mij betreft het ultieme comfortfood na een flinke regenbui of herfstige wervelwind te hebben getrotseerd. Laat deze noedelsoep nou ook nog eens gezond zijn, dus schep gerust drie keer op.

Deze kimchi en udon noedelsoep kun je zo pittig maken als je zelf wilt. Laat de chili weg of voeg juist meer toe en proef van te voren vooral even hoe spicy je kimchi is om een te heftige noedelsoep te voorkomen. Overigens kun je deze boedelsoep ook met een fijne dashi (een bouillon van kombu en bonito vlokken) maken in plaats van doenjang (Koreaanse gefermenteerde sojabonenpasta), maar dat laat ik een andere keer zien!

Kimchi en udon noedelsoep
Kimchi en udon noedelsoep: een bord vol comfortfood om zó in te duiken

Ingrediënten voor 4 personen:

1 ui, fingehakt

2 tenen knoflook

een halve rode chili peper, fijngehakt (weglaten als dat te pittig is)

1 theelepel fijngehakte gember

2 eetlepels doenjang

300 gram kimchi, grof gehakt en bewaar het vocht (gebruik meer/minder kimchi afhankelijk van pittigheid)

200 milliliter vis- of groentebouillon

800 mililiter water

200 gram tofu, in blokjes gesneden

3 bosuitjes, in dunne ringetjes gesneden

300 gram udon noedels

Een paar druppels sesamolie

Wat sesamzaadje voor garnering

Optioneel: gedroogd zeerwier voor garnering, in reepjes

Indien gewenst: sojasaus om de soep verder op smaak te brengen

To do:

Zet een grote pan op het vuur met een scheut zonnebloem olie. Voeg de ui en knoflook toe en bak zacht en glazig- niet bruin. Voe na twee minuten de gember en chilipeper toe. Schep om en bak een minuut. Voeg de kimchi toe en schep alles goed om. Giet de bouillon erbij.

Roer de doenjang los met een paar eetlepels warm water en roer door de kimchi. Voeg 800 mililiter water toe en breng aan de kook. Wanneer het kook draai je het vuur lager en laat je alles 5 minuten zacht doorkoken met de deksel op de pan.

Proef hoe de soep smaakt. Voeg indien nodig wat sojasaus toe. Indien je de soep te zout vindt smaken voeg je extra water toe. Haal dan de udon noedels uit de verpakking en roer door de soep. Na twee minuten voeg de de blokjes tofu toe. Laat alles nog een minuut zachtjes doorkoken. Check of je noedels gaar zijn. Zo niet, laat dan nog zachtjes doorkoken.

Schep de soep met de noedels in diepe borden of kommen. Besprenkel met sesamolie en bestrooi met sesamzaad. Voeg wat gehakte bosuitjes toe en maak af met wat gedroogde zeewierreepjes bovenop.

Kimchi en udon noedelsoep

Kimchi en udon noedelsoep
Kimchi en udon noedelsoep met dikke, zachte udon noedels die je fijn naar binnen kunt slurpen. Met veel lawaai natuurlijk!
Sambal kip Eetspiratie

Sambal kip van Simone van Eetspiratie.nl

Onlangs heb ik de mooie blog met heerlijke gezonde recepten van Simone gevonden. Op Eetspiratie.nl laat zij zien hoe je gemakkelijk gerechten zonder pakjes en zakjes op tafel kunt zetten zonder dat je urenlang in de keuken hoeft te buffelen. En daar hou ik van. Bovendien gaat Simones’s hart, net als dat van mij, sneller kloppen van Aziatische gerechten en is ze door haar Indonesische roots een kei in het bereiden van de mooiste Indonesische gerechten. Het zal je dan ook niet heel erg verbazen dat ik meer dan blij ben dat Simone als gastblogger mijn receptenverzameling wilde verrijken met een heerlijk Indonesisch kip recept: ajam rica. Lees meer hieronder!

Simone’s recept voor sambal kip

Waarschuwing… Dit recept is voor mensen die van héél pittig eten houden, zoals ik! Van dit recept krijg je tranen in je ogen, niet omdat je er verdrietig van wordt (integendeel), maar omdat het een pittige sensatie is voor je smaakpapillen. Gecombineerd met zilvervliesrijst en een frisse komkommersalade is dit een heerlijk gerecht. Deze sambal kip, oftewel ajam rica kun je bereiden in een slowcooker en gewoon in een stoofpan. Wie durft?

Ingrediënten voor 2 personen:

500 gram kipfilet of (kalkoen) in blokjes van 4×4 centimeter gesneden

3 rode pepers

1 ui

5 centimeter gember zonder schil

Sap en rasp van 1 limoen

Snuf peper

2 theelepels trassi (garnalenpasta, te koop bij de toko en in de grotere supermarkt)

1 theelepel asempasta (tamarindepasta, te koop bij de toko)

3 teentjes knoflook

3 eetlepels biologische tomatenpassata

2 stengels sereh (citroengras, te koop bij de toko en bij diverse supermarkten)

3 limoenbladen (djoeroek poeroet, te koop bij de toko. Je kunt dit goed bewaren in de vriezer)

150 ml (bio)groentenbouillon

3 eetlepels olijfolie

To do:

Begin eerst met het vlees, je kunt het eerst grillen of aanbakken zodat het vlees lekker sappig blijft. Dit hoeft niet persé, je kunt het vlees ook direct in de pan leggen.

Doe de rode pepers (met of zonder zaadjes), de ui, gember, sap en rasp van de limoen, peper, trassie, asem, knoflook en de passata in een kom. Snijd de kontjes en de sprietjes van de serehstengels af en gooi deze weg. De twee stengels die overblijven, kneus je door er een paar sneetjes in te maken en vervolgens snijd je ze in twee stukken. 1 stuk breek je doormidden, snijd je in kleine stukjes en doe ze bij de rest van de ingrediënten in het kommetje. De andere stukken sereh leg je even apart deze hoeven niet gesneden te worden maar worden in zijn geheel gebruikt.

Met een staafmixer pureer je alle ingrediënten in het kommetje tot een smeuïge pasta. En wil je dit traditioneel doen dan doe je het in een vijzel 🙂 Dit is je boemboe (kruidenmengsel). De boemboe fruit je aan voor ongeveer 5 minuten met een beetje olijfolie in een koekenpan. Kook ondertussen in de waterkoker een beetje water en maak 150 ml (bio)bouillon. Zet dit even apart. (zorg dat je nooit een hete vloeistof direct in de slowcooker giet, laat de bouillon dus even kort afkoelen)

Leg het vlees in de slowcooker en verdeel daar bovenop de boemboe en overgiet met de bouillon. Doe hier de overgebleven serehstengels en de limoenbladen bij en roer het even door met een spatel. Doe de deksel op de slowcooker en laat het op de hoge stand ongeveer 3 uur sudderen of op de lage stand ongeveer 6-8 uur.

Heb je geen slowcooker? Volg het recept en gebruik hiervoor een stoofpan/braadpan. Laat het een paar uurtjes op laag vuur sudderen, voor minimaal 3 uur. Serveer de ajam rica met zilvervliesrijst en zoetzure komkommersalade voor een goede balans in smaken… en hou er een zakdoekje bij voor het geval dat..!

In de mood voor meer Indonesisch eten? Kijk dan eens naar deze fijne rendang.

Meer Eetspiratie? Volg de blog ook op Facebook of Instagram: @eetspiratie.nl !

Sambal kip Eetspiratie
Sambal kip. Foto: Eetspiratie
zure-komkommer Eetspiratie
De zure komkommersalade zorgt voor wat frisheid bij de pittige kip. Foto: Eetspiratie
Pompoensoep met miso

Pompoensoep met miso en uiencrème

Ik ben heel blij dat het weer pompoenseizoen is. Pompoen is één van de weinige groenten die zowel in zoete als hartige gerechten prima hun werk doen, denk aan de pumpkin pie en de pompoensoep. Voor het laatste kun je me in de herfst altijd wakker maken of me heel gelukkig zien worden als ik drijfnat van de regen thuiskom en een pan pompoensoep op het fornuis zie staan (dit gebeurt eigenlijk nooit want ik ben de enige in huis die pompoensoep maakt, dus het is nooit een verassing, maar goed).

De lekkerste en voor sommige lezers een ietwat vreemde combinatie vind ik pompoen en miso. De zoete smaak van de pompoen die nog intenser wordt door ‘m eerst te roosteren en de zoute en hartige (umami) smaak van miso (Japanse pasta van gefermenteerde sojabonen) vind ik meesterlijk. Voor deze Japanse pompoensoep wordt meestal kobacha pompoen gebruikt, maar werkt ook prima met een flespompoen.

Deze pompoensoep is echt even anders dan anders, en daarom een must eat voor elke pompoenliefhebber. Hij is namelijk zacht, zoet en hartig en een instant opwarmer voor wanneer je het koud hebt. De Japanse twist zal ervoor zorgen dat je nooit meer soep zonder miso wilt eten- één van mijn keukengeheimen en heel makkelijk (want: hoppa een lepel miso is zo door je soep gegooid). Wat verkruimelde norivellen en geroosterde pijnboompitten zorgen voor structuur en wat bite. Omdat deze soep met Azië flirt leek het me wel zo aardig om ‘m lactose-vrij te houden, maar ik was wel op zoek naar een romige toevoeging. Die vond ik in de briljante uiencrème die zoetzuur en romig smaakt. Wanneer je het dan eet met een broodje misoboter die je in je pompoensoep kan dopen heb je een waar feestmaal- ik beloof het je. Dus vier het pompoenseizoen en slacht een mooi exemplaar voor deze soep!

 

Ingrediënten voor 4 personen

1 flespompoen voor 800 gram- 1 kilo

1 grote ui

2 tenen knoflook

3 eetlepels miso

een halve rode chilipeper (te pittig? Laat weg)

2 eetlepels geraspte gember

1 eetlepel sojasaus

850 milliliter water

2 eetlepels bieslook, gehakt

1 norivel, in stukjes gescheurd

2 eetlepels pijnboompitten

Versgemalen zwarte peper

Voor de mistboter:

100 gram zachte boter, op kamertemperatuur

40 gram miso

1 theelepel versgemalen zwarte peper

Voor de uiencrème:

3 uien

Citroensap

Snuf zout

Olijfolie

Het recept voor de uiencrème komt van Food52

To do:

Voor de uiencrème: verwarm de oven voor op 200 graden. Bestrijk de uien met wat olijfolie. Leg de uien in een braadslee en rooster 45 minuten in de oven. De uien moeten bruin kleuren en zacht voelen wanneer ze klaar zijn. Laat afkoelen en pel dan de ui. De binnenkant moet wit/glazig en zacht zijn. Wanneer de buitenste rokken bruin zijn, gooi je die weg, anders wordt de crème ook bruin. Doe de stukken ui in een keukenmachine met wat citroensap (begin met een paar druppels), olijfolie (een theelepel) en een snuf zout. Pureer tot een crème. Proef of er nog zout, olie of cirtroensap bij moet en voeg zonodig toe. Laat de crème afkoelen en zet apart.

Voor de misoboter: meng de boter, miso en ongeveer een theelepel zwarte peper met een vork door elkaar. Prak goed en zorg ervoor dat de boter een lichtbruine kleur krijgt. Wikkel in plasticfolie of een bakje en laat in de koelkast wat opstijven.

Zet een grote soeppan op het vuur met wat olijfolie. Hak de ui en knoflook. Wanneer de olie heet is doe je de ui en knoflook met een snuf zout in de pan. Draai het vuur middelhoog en laat 3 minuten zacht worden.

Was de pompoen (ik schil een flespompoen nooit), verwijder de pitten en hak in blokjes. Doe de pompoen bij de ui en knoflook en schep om. Voeg de gember en chili toe. Bak alles vijf minuten op laag vuur. Voeg het water toe en breng aan de kook. Wanneer het water kookt schep je een paar eetlepels vocht in een bakje met de miso. Meng goed door elkaar en roer dan door de soep. Doe de deksel op de pan en laat 30 minuten op laag vuur door pruttelen. Niet hard laten koken, want dat kan de smaak van de miso aantasten.

Wanneer de pompoen goed zacht is pureer je de soep met een staafmixer. Meng er wat sojasaus door. Indien je de soep te dik vindt voeg je wat water toe. Roer goed en proef of de soep op smaak is. Voeg eventueel meer zout of sojasaus toe. Kruid af met zwarte peper.

Schenk de pompoensoep in kommen. Verdeel dotjes uiencrème over de soep en bestrooi met stukjes norivel, geroosterde pijnboompitten en bieslook. Serveer er stevig brood bij dat je met de misoboter besmeert.

Pompoensoep met miso

Pompoensoep met miso
Pompoensoep met miso, uiencrème en brood met mistboter
Koreaanse taugé salade

Koreaanse taugé salade

De paar weken die ik onlangs aan de Côte d’ Azur heb doorgebracht heeft zijn sporen maar al te goed achtergelaten. De boterige croissants, druipende stinkkazen en kelken wijn zijn gezellig op mijn heupen mee naar Nederland gekomen. Dat is natuurlijk geen drama omdat die weken in Frankrijk meer dan relaxed waren (op een allergische reactie op een insectenbeet na dan, waarna mijn voet zo groot werd als een hunebed), en de wijn en broodjes daar zo veel beter smaken dan in Nederland. Read More