Halloumi saganaki (gebakken Griekse kaas)

Halloumi saganaki (gebakken Griekse kaas)

Hoera, de weergoden zijn in een iets betere stemming en ik heb al een paar dagen geheel regenvrij Amsterdam kunnen doorkruisen. Niet dat er in Amsterdam geen buien te bespeuren waren, want die waren er wel degelijk deze week. Het barstte in ieder geval niet boven mijn hoofd los en dat scheelde weer een stel pandaogen door uitgelopen mascara en middelvingertjes richting automobilisten die gniffelend tsunami’s op het fietspad veroorzaken terwijl ze zelf droog langs scheuren.

Nee, deze week was het beter. En sinds gisteren heb ik daarom ook een zomergevoel. En een zomergevoel omvat bij mij zin in kleine hapjes die je buiten op het terras met elkaar kunt delen. Zojuist heb ik dan ook een berg halloumi saganaki gemaakt, gebakken Griekse kaas met wat honing, citroensap en gedroogde oregano. Saganaki verwijst overigens naar het pannetje waarin de kaas van oorsprong wordt gebakken: een pannetje met twee handvaten waar de je gebakken kaas ook in serveert. Hoewel kefalotiri de meest gebruikelijke kaas is om voor saganaki te gebruiken, werkt halloumi ook prima (en die is wat makkelijker te verkrijgen in Nederland).

Halloumi saganaki (gebakken Griekse kaas)
Halloumi saganaki: goudbruin gebakken Griekse kaas met honing, citroen en oregano

Door Zuid-Europees eten in mijn Amsterdamse keuken te bereiden kom ik een beetje in de vakantiestemming ondanks het feit dat ik de godganse dag in een ietwat muf kantoor in het meest grijze deel van Amsterdam West achter de computer doorbreng. Niet dat deze halloumi saganaki me herinnert aan het mooie Griekenland, want ik zal je wat vertellen: daar ben ik nog nooit geweest. Wel doet dit hapje me verlangen naar een hutje met uitzicht op de blauwe Middellandse zee- en dan graag zonder gestreste mensen die over de meest triviale zaken aan je kop zeuren.

Ook als je net als ik een drukke week achter de rug hebt en daarom geen uren achter het gasfornuis wilt staan is deze halloumi saganaki het perfecte hapje om te maken: het kost je slechts enkele minuten. Genoeg tijd om daarna je kostbare vrije tijd buiten in de zon door te brengen, te dromen over een welverdiende vakantie in een zonnig oord en weer op te laden voor de komende werkweek. Fijn weekend!

Ingrediënten voor een appetizer of bijgerecht voor 2-4 personen:

250 gram halloumi

1 ei

3 eetlepels bloem

1-2 theelepels honing

Sap van een citroen (naar smaak)

1 theelepel gedroogde oregano

olijfolie om in te bakken

To do:

Zet een koekenpan met een flinke scheut olijfolie op het vuur en laat goed warm worden. Snijd ondertussen de halloumi in dikke vierkante plakken.

Kluts een ei los in een kom. Pak een bord en bestrooi met de bloem. Haal de stukken halloumi door het ei en daarna door de bloem. Klop de overtollige bloem van de kaas af en leg in de pan met olie. Bak de halloumi saganaki op middelhoog vuur aan beide zijden goudbruin.

Leg de halloumi saganaki op een bord en besprenkel met wat citroensap en honing en strooi de oregano erover heen. Eet als borrelhapje of als bijgerecht. En vergeet dat glas wijn erbij vooral niet.

Halloumi saganaki (gebakken Griekse kaas)
Halloumi saganaki (gebakken Griekse kaas) in slechts een paar minuten op tafel

 

 

Halloumi saganaki (gebakken Griekse kaas)
Halloumi saganaki: de perfecte appetizer om de zomer te vieren!

 

 

 

Ontbijtpizza's met ei, tomaat en pancetta

Ontbijtpizza’s met ei, tomaat en pancetta

Weekenden zijn er om stevig te ontbijten. Terwijl ik op doordeweekse ochtenden al staand aan het aanrecht als een razende stofzuiger zo snel mogelijk een kom yoghurt met granola naar binnen zuig, kruimel ik op zaterdag- en zondagochtend het liefst mijn bed onder met uitgebreide ontbijtjes waarvan je daarna meteen weer een tukkie moet doen. Zware kost dus. Goede ontbijtpizza’s bijvoorbeeld: een ideaal ontbijt als je pizzadeeg over hebt van de dag ervoor (of vooruit, kant-en-klaar deeg van de supermarkt). Je hoeft dan enkel het deeg uit te rollen, toppings te snijden en in bed te wachten totdat de oven zijn werk heeft gedaan. Deze ontbijtpizza’s kun je natuurlijk ook als lunch of in een grotere portie als avondeten eten, maar het gebakken eitje op deze pizza schreeuwt ‘ontbijt’ vind ik. Want een ontbijt in het weekend zonder ei is voor mij geen compleet ontbijt (maar dat wist je waarschijnlijk al, zie hier, hier en hier).

Ontbijtpizza's met ei, tomaat en pancetta
Ontbijtpizza’s met ei, tomaat en pancetta

Bovendien hebben ontbijtpizza’s een streepje voor bij mij. Mijn vader maakte vroeger regelmatig in het weekend zijn befaamde minipizza’s als ontbijt. Dan smeerde hij een aantal sneeën brood met een dikke laag ketchup, belegde hij ze met boerenkaas en strooide er wat gedroogde oregano over. In de oven veranderde de boterhammen in minipizza’s met zachte gesmolten kaas waar mijn broer in ik graag onze monden aan verbrandden. Die broodjes waren een echt feest voor ons in vergelijking tot de doordeweekse havermoutpap en bammetjes met jam. Vooral mijn broer die destijds bar weinig lustte schrokte de minipizza’s in grote hoeveelheden weg- volgens mij maakt hij ze tot op de dag van vandaag nog weleens stiekem. Hoewel mijn ontbijtpizza’s in de verste verte niet op de met ketchup besmeerde broodjes van mijn vader lijken, geeft de herinnering eraan me wel een ultiem gezellig weekendgevoel: lekker lui en zonder zorgen. Mocht je daar ook zin in hebben raad ik je aan je pyjama aan te houden (of weer aan te doen), deze ontbijtpizza’s in bed op te eten en er een grote bende van de maken. Weekenden zijn er immers ook om de was te doen…

Ingrediënten voor 2 ontbijtpizza’s

160 gram pizzadeeg*

1 flinke eetlepel tomatenpuree

2-4 dungesneden plakjes pancetta (of ontbijtspek)

4 cherrytomaatjes, gehalveerd

2 eieren

1 eetlepel geraspte Parmezaanse kaas

Zout en peper

Klein handje rucola of andere sla

To do:

Verwarm de oven voor op 220 graden.

Verdeel het pizzadeeg in twee stukken en rol er ballen van. Rol de ballen uit tot twee cirkels met een doorsnee van ongeveer 15 centimeter.

Bekleed een bakplaat met bakpapier en leg de deegcirkels erop. Besmeer met een laagje tomatenpuree en verdeel de gehalveerde cherrytomaatjes aan één kant van de ontbijtpizza’s. Breek boven de andere kant van de pizza’s een ei uit en bestrooi met zout en peper en rasp er wat Parmezaanse kaas over. Schuif de bakplaat in de oven en bak de eieren in 5-7 minuten gaar (langer als je de dooier hard wilt hebben).

Zet ondertussen een koekenpan op het vuur en laat heet worden. Bak de plakjes pancetta knapperig.

Haal de ontbijtpizza’s uit de oven en verdeel er de pancetta overheen. Beleg met wat rucola en bestrooi eventueel met extra Parmezaanse kaas.

Ren terug naar je bed en eet op.

Ontbijtpizza's met ei, tomaat en pancetta
Ontbijtpizza’s met ei, tomaat en pancetta

 

 

 

 

 

 

*Indien je geen pizzadeeg over hebt of geen kant en klaar deeg wilt gebruiken, gebruik dan een deel van het volgende basisrecept waar ik normaal gesproken één hele grote of twee flinke pizza’s van maak. Je kunt hier zo’n 6 ontbijtpizza’s van maken schat ik. Let wel, dat weet ik dus niet zeker omdat ik ze met left over pizzadeeg heb gemaakt. Wanneer je meer dan 2 ontbijtpizza’s wilt maken dien je de toppings ook naar eigen inzicht op te schalen.

Ingrediënten:

300 gram bloem, type 00

5 gram gedroogde gist

130 milliliter warm water

1 afgestreken theelepel zout

Scheutje olijfolie

To do:

Meng bloem, zout, water, gist en olie in een grote kom en werk met je vingers door. Bestuif het aanrecht met wat extra bloem en stort het deeg erop. Kneed het deeg en rek het uit, ongeveer 5 minuten lang. Het deeg moet elastisch worden. Maak er een bal van, leg in kom en dek af met plasticfolie. Laat 3 uur rijzen. Plet het deeg daarna en rol uit om er pizza van te maken, of bewaar het in de koelkast.

Top 5 comfort food recepten

5 comfort food recepten voor regenachtige zomerdagen

Het is zomer, maar het regent pijpenstelen en ik snak naar heftig comfort food: van die dampende borden vol zwaar eten waar je je hoofd meteen in wilt proppen. Ik zal je ten dele uitleggen waarom.

In mijn vorige blogpost las je dat ik niet in mijn hum was. Mocht je er vanuit zijn gegaan dat ik inmiddels al lang en breed weer ín mijn hum zou zijn dan heb je het goed mis. Sterker nog, verder uit mijn hum dan dat ik deze week ben ben ik niet vaak. Hoewel chargeren normaal gesproken my middle name is, ben ik nu bloedserieus: mijn grijze massa is flink vervuild door een tsunami aan verbale diaree met betrekking tot volstrekt onuitstaanbaar oninteressante zaken en personen. Ik zal hier verder niet over uitweiden omdat ik niet wil dat je je digitale middelvinger naar met opsteekt (“bekijk het maar met je geklaag, daar koop ik niets voor”) en verder surft op dit wereld wijde web. Ik wil juist dat je naar mijn top 5 comfort food recepten kijkt en daarna de keuken induikt.

Tijdens extreme off-days die alleen nog maar meer off worden door die belachelijke regenmarathon die de weergoden deze week hebben georganiseerd is er één ding dat me altijd opvrolijkt: een diner vol comfort food. Daar kan ik dan de hele dag naar uitkijken. Ik overpeins de mogelijkheden en dagdroom over de hoeveelheid: het liefst zo veel dat je drie keer kunt opscheppen en daarna op de bank onder een dekentje in slaap valt.

Die berg comfort food heb ik dan ook gemaakt en ik voel me stukken beter. Omdat ik geen puf had om een nieuw comfort food-proof maal bij elkaar te koken heb ik lopen dubben over een aantal bestaande favorieten. Zie hieronder welke!

Sopa Azteca

Sopa Azteca
Mexicaans comfort food: Sopa Azteca

Omdat dit de ultiem vullende soep is die je op regenachtige dagen weer kan opvrolijken. Al die kleuren vertellen je dat de zomer er ook kan zijn terwijl het regent.

Kimchi Udon noedelsoep

Kimchi en udon noedelssoep
Kimchi en udon noedelssoep

Omdat die verdomd lekkere udonnoedels zo fijn- en met veel lawaai- wegslurpen en de spicy kimchi je meteen verwarmt. Je vindt het recept hier.

Ristotto met paddenstoelen

Risotto met paddenstoelen
Risotto met paddenstoelen

Omdat risotto voor mij gelijk staat aan een flinke omhelzing op een baaldag. De romige rijst geeft troost en de paddenstoelen zorgen voor een umami-boost.

Doenjang stoofpot

Doenjang stoofpot
Doenjang stoofpot

Omdat een stoofpot gewoon hoort op een regenachtige dag en dit Koreaanse exemplaar ook nog eens snel op tafel staat te dampen. Aanrader voor de ongeduldige kok dus!

Coq a la bière

Coq a la bière
Coq a la bière

Omdat stoofpotten dus op regenachtige dagen gegeten horen te worden en met dit eenpansgerecht minimale kookkunsten van je worden verwacht. En je mag al tijdens het koken bier drinken (van mij dan).

Succes met kiezen en koken. Tot de volgende blogpost, die ongetwijfeld gezelliger zal zijn. Optimistisch hè.

 

Poğaça, Turkse gevulde broodjes met witte kaas en olijven

Turkse gevulde broodjes (poğaça)

De laatste tijd ben ik niet zo in mijn hum. Dit komt door verschillende factoren, namelijk drukte enerzijds en een verbouwing boven mijn hoofd thuis anderzijds, die inmiddels al maanden voortduurt- van het huis volledig strippen tot vloeren leggen en andere moeilijkdoenerij. De drukte veroorzaakt door werk en sociale verplichtingen zorgt ervoor dat ik geen tijd heb om gezellige blogposts en recepten uit te werken en als ik eens een poging waag zorgt de bouwende buurman boven mijn hoofd voor minimale concentratie en maximale irritatie. Voor de duidelijkheid nogmaals, het gaat hier niet om het boren van een gaatje om een schilderijtje van oma op te hangen hè. Nee, denk aan het zware geschud (vooral toen de ondervloer nog niet lag), plus het gedreun van derderangs dance-muziek. En dat dan al zo’n 8 maanden lang. Boehoe.

Poğaça, Turkse gevulde broodjes met witte kaas en olijven
Poğaça, Turkse gevulde broodjes met witte kaas, peterselie en olijven

Wat me op de been houdt: poğaça (ja mooi bruggetje hè, ik moet toch wat om én te kunnen klagen én een recept te introduceren), Turkse gevulde broodjes met witte kaas, peterselie en zwarte olijven. Het bakken van brood werkt ontstressend en je kunt tijdens het kneden je frustraties kwijt over- ik noem maar wat- geluidsoverlast door verbouwingen. Hoezee!

Poğaça is gebakken brood dat vele variaties kent. Het brood is niet alleen bekend in Turkije, maar wordt ook veel gegeten in de nabijgelegen Balkanlanden en…eigenlijk ook in Italië. Poğaça spreek je uit al poh-katsja en dat lijkt natuurlijk verdacht veel op de bekende focaccia, het Italiaanse platte brood, een neefje zeg maar. In tegenstelling tot de grote focaccia zijn poğaça’s kleine platte broodjes en bovendien gevuld met allerlei lekkers- tenminste zo heb ik de broodjes leren kennen tijdens de (al veel besproken) tijd die ik in Istanbul doorbracht. Het deeg van deze Turkse gevulde broodjes is zacht, kruimelig en lichtzoet. Ik heb de textuur van de poğaça helaas niet zo fijn gekregen, maar ze vlogen- als warme broodjes, ha- van tafel toen ik ze vers uit de oven toverde. Mijn favoriete vulling is met Turkse witte kaas (feta), zwarte olijven en peterselie, maar vul je poğaça vooral met ingrediënten die jij lekker vindt. Denk aan dikke zure room (kajmak in het Turks), gehakt, paprika of ui.

Deze gevulde broodjes zijn zowel warm als koud prima te eten. Dus mocht je er toch nog een paar overhouden, dan kun je ze meenemen naar je werk en achter je bureau oppeuzelen of een paar dagen bewaren en héél hard laten worden om naar iemands hoofd te slingeren bij langdurig geluidsoverlast.

Ik ben niet in mijn hum, ik zei het je!

Ingrediënten voor 10-12 stuks poğaça

Deeg:

500 gram bloem

7 gram droge gist

120 milliliter halfvolle melk

80 milliliter (half)volle yoghurt

100 milliliter olijfolie

1 theelepel zout

Halve theelepel suiker

Vulling:

200 gram Turkse witte kaas of feta

100 gram olijven

3 eetlepels platte peterselie, fijngehakt

Zout en versgemalen peper

Extra:

1 ei

sesamzaad en/of nigellazaad

To do:

Verwarm de melk en voeg de gist toe. Roer door en zet even apart. Pak een grote kom waarin je de bloem, yoghurt, olijfolie, zout en suiker mengt. Roer de melk met gist er doorheen. Kneed het dan met je handen een minuut of 5 door totdat je een elastisch deeg hebt. Maak de kom schoon of pak een andere, bestuif met een beetje bloem en doe het deeg in de kom. Dek af met plasticfolie of een vochtige theedoek en laat 45 minuten rijzen.

Maak ondertussen de vulling door de witte kaas in een kom te verkruimelen. Hak de olijven grof door en voeg toe. Meng de gehakte peterselie er doorheen en breng op smaak met een beetje zout en flink wat versgemalen peper.

Verwarm de oven voor op 180 graden.

Wanneer het deeg is gerezen kneed je het nog één keer kort (zo’n 30 seconden) door en verdeel je het in 10-12 gelijke stukken. Bestuif het aanrecht met wat bloem. Draai ballen van de stukken deeg die je vervolgens uitrolt met een deegroller tot een platte ronde schijven.

Leg aan één kant van de deegschijf een flinke eetlepel vulling. Zorg dat je een stuk van de rand vrijhoudt. Vouw dan de andere kant er overheen, zodat je een halve cirkel krijgt. Druk de randen goed tegen elkaar aan. Leg op een bakplaat die bekleed is met bakpapier en herhaal totdat je alle broodjes hebt gevuld en gevouwen.

Klop het ei los en bestrijk de broodjes ermee. Bestrooi met sesam- en/of nigellazaad en bak in ongeveer 25 minuten goudbruin in de oven.

Poğaça, Turkse gevulde broodjes met witte kaas en olijven
Poğaça: mijn Turkse gevulde comfort broodjes met witte kaas, peterselie en olijven.

Kimchi fried rice (bokkeumbap)

Ja hoor, door het wisselvallige weer dat varieerde van tropische regenbuien tot flinke hitte én een snotterende meneer aan mijn zijde was het onlangs tijd voor comfort food. En dit maal echt comfort food uit het Korean Food Lab, namelijk kimchi fried rice, oftewel gebakken kimchi en rijst.

Kimchi fried rice is om meerdere redenen een dankbare maaltijd: het is ten eerste hét perfecte maal om leftover rijst mee weg te werken. Sterker nog, kimchi fried rice smaakt het beste met koude gekookte rijst van de dag ervoor omdat de rijst dan wat steviger is en de smaak van de kimchi beter opneemt dan ‘vers’ gekookte rijst. Bovendien bakt leftover rijst ook veel makkelijker en zul je niet snel een brei in je pan hebben.

Ook is dit snelle Koreaanse gerecht goed anti-kater voedsel omdat het zo goed vult en leent het zich uitstekend als 15-minute meal, die ook echt maar 15 minutes van je vraagt. Ik beloof, nee zweer, dat deze maaltijd in een handomdraai op tafel staat en je heel blij zal maken. Een gerecht om te onthouden voor op een doordeweekse ik-kom-thuis-en-wil-alleen-maar-op-de-bank-hangen-avond en je heel wijs al weet dat een 15-minute meal van lieve Jamie jou toch uiteindelijk een uur bereidingstijd zal kosten (want laten we wel wezen, je beschikt niet over de snijdvaardigheden van de beste man, ook niet over zijn gevoel voor multitasken en timing). Kimchi fried rice is het ultieme fast comfort food dus. En ook nog eens gezond door die fijne gefermenteerde groenten en bijzonder fotogeniek door sunny side up eieren.

Maak jij ‘m? De 15 minuten gaan nú in.

Kimchi fried rice (gebakken kimchi en rijst)
Kimchi fried rice (gebakken kimchi en rijst)

Ingrediënten voor 2-3 personen

1 ui, fijngehakt

1 teen knoflook, fijngehakt

250 gram kimchi, fijngehakt

3 eetlepels kimchi-vocht

optioneel: 1 theelepel gochujang (Koreaanse peperpasta)

500 gram gekookte rijst, koud

2 theelepels sesamolie

1 eetlepel koriander, fijngehakt

1-2 bosuitjes in ringen

1-2 theelepels sesamzaadjes

plantaardige olie om in te bakken

Zout en peper

2-3 eieren

To do:

Zet een wok of grote koekenpan op het vuur met een scheut olie en laat heet worden. Voeg de ui en knoflook tot en laat op middelhoog vuur zacht worden. Voeg na twee minuten de fijngehakte kimchi en het kimchi-vocht toe. Voor meer pit doe je er nog een theelepel gochujang bij, maar dat mag je zelf beslissen.

Bak de kimchi vijf minuten en voeg dan de koude rijst toe. Schep goed door elkaar. En bak nog 3-5 minuten op hoog vuur. Breng op smaak met de sesamolie, zout en peper. Draai het vuur uit.

Zet een andere koekenpan met olie op het vuur. Bak de eieren sunny side up.

Schep de kimchi fried rice op borden of in kommen. Bestrooi met sesamzaadjes, bosui en/of korianderblaadjes. Leg de eieren er bovenop.

Als het goed is zit je nog onder de 15 minuten! Toch?

Duik in je kimchi fried rice!

Kimchi fried rice (gebakken kimchi en rijst)
Kimchi fried rice (gebakken kimchi en rijst)
Tarte au citron

Een klassieker: tarte au citron

In mijn vorige blog post over het bakincident waar twee dozijn hartige muffins het resultaat van waren heb ik je al verteld hoe blij ik was met die baksels. Nou, ik kan je bij dezen dan weer inlichten over bakincident nummer twee, dat ook tegen verwachting in een ongekend succes was. Na de muffins heb ik namelijk een gevaarlijk lekkere tarte au citron gebakken- citroentaart dus en een echte klassieker. Mijn moeder was jarig en kwam dit bij mij thuis vieren. Hier kreeg ik licht de zenuwen van, want bij jarige joppies hoort natuurlijk taart. Hoewel ik al wat taarten heb gebakken en gedeeld op Sesu Chops (zie hierhier en hier) is dit niet mijn favoriete bezigheid in de keuken. Bij taarten weet je nooit of je iets lekkers aan het maken bent totdat je het gevaarte uit de oven haalt. En ja, dan kan het dus te laat zijn, en blijken dat je een oneetbare klomp hebt gebakken.

Met licht trillende handen begon ik aan de tarte au citron, maar de zenuwen waren voor niks. Kennelijk hebben die te gekke muffins van eerder mij meer bak-zekerheid gegeven. De bodem van de tarte au citron was precies de juiste dikte, goed gebakken en lekker licht en kruimelig. Hoera. De citroenvulling was lekker fris en zuur, maar niet zo zuur dat je het glazuur van je tanden afdroop. Hoera. En de toegevoegde hoeveelheid suiker was ook fijn in balans zodat de tart au citron vooral naar citroen smaakte en maar licht zoet was. Derde hoeraatje!

Deze tarte au citron is niet moeilijk om te maken, maar kost wel wat tijd in de keuken. Reserveer dus een dagdeel in de keuken hiervoor.

Tarte au citron
Tarte au citron

Ingrediënten voor 1 tarte au citron

Bodem:

300 gram bloem

175 gram koude roomboter + extra om taartvorm mee in te smeren

2 eierdooiers

evt. 1-2 theelepels ijskoud water

Vulling:

200 milliliter citroensap

rasp van twee citroenen

6 eieren

150 gram suiker

150 milliliter slagroom

Extra:

plasticfolie

bakpapier

taartvorm met losse bodem en een doorsnee van 26 cm

Kan met schenktuit

Blindbakvulling (droge bonen of rijst bijvoorbeeld)

To do:

Doe de bloem in een kom. Snijd roomboter in kleine blokjes en voeg aan de bloem toe. Meng de bloem en boter met je vingers zodat er een kruimelig deeg ontstaat. Voeg de eierdooiers toe en kneed kort door totdat je een samenhangend deeg hebt. Indien het deeg te droog is voeg je 1 of 2 theelepels ijskoud water toe. Maak er een platte ronde schijf van, wikkel in plasticfolie en laat een half uur in de koelkast rusten.

Rol het deeg na een half uur uit tot een plak met de dikte van een halve centimeter. Beboter de taartvorm en bekleed hem met het deeg. Druk de randen iets aan, prik wat gaatjes in de bodem met een vork en dek af met plasticfolie. Zet weer een half uur in de koelkast.

Verwarm de oven voor op 180 graden.

Maak de vulling. Mix alle ingrediënten kort in een grote kom door elkaar, behalve de citroenrasp. Zeef het citroenmengsel in een kan met een schenktuit en voeg de rasp toe. Zet apart.

Haal de taartbodem uit de koelkast. Leg er bakpapier op en vul met blindbakvulling. Schuif in de oven en bak tien minuten. Verwijder het bakpapier en de blindbakvulling en bak dan nog 15-20 minuten totdat de bodem mooi goudbruin is.

Wanneer de taartbodem klaar is zet je de oven op 160 graden. Roer de citroenvulling nog eens goed door. Schuif de taartbodem iets uit de oven, maar laat ‘m er bij voorkeur wel in staan. Schenk de vulling in de taartvorm en schuif voorzichtig terug in de boven. Bak de tarte au citron in 30-35 minuten gaar. De vulling van de taart moet stevig zijn, maar mag nog wel een beetje ‘wiebelen’ wanneer hij uit de oven komt. Laat afkoelen voordat je ‘m serveert.

Tarte au citron
Tarte au citron: fris en licht, dus neem gewoon twee (of drie) stukken!
Hartige ontbijtmuffins met bacon, kaas en bieslook

Hartige ontbijtmuffins met bacon, kaas en bieslook

Wat me nou weer is overkomen: ik heb twee keer achter elkaar muffins gebakken, ontbijtmuffins om precies te zijn. Wat het verschil is tussen ontbijtmuffins en gewone muffins weet ik nou ook niet precies, maar omdat ik deze exemplaren bij het ontbijt of brunch op tafel wilde gooien en ze heel stoer gevuld zijn met kaas, bieslook en bacon noem ik ze ontbijtmuffins.

Hartige ontbijtmuffins met bacon, kaas en bieslook
Hartige ontbijtmuffins met bacon, kaas en bieslook

Maar goed, ik heb dit weekend als een echte huisvrouw (minus roze schort) de muffinvorm braaf afgestoft, gevuld met dik beslag en duimend voor de oven gezeten in de hoop op iets eetbaars. En ik zeg het niet gauw, maar dit was een onverwacht en ongekend succes voor iemand die liever kookt dan bakt. Ik was zo ondersteboven van dit gouden bakincident dat ik zojuist nog een keer een dozijn ontbijtmuffins uit de oven heb getoverd- en geloof me: die dingen zijn weer retegoed gelukt: lekker hartig en extreem luchtig.

Het geheim voor goede ontbijtmuffins

Het geheim? Niet te veel moeite doen. En hiermee bedoel ik: de ingrediënten goed mengen, maar het beslag niet ‘over bewerken’. Hiermee voorkom je zware, compacte muffins waar je iemand zo een blauw oog mee kunt geven.

Voor deze succesvolle ontbijtmuffins heb je bar weinig nodig, en afgezien van de baktijd hoef je er maar 5 minuten voor in de keuken te staan. Ook kun je andere smaakmakers toevoegen of de bacon weglaten voor een vega-variatie.

Ontbijtmuffins: heel makkelijk en super luchtig
Ontbijtmuffins: heel makkelijk en super luchtig

Ingrediënten voor 12 ontbijtmuffins

200 gram bloem

2 theelepels bakpoeder

200 ml melk

100 gram geraspte pittige kaas

75 gram dungesneden bacon of ontbijtspek

12 gram bieslook, fijngehakt

1 ei

50 ml olijfolie

1 theelepel (gerookt) paprikapoeder

Zout en peper

Optioneel: papieren muffinvormpjes

To do:

Verwarm de oven voor op 200 graden. Vet een muffinvorm in met een beetje olijfolie of verdeel papieren muffinvormen in de bakvorm.

Zet een koekenpan op het vuur en laat heet worden. Leg de plakjes bacon in de pan en bak knapperig. Leg op een bord met keukenpapier en laat uitlekken en iets afkoelen.

Meng in een kom de bloem, bakpoeder, paprikapoeder, bieslook, kaas, zout en peper. Klop in een andere kom het ei los en voeg de melk en olijfolie toe. Voeg de natte ingrediënten aan de droge ingrediënten toe en meng kort door elkaar. Verkruimel de bacon en schep door het (vrij dikke) beslag.

Verdeel het beslag in de muffinvorm. Schuif in de oven en laat in 20-25 minuten goudbruin bakken. Haal uit de oven en laat iets afkoelen. De ontbijtmuffins zijn zowel warm als koud goed te eten.

Hartige ontbijtmuffins
Hartige ontbijtmuffins: deze zijn met bacon, kaas en bieslook, maar je kunt natuurlijk eindeloos variëren

 

 

Pasta di Janny een review

De nieuwe pastabijbel: Pasta di Janny

Toen uitgeverij Good Cook me op de hoogte bracht van een vers geperst pastakookboek, Pasta di Janny genaamd, sprong ik een gat in de lucht. Want hoewel ik mezelf een verse pastafanaat pur sang noem, weet ik er eigenlijk maar bar weinig vanaf. Foei. Antwoorden op vragen als ‘welke pastavormen bestaan er eigenlijk allemaal?’, ‘welk deeg werkt het beste voor welke pasta?’ en ‘wat is nou hét geheim van zo’n simpele verse tomatensaus?’ kon ik namelijk nooit beantwoorden. Het plan om wat meer gedegen pastakennis op te doen lag er dan ook al een tijdje, maar er kwam niet veel van terecht, evenals het voornemen om mijn mooie pastamachine intensiever te gebruiken. Dat arme schap wachtte al maanden in een keukenkastje om op een dag weer eens vers deeg te mogen walsen.

Review Pasta di Janny

Met de druk van Pasta di Janny was ik dus heel blij, maar ik had geen idee wat ik ervan kon verwachten. Ik mag dan weinig van pasta afweten, maar van auteur Janny van der Heijden wist ik zo waar nog minder. Ergens stond me nog  bij dat ze vroeger hoofdredactrice van Tip Culinair was, verder niets. Janny is echter als jurylid voor Heel Holland Bakt een ware BN-er geworden, maar aangezien ik meer een kokkie dan een bakker ben had ik dit programma nog nooit gezien. Weer foei- want dat kan of mag natuurlijk niet wanneer je een foodblogger pretendeert te zijn, maar ja… Soit.

Pasta din Janny: eenvoud en klasse
Pasta din Janny: eenvoud en klasse

In tegenstelling tot bij kookboeken van de voor mij bekende chefs sloeg ik compleet blanco en zonder verwachtingen Pasta di Janny open. En ik heb het boek verslonden, gelezen alsof het een spannende roman was en bestudeerd alsof ik weer in de collegebanken van de universiteit zat. Dit boek heeft namelijk alles was ik zoek in een kookboek: tekst en uitleg. We leven vandaag de dag in een snelle wereld waarin niemand meer leest en iedereen naar plaatjes wil staren, maar ik wil leesvoer, letters en woorden. En dat gaf Janny me op een vlotte en toegankelijke manier waardoor ik zeker weet dat niet-leesgrage thuiskoks ook met plezier dit boek zullen verslinden- én veel leren. Naar de plaatjes heb ik overigens ook met open mond gestaard hoor, want man, de foto’s in Pasta di Janny zorgen meteen voor een knorrende maag: stijlvol, goede belichting en compositie en vooral zeer smakelijk.

Eenvoud en klasse

Pasta di Janny begint met een pietsie geschiedenis waarin Janny korte metten maakt met de opvatting dat Marco Polo pasta uit Azië in Eurpoa introduceerde (au voor mij, als Aziaat). Daarna volgt een handig pasta abc waarin met de mooiste illustraties de belangrijkste verschillende pastavormen de revue passeren. Ik kende meer dan de helft niet, bijvoorbeeld bleki, cavatappi en ditalini (google maar!).

Pasta di Janny: uitleg over pasta, vaan tools tot bloemsoorten
Pasta di Janny: uitleg over pasta, vaan tools tot bloemsoorten

Ook zet Janny duidelijk de benodigde tools, bloemsoorten en pastadeegvarianten uiteen waardoor je je er helemaal klaar voor voelt om zelfverzekerd je blote handen in bloem en ei te steken. En weet je wat zo gaaf is? Hierna strooit Janny niet met allerlei modieuze pastarecepten met veel poespas: nee, ze blijft de pure eenvoud die ‘de’ Italiaanse keuken kenmerkt (en zo mooi maakt) trouw. Dat geeft Pasta di Janny niet alleen klasse, maar de lezer krijgt eveneens die culinaire handvatten toegereikt om die Italiaanse cuisine nou eens echt- zonder poesdoes of trucjes- onder de knie te krijgen. Denk aan een goede tomatensaus, ragù alla Bolegnese of pesto Genovese: simpel en eerlijk. Wie denkt dat deze eenvoud saai is heeft het mis, want het boek bevat talloze spectaculaire recepten waar je een onuitwisbare indruk aan de keukentafel mee zult maken. Hoewel ik een goede pasta aglio e olio (met knoflook en olie) al hemels vind kun je ook je hart ophalen aan de recepten voor garganelli met coquilles en safraansaus, paglia e fieno (om de lente te vieren!) of de rotolo van snijbiet. Stuk voor stuk pastagerechten met een eenvoudige ingrediënten, maar met een garantie op 100% smaak.

Pasta di Janny: leer de mooiste tomatensauzen maken
Pasta di Janny: leer de mooiste tomatensauzen maken

Ik baal met terugwerkende kracht dat ik niet eerder wist wat voor pasta-engel- of nee, pasta-godin!- Janny van der Heijden is. Want de meneer en ik hebben al uit het boek gekookt en zijn er het hele weekend blij van geweest. Binnenkort zie je hier het resultaat van het toepassen van Janny’s pasta-wijsheden, maar nog even geduld. Indien je dat niet hebt kun je alvast naar de (online) boekwinkel sluipen voor al Janny’s recepten. Voor €19,95 kun je je pasta-dromen waarmaken. Zucht.

Uitgeverij Good Cook heeft Pasta di Janny opgestuurd om te reviewen. Ik ben hier niet voor betaald. Voor meer informatie, zie mijn disclaimer.

Andere fijne pastarecepten vind je hier, hier en hier.

Muhammara: dip met walnoten en paprika

Dip van walnoten en paprika: muhammara

Dat ik van allerlei dips en spreads houd weet je ondertussen wel (met artisjokken, edamame boontjes of aubergine bijvoorbeeld), niets is leuker om bij de borrel goede stukken brood in allerlei lekkers te dopen. Hoewel hummus met miso sinds kort mijn nummer 1 dip is komt muhammara wel erg dicht in de buurt. Misschien overweeg ik hun allebei een gedeelde eerste plaats te geven.

Muhammara of acuka

Muhammara is namelijk een fijne walnotendip met- naast walnoten dus- paprika en granaatappelmelasse die je heel eenvoudig bij elkaar knutselt en door de noten ook nog eens redelijk gezond aanvoelt (de borrel erbij maakt het dan wat minder gezond, maar goed). De dip kent zijn oorsprong in Syrië, maar is in veel andere omringende landen (vroeger de Levant) de keukens binnengewaaid. De Turkse variant heet bijvoorbeeld acuka en die heb ik toen ik in Turkije woonde met enige regelmaat als meze geserveerd gekregen en talloze stukken brood mee besmeerd.

Het geheim van een goede muhammara of acuka is het gebruik van een vijzel in plaats van een keukenmachine. Zo mengen de smaken beter met elkaar en heb je zelf in de hand hoe smooth of chunky je dip wordt. En vergeet de goede olijfolie niet!

Ingrediënten

3 rode paprika’s

75 gram gehakte walnoten

50 gram broodkruim

1 theelepel komijn

1 eetlepel citroensap

1 eetlepel granaatappelmelasse

1 teen knoflook, grof gehakt

1-2 theelepels Aleppo peper, a.k.a. pul biber: gedroogde Turkse rode pepervlokken)

2-3 eetlepels olijfolie

zout

extra: (plat) brood om erbij te serveren

To do:

Verwarm de oven voor op 200 graden. Leg de paprika’s op een bakplaat en laat in 30 minuten zacht worden en zwart blakeren. Haal ze uit de oven, leg om een bord en dek af met plasticfolie. Laat afkoelen, verwijder het velletje en de zaadlijsten en hak de paprika’s grof door.

Doe de paprikastukjes met alle andere ingrediënten in de vijzel en stamp tot een grove spread. Breng op smaak met extra zout en citroensap of granaatappelmelasse. Vind je de muhammara te dik? Voeg dan extra olijfolie toe. Schep op een bordje of in een kom en besprenkel met wat extra olijfolie. Serveer met brood.

Je kunt muhammara een dag van te voren maken en in de koelkast bewaren. De smaken worden dan intenser. Zorg er wel voor dat je de dip op kamertemperatuur laat komen voordat je erin duikt.

Muhammara: dip met walnoten en paprika
Muhammara: de perfecte dip met walnoten en paprika
Snelle samosa's uit de oven

Snelle samosa’s uit de oven

Noem iets met deeg en ik maak het bij voorkeur zelf: brood, pasta, tortilla’s, empanada’s… Die smaken allemaal vaak lekkerder wanneer je de boel zelf from scratch hebt bereid. Dat geldt eigenlijk ook voor samosa’s, die super lekkere Indiase gevulde deegpakketjes waar wel tientallen variaties op bestaan. Maar voor deze samosa’s heb ik geen homemade deeg gemaakt, foei. Een goede reden heb ik hier niet voor, behalve slappe excuusjes in de trant van ‘weinig tijd’ (en dat betekent vaak: weinig puf en zin). Ik weet dat de laatste blogposts en recepten in de categorie ‘snel & simpel’  vallen, en eigenlijk vind ik dat ook wel jammer, maar dat gebrek aan tijd (zin en puf om uren te koken dus) zit me de laatste tijd een beetje in de weg. Er staan wel weer een aantal spannendere gerechten op het Sesu-program, dus nog even geduld.

Snelle samosa's uit de oven
Snelle samosa’s uit de oven

Erg schuldig over deze samos’a met minimale bereidingstijd en moeite hoef ik me overigens ook niet te voelen: de statistieken vertellen me dat de meest simpele en snelle gerechten bijzonder goed bezocht (en wellicht gekokkereld) worden, dus dat is zowel een geruststelling als een compliment. De eerder gepubliceerde post met het recept voor kippenvleugels met harissa en honing wordt dagelijks massaal gelezen, evenals het snelle sodabrood dat ik rond de Kerst op de blog plaatste. Beide super snelle recepten met minimale inspanning of vereiste skills. Ik ga er dan ook maar vanuit dat deze samosa’s net zo gewaardeerd zullen worden- door mij in ieder geval wel. Want één ding kan ik je beloven: deze hapjes zijn echt lekker. Ook al is het deeg niet met mijn eigen blote handen bij elkaar gekneed en worden de samosa’s niet gefrituurd* (zo heb ik ze het liefst), deze jongens smaken zo goed door de verschillende specerijen die de erwten- en aardappelvulling naar een ander spicy niveau tillen. Je maakt deze samosa’s met wat vellen bladerdeeg die je vult, dichtvouwt en afbakt in de oven. Als dit geen populair snel & simpel hapje wordt weet ik het ook niet meer. Aan de slag dan maar!

Ingrediënten voor 20 samosa’s

10 plakjes bladerdeeg, half ontdooid

1 ui, fijngesnipperd

2 tenen knoflook, fijngehakt

2 theelepels gemalen komijn

1 theelepel garam massala

1 theelepel gemalen korianderzaad

halve theelepel chilipoeder (meer of minder naar smaak)

halve theelepel kurkuma

1 duim gember, geschild en fijngehakt

2 eetlepels verse korianderblaadjes, gehakt

125 gram diepvries doperwten

2 aardappelen (ongeveer 250 gram)

Zout en peper

Plantaardige olie om in te bakken

extra: chilisaus of wat yoghurt met munt/koriander om erbij te serveren

To do:

Verwarm de oven voor op 190 graden.

Zet een grote koekenpan op het vuur met een flinke scheut olie en laat warm worden. Breng ondertussen in een andere pan water aan de kook voor de aardappels. Snijd de aardappels brunoise en kook in 5 minuten gaar. Giet af en laat in de pan een beetje droog stomen.

Doe de ui en knoflook met een snufje zout in de koekenpan en laat op middelhoog vuur zacht worden. Voeg dan de gember en alle specerijen, behalve de garam massala, toe. Schep goed om en laat de aroma’s vrijkomen. Voeg de aardappels en doperwten toe en laat 3 minuten bakken. Voeg tenslotte de garam massala en korianderblaadjes toe en breng op smaak met zout en peper. Bak nog een minuut door en draai dan het vuur uit.

Snijd de plakjes bladerdeeg diagonaal door zodat je driehoekjes deeg krijgt. Vouw de buitenste punten naar elkaar toe en druk van één kant de randen aan elkaar zodat je een zakje krijgt. Schep een flinke eetlepel vulling in het deegpakketje en druk de laatste randen tegen elkaar aan. Herhaal dit met de overige samosa’s. Mocht je grote deegranden hebben, dan kun je die wegsnijden.

Leg de samosa’s op een bakplaat met bakpapier en bak in 20 minuten goudbruin. Draai op de helft van de baktijd om. Serveer met chili- en/of yoghurtsaus.

Snelle samosa's uit de oven
Snelle samosa’s uit de oven: je kunt ze meteen van de bakplaat opeten….
Snelle samosa's uit de oven
Snelle samosa’s uit de oven: maar je kunt ze ook netjes op een bordje leggen 🙂

*je kunt deze samosa’s wel frituren als je dat wilt. Zorg er dan voor dan de randen echt goed dichtzitten. Verhit het frituurvet en bak in 3-5 minuten goudbruin.