Gestoomde broodjes (gua bao) met bulgogi en komkommer pickle

Gestoomde broodjes (gua bao) met bulgogi & komkommer pickle

Hoezee! Er is weer eens wat actie geweest in het Korean Food Lab! En dit betrof een zeer geslaagde- al zeg ik het zelf- poging om zachte kussentjes met gegrild vlees in elkaar te flansen, oftewel gestoomde broodjes (gua bao) met bulgogi. Dus ja, het gaat hier om een Chinees-Taiwanees-Koreaans fusion-gerecht. De gua bao lijkt op een bapao, maar is open broodje zodat je de vulling goed ziet zitten. En mijn lievelingsvulling is dus bulgogi, gegrilde reepjes rundvlees op Koreaanse wijze bereid en wat frisse en tangy komkommer pickles als knapperige tegenhanger. Maar je kunt deze gestoomde broodjes vullen met wat jij lekker vindt: denk aan pulled pork, gebakken vis of eend. En vega-versies bouw je ook zó met gebakken tofu of tempeh. En kimchi past er ook goed bij!

Deze gestoomde broodjes zijn licht, maar vullen wel degelijk en staan ook nog eens bijzonder funky op de eettafel wanneer je hongerig bezoek over de vloer hebt. Enne… ook al is alles zelf maken vaak het leukste om te doen, het maken van de gestoomde broodjes vergt best wat tijd. Daarom vertel ik de luie kok bij dezen dat je de broodjes ook uit de diepvries van de toko kunt grijpen…ssst. Maar hieronder vind je het volledige recept, van BBC Good Food overigens, aangezien dit het enige recept voor gestoomde broodjes is dat bij mij lukt. Na een aantal mislukte broodjes met verschillende recepten (o.a. eentje van de beste man David Chang) houd ik me strikt aan dit makkelijke recept. Succes gegarandeerd!

Gestoomde broodjes (gua bao) met bulgogi en komkommer pickle
Gestoomde broodjes (gua bao) met bulgogi en komkommer pickle

Ingrediënten voor 15-18 gestoomde broodjes

525g bloem en wat extra om te bestuiven

1 ½ eetlepel suiker en een snufje extra

½ theelepel zout

1 theelepel gedroogde gist

50 milliliter milk

200 milliliter water

1 eetlepel zonnebloemolie en wat extra

1 eetlepel rijstazijn

1theelepel bakpoeder

Bulgogi:

Maak de dubbele hoeveelheid bulgogi en saus met dit recept

Simpele komkommer pickle:

1 komkommer

1 eetlepel suiker

2 eetlepels gekookt water

100 milliliter azijn

1 duim gember, in dunne reepjes gesneden

een halve rode peper in schuine ringen

To do:

Meng de bloem, suiker en een halve theelepel zout. Los de gist op in 1 eetlepel warm water en voeg aan de bloem toe. Roer de melk, olie, rijstazijn en 200 milliliter water toe. Kneed het deeg rustig door en voeg indien nodig wat extra water toe.

Bestuif het aanrecht met wat bloem en kneed ongeveer tien minuten door todat je een zacht en elstisch stuk deeg hebt. Leg het deeg in een grote, met olie ingesmeerde kom en dek af met plasticfolie. Laat 1,5-2 uur rijzen totdat het deeg twee keer zo groot is geworden.

Marineer ondertussen het rundvlees voor de bulgogi en bereid de komkommer pickle. Snijd de komkommer over de lengte door en snijd in dunne halve plakjes. Snijd de gember in reepjes en de peper in ringetjes. Zet een klein pannetje op het vuur en los de suiker op in twee eetlepels gekookt water. Voeg de azijn toe. Roer goed door en draai het vuur uit. Schenk over de komkommer, gember en rode peper. Laat afkoelen en zet tot gebruik afgedekt in de koelkast.

Leg het deeg voor de gestoomde broodjes op het schone aanrecht en sla met een vuist de lucht eruit. Maak er een platte plak van en bestrooi met bakpoeder.

Rol het deeg uit tot een slang van ongeveer 3 cm dik. Snijd in 15-18 stukken. Rol de stukken deeg tot balletjes en laat 3 minuten rusten. Rol de balletjes daarna uit met een deegroller, totdat je ovale schijven hebt van ongeveer 3-4 millimeter dik. Bestrijk de deegschijven met een beetje olie. Vet een eetstokje in met olie en plaats in het midden van elke schijf. Vouw een kant van de schijf over het eetstokje en trek het stokje dan rustig er tussenuit. Herhaal dit met alle deegschijven.

Leg alle voorbereide broodjes op een bakplaat met bakpapier. Bedek met een stuk met olie ingevet plasticfolie of een schone theedoek. Laat de broodjes anderhalf uur rijzen op een warme plek. De broodjes moeten twee keer zo groot worden.

Zet, wanneer de broodjes goed zijn gerezen, een pan met een stoommand op het vuur. Stoom de broodjes in 8 minuten gaar. Doe dit in batches, afhankelijk van de grootte van je stoommand. Bak tegelijkertijd de bulgogi!

Vul de gestoomde broodjes met bulgogi, de komkommer pickles en flink wat bulgogisaus. Eet de gestoomde broodjes warm en drink er een goed glas bier bij.

Gestoomde broodjes (gua bao) met bulgogi en komkommer pickle
Gestoomde broodjes (gua bao) met bulgogi en komkommer pickle

 

 

 

 

Aardappelpizza met pancetta en rozemarijn

Aardappelpizza met pancetta en rozemarijn

Koolhydraten stapelen, de angst van menig healthy foodie en fitgirl. Want ja, vandaag de dag raken healthfreaks geen deegwaar meer aan en worden de pizzabodems massaal van bloemkool gebakken. En de spaghetti in de spaghetti bolgenese wordt meer en meer vervangen door lichte courgettelinten die makkelijk te verteren zijn. Het is me wat!

Hoewel ik ook weleens zo’n pizzabodem van bloemkool heb gemaakt en me dat meer dan goed smaakte, rol ik toch nog liever een flink stuk vers deeg uit dat ik vervolgens beleg met de lekkerste toppings. En als dat dan nog een laagje koolhydraten mag zijn is het feest bij mij thuis. Dat kan bijvoorbeeld met deze overheerlijke en toch verdacht lichte (!) aardappelpizza met pancetta, rozemarijn en mozzarella, naar een simpel recept dat ik in de Zilveren Lepel tegenkwam. De eenvoud van deze pizza representeert de mooie Italiaanse keuken: less is echt more. En, in tegenstelling tot wat veel Nederlanders denken: aardappelschijfjes op pizza smaken hemels. Lekker zacht en helemaal niet zwaar op de maag. Ok, wel als je meer dan één aardappelpizza eet, dus probeer jezelf een beetje in te houden.

Wie deze aardappelpizza alsnog niet lekker lijkt wil ik adviseren: probeer het nou gewoon, en beloof me dat je me daarna een mailtje stuurt met je mening. Akkoord? Oké dan!

Aardappelpizza met pancetta en rozemarijn
Aardappelpizza met pancetta en rozemarijn

Ingrediënten voor 2 grote pizza’s voor 2-4 personen:

Pizzadeeg

300 gram bloem, type 00

5 gram gedroogde gist

130 milliliter warm water

1 afgestreken theelepel zout

Scheutje olijfolie

Topping:

3 aardappels, geschild en gewassen

olijfolie

200 gram pancetta in blokjes of reepjes

100 gram mozzarella, in stukjes gescheurd

40 gram Parmezaanse kaas

2 theelepels verse rozemarijn, gehakt

Zout en peper

Bloem om het aanrecht mee te bestuiven

To do:

Meng bloem, zout, water, gist en olie in een grote kom en werk met je vingers door. Bestuif het aanrecht met wat extra bloem en stort het deeg erop. Kneed het deeg en rek het uit, ongeveer 5 minuten lang. Het deeg moet elastisch worden. Maak er een bal van, leg in kom en dek af met plasticfolie. Laat 3 uur rijzen.

Verwarm de oven voor op 220 graden. Kook de aardappels in een pan met water en zout gaar. Snijd in dunne schijfjes. Verdeel het pizzadeeg in tweeën (of indien gewenst in vieren voor wat kleinere pizza’s) en rol het uit op een met bloem bestoven aanrecht. Leg de pizzabodems op een bakplaat en beleg met de aardappelschijfjes. Besprenkel met wat olijfolie en schuif de pizza’s in de oven. Bak een kwartier en daarna beleg daarna met de pancetta, mozzarella, rozemarijn en zout en peper. Besprenkel met een beetje olijfolie en bak nog zo’n 5 tot 8 minuten in de oven. Snijd in punten en eet warm op.

Aardappelpizza met pancetta en rozemarijn
Aardappelpizza met pancetta en rozemarijn

 

 

Bron recept: De Zilveren Lepel 2011 [1950], Uitgeverij Unieboek I Het Spectrum bv. Het recept is naar eigen smaak en inzicht aangepast.

 

Caesar salade

Caesar salade van Ferran Adrià

Een simpele caesar salade kan me ontzettend blij maken. Of ontzettend ongelukkig. Want hoewel de caesar salade zo ongeveer in elk restaurant op de menukaart prijkt weten veel middelmatige chefs er toch nog iets van te maken om van te huilen. Want hoe vaak wordt deze salade, die dus zo goddelijk is door eenvoud, onnodig gecompliceerd met allerlei toeters en bellen? Hoe vaak is de saus wel niet gemaakt van mayonaise uit een emmertje? Yikes. Bijzonder zonde, omdat het bij een caesar salade wat mij betreft draait om de saus.

Mijn favoriete caesar salade is van niemand minder dan Ferran Adrià die enige tijd geleden een kookboek uitbracht, die de meneer thuis van Sinterklaas overhandigd kreeg. Een topboek waarin Adrià niet zo zeer zijn toverkunsten uit El Bulli uit de doeken doet, maar de lezer degelijke menu’s voorschotelt met een gorot aantal basisrecepten. Met zijn hulp konden de meneer en ik onze tomatensauzen en bouillons fine-tunen en hebben we het beste recept voor de caesar salade ontdekt: no nonsense en met slechts een paar ingrediënten. Zorg er wel voor dat die van goede kwaliteit zijn, want ondanks dat dit recept van Adrià’s hand is: met flutkaas en slappe sla gooi je geen hoge ogen. Dus sla die paar goede producten in en maak deze simpele caesar salade voor je lief. Daar wordt hij/zij blij van. En jij ook.

Caesar salade: simpel & klassiek
Caesar salade: simpel & klassiek

Ingrediënten voor 2-3 personen

200 gram bindsla of romaine

½ teen knoflook

3 ansjovisfilets op olijfolie, uitgelekt

2 eierdooiers

2-3 theelepels sherryazijn

3 eetlepels zonnebloemolie + 1 theelepel

40 gram Parmezaanse kaas, geraspt

Twee handjes croutons

Indien je de croutons zelf maakt:

4-5 sneeën oud wit brood, zonder korst en in dobbelsteentjes gesneden

3 eetlepels olijfolie

To do:

Voor de zelfgemaakte croutons meng je de stukjes wit brood met de olijfolie en bak je die in tien minuten goudbruin in een voorverwarmde oven op 190 graden.

Voor de dressing van de caesar salade doe je de knoflook, eierdooiers en ansjovisfilets in een hoge kom of beker. Maak er met een staafmixer een gladde massa van. Voeg dan, terwijl je door blijft mengen, beetje bij beetje de zonnebloemolie toe, gevolgd door de sherryazijn. Er moet een gladde saus ontstaan die op mayonaise lijkt. Roer dan de helft van de Parmezaanse kaas erdoor.

Snijd de sla in stukken van ongeveer 4 centimeter. Doe de sla in een grote kom en maak aan met de saus. Schep eventueel op een dienschaal of een groot schoon bord en bestrooi met de overige Parmezaanse kaas en croutons. Serveer meteen.

Caesar salade: gegarandeerd succes door Ferran Adrià
Caesar salade: gegarandeerd succes door Ferran Adrià
Recepten uit Istanbul – Pomme Lamoyer, fotografie door Akiko Ida en Pierre Javelle

Recepten uit Istanbul

Zeg “Istanbul” en ik krijg zowel honger als heimwee. De trouwe lezer weet inmiddels wel dat ik naast fan van de Koreaanse keuken ook verknocht ben aan Turks eten- of eigenlijk de keuken van Istanbul (the Bul voor intimi) omdat ik daar enige tijd heb mogen wonen en me in die periode zonder schaamte aan al het lekkers daar heb vergrepen. In Istanbul voelde ik me vrij en genoot ik van mijn vreemdelingenstatus en anonimiteit. In tegenstelling tot wat mening Nederlander vermoedt: in deze stad kon en mocht alles- helaas nu niet meer sinds de Gezi park protesten van 2013 en de onlangs mislukte staatsgreep. Maar 10 jaar geleden was Istanbul de stad van de onbegrensde mogelijkheden voor mij, een stad met een grote diversiteit aan mensen die mij heel blij maakte en ja, een keuken om van te watertanden.

Recepten uit Istanbul

Mijn hart maakte dan ook een sprongetje toen ik te horen kreeg dat ik Recepten uit Istanbul, uitgegeven door uitgeverij Good Cook, in mijn brievenbus zou krijgen voor een review. Zou ik de recepten die de auteur had uitgekozen herkennen als echt kenmerkend voor Istanbul?

Het antwoord is ja. Ook al moet ik de laatste tijd al bij het minste of geringste huilen (daarover ooit wellicht meer), bij het lezen van het boek kreeg ik dikke tranen in mijn ogen. Veel recepten herinneren me aan bepaalde gelegenheden, zoals de simit (sesambroodje) die ik elke ochtend onderweg naar de universiteit op straat kocht, de kumpir (gevulde gepofte aardappel) die ik naar binnen werkte na stapavonden op doordeweekse dagen, de gözleme (pannenkoek) die ik zo graag haalde bij een zaakje in de wijk Galata, de balik ekmek (broodje vis) die ik oppeuzelde aan het water voordat ik de ferry opging en de midye dolma (gevulde mosselen) die ik ’s nachts per stuk betaalde en één voor één op at terwijl ik telkens tegen de verkoper zei dat het nu écht de laatste was.

Simit. Recepten uit Istanbul – Pomme Lamoyer, fotografie door Akiko Ida en Pierre Javelle
Simit. Recepten uit Istanbul – Pomme Lamoyer, fotografie door Akiko Ida en Pierre Javelle

Veelzijdig

Recepten uit Istanbul is geschreven door Pomme Larmoyer- voor mij een onbekende auteur. Larmoyer laat zien hoe veelzijdig en simpel het eten in Istanbul is en dat Turks eten zo veel meer is dan de in Nederland bekende kebap en lahmachun (Turkse pizza)- die overigens ook meer dan lekker zijn. In Istanbul (en heel Turkije overigens) is uitgebreid ontbijten niet ongewoon en daarom opent het boek met een aantal bekende ontbijtrecepten, zoals poğaça en menemen (voor mijn eigen recepten zie hier en hier). Daarna volgt een hele serie aan mezze en visgerechten, waarbij de zeekraalsalade ook weer warme herinneringen oproept aan fijne zomeravonden aan de Gouden Hoorn, zittend aan een tafeltje in één van de vele visrestaurants die Istanbul rijk is.

Larmoryer vergeet ook de grote hoeveelheid soepen niet, zoals de yoghurtsoep en de beroemde mercimek corbasi (linzensoep) en deelt daarna ook nog eens een reeks recepten voor vlees- en rijstgerechten. Een apart hoofdstuk wordt aan familierecepten gewijd- een slimme zet aangezien men nog steeds beweert dat je het beste eten bij mensen thuis krijgt, zoals kuru fasulye (witte bonen in tomatensaus). Ik moet eerlijk bekennen dat ik dit bijgerecht vooral het lekkerst vond in de kleine eethuizen van Istanbul (lokanta) en niet zo zeer bij vrienden thuis- dit kan toeval zijn, maar wellicht is de drang naar huisgemaakt eten van oma’s die nog weten hoe er ‘echt’ gekookt moet worden slechts een vorm van (westers) food orientalism en moeten we hier maar snel mee stoppen.

Het hoofdstuk streetfood laat de hippe foodtruck foodie het water in de mond lopen met recepten voor en foto’s van mijn eerder genoemde midye dolma, dürüm (wraps met vlees) en pide (bootvormige pizza’s). Ik mis de tost oftewel tosti’s die ik rondom het Taksimplein graag at, maar ik vermoed dat de goede oude tosti niet Turks genoeg was om het boek te halen.

Tenslotte laat Larmoyer de zoetekauw zeker niet in de kou staan. In het laatste hoofdstuk vind je naast een recept voor onder andere Turks fruit (lokum) ook het recept voor mijn favoriete dessert: künefe, een soort cheesecake met kadayif, een soort engelenhaar van deeg. Zoet, heftig en lekker, en steekt wat mij betreft met koop en schouders uit boven de meeste soorten baklava.

Dürüm. Recepten uit Istanbul – Pomme Lamoyer, fotografie door Akiko Ida en Pierre Javelle
Dürüm. Recepten uit Istanbul – Pomme Lamoyer, fotografie door Akiko Ida en Pierre Javelle

Heimwee, honger en herkenning

Recepten uit Istanbul geeft elke kookfanaat de mogelijkheid om na een waanzinnige stedentrip zelf thuis aan de slag te gaan of zorgt ervoor dat je weer op zoek gaat naar een ticket om je snel weer te buiten te kunnen gaan met al het lekkers en moois wat deze stad te bieden heeft. Waar ik de herkenning in de meeste kookboeken over de Turkse keuken mis, ruik ik de verse börek, zwarte thee, menemen en lahmachun daadwerkelijk wanneer ik Recepten uit Istanbul doorblader.

Apart van de makkelijk te volgen recepten en de mooie foto’s zonder opsmuk raakt dit boek me ook omdat er een aantal wijken met diverse food hotspots worden uitgelicht zoals Van Kahvalti Evi in de wijk Chihangir, waar je van de lekkerste ontbijtjes tegen een zacht prijsje kunt genieten. Zoals ik al zei: dit boek zorgt voor honger en heimwee. Je wilt alles uit dit boek in je mond stoppen, of dat nu in Istanbul gebeurt of in je eigen keuken. Een dikke duim op voor Larmoyer dus.

Recepten uit Istanbul is te verkrijgen in de (online) boekwinkel voor €24,95

Uitgeverij Good Cook heeft Recepten uit Istanbul opgestuurd om te reviewen. Ik ben hier niet voor betaald. Voor meer informatie, zie mijn disclaimer.

Kaasstengels met bacon uit de oven

Snelle snack: kaasstengels met bacon

Poeh poeh! Ik kom de laatste tijd flink wat tijd te kort om mijn blog fatsoenlijk bij te houden en daar baal ik toch best wel een klein beetje heel erg veel van. Maar het is mijn eigen schuld. De maand augustus vloog echt voorbij doordat allerlei leuke (en minder leuke) activiteiten mijn geringe vrije tijd opeisten, zoals geweldige festivals in Amsterdam, barbecues, bruiloften, diners in de zon. Daarnaast ben ik mijn (culinaire) reis naar Zuid Korea en Vietnam aan het organiseren en heb ik het in mijn maffe hoofd gehaald om maar weer eens te gaan bewegen nadat ik erachter kwam dat ik een sprintje naar een bijna wegrijdende tram eigenlijk niet trok. En dat op je 32e. Niet goed. Gevolg van het sportschoolbezoek is dat ik niet alleen sterker en fitter ben, maar ook nóg meer eet (en zoals de vaste lezer al weet: ik at al voor twee).

Dus toen ik zojuist met een rode boei en klotsende oksels na een trainingssessie weer thuiskwam werden er meteen broodjes gesmeerd en eieren gebakken. Maar daarna had ik nog meer trek. Tegelijkertijd bedacht ik me dat de recepten voor de FoodBlogSwap van de maand augustus al weer geplaatst moesten worden en begon hongerig de recepten van Cuisine van Sabine door te spitten, wetende dat ik daar absoluut een goede snack zou kunnen vinden.

De mooie blog Cuisine van Sabine is absoluut één van de leukste foodblogs van Nederland en je begrijpt dan ook dat ik een gat in de lucht sprong toen ik deze blog kreeg toegewezen voor de FoodBlogSwap van deze maand. Cuisine van Sabine wordt- je raadt het al- gerund door Sabine. Ze blogt sinds 2014 en met veel succes. Ik houd haar blog scherp in de gaten sinds ik ‘m vorig jaar ontdekte via Blog Society. Sabine’s recepten zijn fijn en toegankelijk en de styling en fotografie zijn om door een ringetje te halen. En hoe leuk is het dat Sabine voor haar blog samenwerkt met haar vriend! Zij kookt, schrijft en doet de styling, hij fotografeert- en het resultaat is fantastisch! Enne..Sabine werkt ook gewoon fulltime naast haar blog, dus ik mag in het vervolg niet meer zeuren over het gebrek aan tijd om te bloggen 🙂

De blog van Sabine is er echt één om te onthouden: niet alleen voor de variatie aan recepten en mooie foto’s, maar ook voor haar leuke reviews, zoals dit verslag over Lowlands. Als je naar Sabine’s blog surft begrijp je dat mijn knorrende maag en ik moeite hadden om iets lekkers uit te kiezen, want man wat een keus! Na enig gedub- omdat ik niet kon kiezen tussen de hartige cake of de kaasstengels- zijn het uiteindelijk toch de goudgele en knapperige rakkers geworden. Kaasstengels zijn één van mijn favoriete snelle snacks omdat ze zo heerlijk hartige en crispy zijn. Als kind behoorden ze al tot mijn bakrepertoire omdat ze zo bijzonder simpel zijn en bovendien snel klaar (ja, als kind had ik ook al weinig geduld). Ik heb de kaasstengels van Sabine letterlijk een twist gegeven door de bladerdeegstroken te draaien en ‘getwist’ af te bakken. Ook heb ik stukjes bacon en paprikapoeder toegevoegd voor extra hartigheid, crunch en smokeyness.

Kaasstengels met bacon uit de oven
Kaasstengels met bacon uit de oven

Ingrediënten voor 12 kaasstengels

6 plakjes bladerdeeg, nog half bevroren

100 gram Parmezaanse kaas + een beetje extra, fijn geraspt

75 gram bacon, in heel kleine blokjes gesneden

1 theelepel oregano

snufje paprikapoeder (al dan niet gerookt)

snufje chilipoeder

vers gemalen peper

To do:

Verwarm de oven voor op 200 graden.

Zet een kleine koekenpan op het vuur en laat heet worden. Voeg de blokjes bacon toe en bak knapperig. Laat uitlekken op keukenpapier.

Bestrooi het aanrecht of een grote snijplank met een beetje bloem en leg er 3 half bevroren plakes bladerdeeg op. Probeer snel te werken, want als het bladerdeeg helemaal ontdooid is wordt het vouwen een stuk lastiger. Beleg de plakken bladerdeeg met de Parmezaanse kaas, bacon, orgeano, snufje paprikapoeder, chilipoeder en peper. Druk een beetje aan. Leg de andere 3 plakjes bladerdeeg er bovenop en bestrooi met een beetje bloem. Rol de drie blaerdeegpakketjes een beetje uit met een deegroller.

Snijd elk bladerdeegpakketje in vier stroken. Pak een strook voorzichtig op en druk de randen van de onder- en bovenkant goed aan. Draai de onder en bovenkant dan allebei drie keer in tegengestelde richting zodat je een “twister” krijgt. Leg op een bakplaat met bakpapier en herhaal met de andere bladerdeegstroken. Bestrooi de kaasstengels met een klein beetje extra Parmezaanse kaas voordat je ze in de oven schuift. Bak de kaasstengels in ongeveer een kwartier knapperig en goudbruin. De perfecte snelle snack die er ook nog eens gezellig uitziet!

Onverhoopt één of meerdere kaasstengels over? Je kunt ze één tot twee dagen in goed afgesloten trommel of bakje bewaren.

Kaasstengels met bacon uit de oven
Kaasstengels met bacon uit de oven

 

Koude doperwtensoep met munt

Verfrissend: koude doperwtensoep met munt

Wanneer ik aan vrienden vertel dat er koude doperwtensoep met munt op het menu staat om een gezellig avondje eten mee af te trappen zijn de reacties meestal ietwat lauw. Je weet dat wanneer ze reageren met een “aha, interessant,” of een “koude doperwtensoep met munt,..goh..”, in plaats van gejuich en een “oh jaaa, daar heb ik zin in!”

Doperwtensoep klinkt kennelijk niet sexy en al helemaal niet wanneer het om een koude variant gaat, zo heb ik me laten vertellen door diezelfde vrienden die na het drinken van zo’n kopje felgroene soep zo ongeveer de liefde aan het spul verklaarden en hun gebrek aan enthousiasme voorafgaand aan het maal berouwden. Want deze koude doperwtensoep met munt is lekker. En bovendien een classic combo: munt en erwten zijn gewoon gemaakt voor elkaar. Door de soep te zeven en ijskoud te serveren is hij een bijzonder verfrissende opkikker in de zomer die wat mij betreft met kop en schouders boven de gazpacho uitsteekt. En ik vind die groene kleur wél sexy en het drinken of oplepelen ervan geeft met ook nog eens een gezond gevoel- een welkome tegenhanger voor al het festivaleten dat ik de laatste week naar binnen werk.

Ik raad je aan deze koude dopertwensoep met munt een dag van te voren te maken, zodat ie goed kan afkoelen in de koelkast en de smaken zich nog beter ontwikkelen. Het recept is voor een flinke pan, waar zelfs de meneer en ik (die ieder voor twee eten) twee dagen van kunnen eten (als voorgerecht dan).

Ingrediënten voor 4-6 personen (voorgerecht of lunchgerecht)

1,5 kilo doperwten uit de diepvries

2 uien, fijngehakt

35 gram muntblaadjes

1 theelepel suiker

2 liter groentebouillon

Zout en peper

olijfolie

optioneel: room

Extra: fijne zeef

To do:

Zet een grote soeppan op het vuur met een flinke scheut olijfolie en laat goed warm worden. Draai het vuur middelhoog, voeg de gesnipperde uien toe en bak in een paar minuten glazig (niet bruin).

Giet de groentebouillon bij de ui en beng aan de kook. Zodra het water kookt voeg je de bevroren erwten en de suiker toe. Wacht tot de bouillon weer kookt, check of de erwten gaar zijn en draai dan het vuur uit. Voeg de muntblaadjes toe en breng op smaak met zout en peper. Pureer de soep in een blender of met een staafmixer.

Pak een zeef, leg die op een schone grote pan en schenk de soep uit. Zeef de soep en gebruik een grote lepel om al het vocht (en smaak!) uit de doperwten en munt te halen. Wat je overhoud is een prachtige groene soep. Proef de soep en voeg eventueel wat extra zout en peper toe.  Zet afgedekt in de koelkast en laat bij voorkeur een hele nacht staan. Serveer de koude doperwtensoep met munt indien gewenst met wat room. Een stukje brood erbij kan ook geen kwaad.

Koude doperwtensoep met munt
Koude doperwtensoep met munt

Zin in nog meer doperwten? Bekijk dan eens dit recept.

De 5 fijnste zomerse dips

De 5 fijnste zomerse dips

De zomer sputtert dit jaar een beetje tegen: de maanden juni en juli gingen met ups en downs qua weer. De ene dag  kroop ik op slakkentempo en met een gigantische rode kop door tropisch Amsterdam, terwijl ik de volgende dag weer drijfnat thuiskwam omdat ik achtervolgd werd door een boze regenwolk. Dit weekend wordt het volgens de weermeneren- en mevrouwen weer beter en na een dubbelcheck op de buienradar begin ik het een beetje te geloven. Tijd voor een round-up van de 5 lekkerste zomerse dips!

Eerder heb ik je al verteld dat ‘zomer’ voor mij gelijk staat aan buiten veel kleine hapjes delen met gezellige mensen, en dan zijn zomerse dips natuurlijk een must. Geef me er een stuk vers platbrood bij en ik ben een gelukkig mens. Hoewel ik dips uit de winkel niet af zal slaan word ik van homemade versies nog blijer. Hier mijn favorieten op een rij, en ik beloof je dat ze allemaal quick & easy te bereiden zijn.

Haydari

Haydari: de frisse Turkse dip met yoghurt en munt
Haydari: de frisse Turkse dip met yoghurt en munt

Het  Turkse neefje van de bekende tzatziki, maar dan een tikkie frisser en minus de komkommer. Lekker verkoelend in de brandende zon. Je vindt het recept hier.

Hummus met geroosterde paprika

Hummus met geroosterde paprika: zoet en rokerig
Hummus met geroosterde paprika: zoet en rokerig

‘Gewone’ hummus is natuurlijk helemaal oké, maar maak ‘m eens nog zomerser door er wat zoete en rokerige rode paprika door heen te doen. Lekker om bij de barbecue te serveren. Check het recept hier.

Patlican ezmesi

Patlican ezmesi: gepofte aubergine met yoghurt
Patlican ezmesi: gepofte aubergine met yoghurt

Over rokerige dips gesproken: probeer dan eens deze dip met gepofte aubergine en yoghurt. Dit is mijn Turkse versie van de bekende baba ganoush, oftewel patlican ezmesi.

Muhammara

Muhammara: walnotendip met paprika en granaatappelmelasse
Muhammara: walnotendip met paprika en granaatappelmelasse

Waan je in de Levant met deze perfecte dip op basis van walnoten, paprika en granaatappelmelasse. Gezond en zeer zomers! Je vindt het recept hier.

Hummus met miso

Hummus met miso
Hummus met miso

Ja ja, twee soorten hummus in deze round-up met de fijnste zomerse dips! Deze versie is heel anders dan de variant met geroosterde paprika. Meng wat miso door je hummus en je hebt dé umami dip van het jaar te pakken. Maken dus! Bekijk het eenvoudige recept hier.

Wecken het kookboek

Sesu in het kookboek Wecken!

Ja, ik geeft het toe: je leest hier zeker geen onafhankelijke recensie zoals je normaal gesproken van me gewend bent. Onlangs verscheen namelijk het meest fantastische, geweldige en prachtige kookoek Wecken. Geen hobby, maar een way of life met daarin drie recepten en foto’s van mijn hand (en ja, nog nooit eerder getoond beeld van mijn eigen toet). En dan vind ik het boek vanzelfsprekend helemaal te gek natuurlijk.

Wecken bevat een verzameling aan recepten waarbij- ja, je raadt het vast al- wecken centraal staat. Hiervoor is een blikje enthousiaste foodbloggers opgetrokken die fluitend een aantal mooie gerechten bij elkaar weckten, deze op de foto zetten en verder vol spanning afwachtten hoe dat allemaal in een aardig kookboek zou veranderen.

Mijn taak was om receptuur en beeld van diverse soorten kimchi te leveren, maar wees niet bang dat Wecken enkel recepten van ingemaakte friszure groenten bevat. Het boek is zeer divers en je vindt er dan ook recepten voor mooie soepen, sauzen, salades, zoete desserts en zelfs fijne likeurtjes- goed voor een weckdiner van A tot Z dus! Voor beginnende weckers wordt er ook aandacht besteed aan een aantal basics om je goed op weg te helpen, de groente- en fruitkalender geeft je een overzicht van wanneer wat in het seizoen is en een lijstje met tips en trics zal ervoor zorgen dat jouw weckkunsten bij voorbaat een groot succes worden. Wecken is nu verkrijgbaar bij de Xenos, voor €5,99!

Wecken het kookboek
Wecken het kookboek: en ja, je ziet hier dan eindelijk eens mijn hood. Een unicum!
Aziatische salade met gerookte kip, mango en avocado

Foodblogswap: Aziatische salade met gerookte kip, mango en avocado

Voordat je het recept voor deze zomerse salade met gerookte kip, mango en avocado onder ogen krijgt het volgende: ein-de-lijk doe ik dan mee aan de onder foodbloggers welbekende foodblogswap. Dit is een maandelijks terugkerende uitwisseling van recepten onder foodbloggers: je geeft je op, krijgt een blog toegewezen en dan mag je daar een lekker recept van uitkiezen om zelf te koken, waar je ook je eigen draai aan dient te geven. Een fijne uitdaging en een goede manier om andere mooie foodblogs te ontdekken. Een leuke klus dus!

Hoewel ik al tijden watertandend naar creaties van andere foodblogswap-deelnemers gluurde, kwam het er steeds maar niet van om zelf mee te doen. En dat is geheel aan mijn eigen chaotische organisatie te wijden: hoe strikt ik ook ben in het plannen en halen van deadlines in het dagelijks leven, als foodblogger blink ik daar geloof ik wat minder in uit. Maand in maand uit nam ik me voor om me op te geven, maar keer op keer kwam ik zodra ik me wilde opgeven erachter dat de inschrijving net gesloten was- zucht. Deze maand is dus een unicum, want ik had me op tijd geregistreerd- hoera, hoera- én meteen heel georganiseerd een kruis in mijn agenda gezet op een in het verschiet liggende vrije middag, zodat ik een mooi gerecht van de fijne foodblog Great Little Kitchen kon uitzoeken en kokkerellen.

En dat mooie gerecht vond ik: een zomerse salade met gerookte kip, mango en avocado. Blogger Stéphanie geeft aan dat het mooie weer om een salade vroeg en dat vond ik vandaag nou ook. De drukkende hitte in Amsterdam was de afgelopen dagen niet te harden en behalve op ijsjes en water leef ik deze dagen dan ook bij voorkeur op goede verfrissende salades. Maar ze moeten wel vullen, bite hebben en bomvol smaak zitten. De salade met gerookte kip, mango en avocado van Stéphanie is daar het perfecte voorbeeld van: lichtzoet door de mango, het zacht romige van de avocado, body door de rokerige kip en een goede crunch door de cashewnoten. Ik heb de salade een Sesu-twist gegeven door er een Aziatische variant van te maken. Ik heb wat bosui en knapperige taugé toegevoegd, frisse koriander en een tangy dressing van chilisaus, vissaus en limoen. De eikenbladsla en rucola die Stéphanie in haar recept gebruikt heb ik vervangen door veldsla- puur omdat ik een rucola-overkill had door de grote hoeveelheid salades die ik de afgelopen dagen al naar binnen heb gewerkt. Zoals je ziet is het een kleurrijke salade geworden: een zomervakantie op je bord wat mij betreft!

Aziatische salade met gerookte kip, mango en avocado
Aziatische salade met gerookte kip, mango en avocado

Ingrediënten voor 4 personen

150 gr veldsla

2 bosuitjes, in dunne ringetjes gesneden

150 gr gerookte kipfilet, in reepjes

½ mango, in blokjes

1 avocado, in reepjes

50 gram taugé

200 gr cherrytomaten, gehalveerd

Een handje ongezouten cashewnoten, en een beetje extra

Een handje koriander, fijngehakt

Zout en peper

Dressing

1 theelepel zoete chilisaus

2-3 theelepels vissaus

2 theelepels plantaardige olie

Sap van een halve limoen

To do:

Doe de reepjes gerookte kipfilet, avocado, mangoblokjes, cherrytomaten, helft van de ringetjes bosui, de cashewnoten en taugé in een grote kom. Leg de veldsla erbovenop zodat de blaadjes niet meteen slap worden door het vocht van de mango en cherrytomaatjes.

Pak een klein kommetje en meng daarin de zoete chilisaus, vissaus, olie en limoensap. Roer goed door en giet over de salade en bestrooi met een beetje zout en flink wat peper. Meng de salade voorzichtig door elkaar. Dit gaat het makkelijkste met je handen zodat je de zachte mango en avocado niet in moes verandert. Proef de salade en breng eventueel verder op smaak met zout, peper of limoensap. Schep de salade op een schaal en bestrooi met wat extra cashewnoten, de rest van de bosuitjes en de fijngehakte korianderblaadjes.

Aziatische salade met gerookte kip, mango en avocado
Aziatische salade met gerookte kip, mango en avocado: een groot smaakfeest tijdens de zomer!

 

 

 

Mango frozen yoghurt

Frisse mango frozen yoghurt (in 1 minuut bereid)

Nu Amsterdam opeens tropische trekjes vertoont en ik met een rode boei en klotsende oksels op mijn stalen ros langs de broeierige grachten ploeter is er maar één ding wat ik wil: ijs. En dan het liefst mijn eigen lichte versie, namelijk mango frozen yoghurt, oftewel yoghurtijs met mango.

Dat ik het recept voor deze ultrasnelle mango frozen yoghurt niet eerder heb gedeeld verbaast me, want het is zo’n gaaf recept door zijn eenvoud en doet het ook prima tijdens minder warme dagen. Want wist je dat je binnen een minuut de meest vrolijke en lekkere frozen yoghurt (of met een pietsie extra vriestijd zelfs ijsjes) op tafel hebt kunnen staan? En dat je die prima aan gasten kunt voeren en de show mee kunt stelen tijdens feesten en partijen, maar ook als ontbijt naar binnen kunt lepelen? Ontbijt? Ja. In deze frozen yoghurt zit enkel mango, een zelfde hoeveelheid Griekse yoghurt, wat honing en dan twee geheime ingrediënten die “lekker ijs” naar het niveau “heel lekker ijs” tillen: simpelweg munt en rode chilipeper. Dus wat je op de foto ziet is eigenlijk hetzelfde als het bakje yoghurt met fruit dat je doordeweeks ‘s ochtends naar binnen slurpt, maar dan leuker- en kouder. Als dessert is deze mango frozen yoghurt een goede vervanger voor roomijs, dus ook nog eens een goede om te onthouden voor als je onverwachts een fitgirl over de vloer krijgt. Want die wil geen pruimenijs met room of een flink stuk clafoutis– ik zeg het je.

Maar de smaak van deze mango frozen yoghurt is de belangrijkste reden om dit recept met je te delen: fris, lichtzoet en een beetje spicy. Heerlijk op zomerochtenden, – middagen én -avonden. En dat binnen 1 minuut- mits je een blender hebt. Dat dan weer wel, ja.

Ingrediënten:

250 gram bevroren stukjes mango (uit het vriesvak van de supermarkt of zelf ingevroren)

250 milliliter Griekse yoghurt

1 eetlepel honing (als je echt van zoet houdt, doe dan wat meer)

1/2-1 rode chilipeper (afhankelijk van jouw smaak en pittigheid van de peper)

2 flinke eetlepels gehakte muntblaadjes (zo’n 8 gram) + evt. wat extra voor garnering

To do:

Doe alle ingrediënten in de blender en meng tot een zo glad mogelijke massa. Doe de mango frozen yoghurt in glaasjes of kommetjes en garneer met wat extra chili en muntblaadjes. Je kunt er ook voor kiezen om je frozen yoghurt tot ijs te laten opstijven. Zet het dan nog ongeveer 2 uur in de vriezer en roer af en toe door.

Mango frozen yoghurt
Mango frozen yoghurt met chili en munt